Her insan şüphesiz ki büyürken anne desteğine ihtiyaç duyar .. Hayatı annesinden öğrenir . Bir kız çocuğu isen büyüyene dek anneni taklit etmende gerekebilir . Ama onun için aynı şey geçerli değildi . Annesinin topuklu ayakkabıları ile yürümeye çalışıp makyaj malzemeleri ile kendisini palyaçoya benzetecek fırsatı yoktu .. Henüz daha 6 yaşındaydı. Yaşıtları okula başlayıp okuma yazma öğrenirken , o sokaklarda kar kış demeden para kazanmayı öğrendi .. Gündüzleri erken saatte evden çıkıp gece yarılarına kadar dilenerek para toplamaya çalışırdı . Küçüktü .. Aylardan aralıktı . Havalar soğumaya başlamıştı . Üzerinde küçülmüş kırmızı mantosu , boynunda siyah sol kenarı sökülmeye başlamış atkısı ,dizleri aşınmış siyah pantolonu ve annesinin komşusundan aldığı ayağına 2 numara büyük gelen kırmızı pabuçları vardı .. Minik elleri soğuktan çatlayarak kanamaya başlamıştı .. Canı yanıyordu gözünden akan yaşları sol eli ile silmeye çalışıyor bir yandan da sağ elini açıp " Allah rızası için " diyerek yoldan geçenlerden para istiyordu .. Çok para kazanmalıydı yoksa eve gittiği zaman dayak yiyecekti . Oysa daha para hesabı bile yapmayı öğrenememişti . Önünden gülerek geçen yaşıtlarını görünce utanıp gizlenecek yer arıyordu . Onun gideceği bir okulu yoktu belkide bundan utanıyordu . Onlar gibi Yen'i sırt çantaları , kitapları , defterleri yoktu . Yaşlar gözlerinden daha çok akmaya başladı . Hava kararmaya başlamıştı . Sokak gittikçe ıssızlaşıyordu yavaşça ayağa kalkıp evine dönme kararı aldı .
Minik minik adımlar atarken kendi kendine şarkılar mırıldanmaya başladı , ıssız kalan sokakta biraz da olsa korkularından arınmak ve soğuğu hissetmemek için ..
Evinden çok uzaklaşmamıştı zaten çok uzağa gitse belkide evinin yolunu bile hatırlayamazdı . Eve yaklaştıkça başına gelecekleri düşünmeye başladı şarkı söylemeyi bırakıp derin düşüncelere daldı. Babası parayı az bulursa ne yapacaktı ? Bir ton küfür bağırıp çağırma üzerine birde yaşından büyük dayaklar yiyecekti .. Babasına olan korkusu ona karanlıkta korkarak yürümeyi bile unutturmayı başardı . Birden hasta olan annesi aklına geldi çünkü o ne zaman eve az para ile gelse babası ondan çok annesini dövüyordu . Adımları hızlanmaya korkuları dahada artmaya başladı evinin kapısına gelince babasının ayakkabılarını görmeden bağırma seslerini duydu .
Belli ki annesine bağırıyordu :
- Nerede kaldı bu kız ? Geç kaldığı için onu daha çok döveceğim birde az para getirmişse ah işte o zaman yandı ...
Annesi içten içe ağlıyor bir yandan kapıyı gözlüyordu babasının sanki yaptığı övünülesi bir marifet gibi konuşmaları onu da yeteri kadar üzmeye yetmişti .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Annem İçin..
Teen FictionHenüz 6 yaşında küçük bir kız çocuğuydu .. Gece boyunca annesinin cesedine sarılarak uyudu .. Annesinin ölümünden değil , karanlıktan korkuyordu . Ölümün ne demek olduğunu daha bilmiyordu .. Hayat ; acı gerçeği canından çok sevdiği annesi ondan alar...