Belief

Το χρυσό καμπανάκι

Ηταν 6 το απογευμα. Μιση ωρα πριν ειχε σχολασει απο την δουλεια και τωρα βρισκοταν σπιτι.Το σπιτι της,το μοναδικο πραγμα που ειχε στο κοσμο.Την μερα που εφυγε απο το ορφανοτροφειο η διευθυντρια της εδωσε ενα μικρο κουτι μεσα ειχε ενα κλειδι και ενα χαρτακι με την διευθυνση του σπιτιου.

Οταν την ρωτησε ποιος ηταν ο ιδιοκτητης ειπε οτι ο ιδιος προτιμησε να μεινει ανωνυμος.Εκτοτε ζει σε αυτο το σπιτι.
Μια μονοκατοικια με μια μικρη βεραντιτσα στο μπροστινο μερος.

Μαγειρευε σουπα και παραλληλα εφτιαχνε κουλουρακια και γλυκα για τις γιορτινες μερες.Κοιταξε την ημερομηνια.

<<10 Δεκεμβριου...>>

Ειπε στον εαυτο της χαμογελωντας.
Εβαλε χριστουγεννιατικα τραγουδια και αρχισε να χορευει γελωντας και τραγουδωντας.
Ακουσε μια δυνατη φωνη και σταματησε αποτομα.
Κοιταξε απο το παραθυρο...ηταν απο διπλανο σπιτι.
Μια οικογενεια μαζεμενη...τα παιδια φωναζαν...απο χαρα.

Εκλεισε την μουσικη και σταματησε οτι εκανε.
Καθισε στην τηλεοραση βαζοντας κατι να παιζει χωρις να το παρακολουθει.Απλα να ακουει φωνες...

Μια κορνα ακουστηκε και εκεινη πεταχτηκε ορθια τρεχοντας στο παραθυρο.
Ηταν μια παραγγελια για το γειτονικο σπιτι.
Δυναμωσε την ενταση της τηλεορασης.

Εβγαλε τα ρουχα της και πηγε στο μπανιο.
Την ωρα που λουζοταν θυμηκε εκεινον....
Τον Λουκας...θυμηθηκε τα τελευταια του λογια οταν εκεινη του αποκαλυψε πως ειναι ερωτευμενη μαζι του..

'...απλα εχω αλλη κοπελα στο μυαλο μου'

Τοσο απλα,σκεφτηκε.
Ενας ηχος την προσγειωσε στην πραγματικοτητα,ηταν ο ηχος της πορτας.Καποιος χτυπουσε την πορτα της.
Εβαλε γρηγορα το μπουρνουζι και ετρεξε να ανοιξει.
Ενας αγνωστος αντρας στεκοταν στο κατωφλι χαμογελωντας.

<<Συγνωμη αν ενοχλω.Οι γονεις μου μενουν διπλα και μιας που αποφασισα να τους επισκεφτω,αποφασισα να διοργανωσω μια εκδηλωση στην πολη.>>