YAKTIN BENİ KOMŞU KIZI

2.bölüm

-EDİZ ERGİN-

Karşımda Alevi görünce ağzım açık kaldı çünkü ben ona Amerika ya gitmeden iki yıl önce evlenme teklifi etmiştim Alev ise bana "üzgünüm ama aşkım ben daha evlilik için hazır değilim hem daha çok genciz ..." dediydi  bende "ben hemen evlenelim demiyorum ki   bir tanem sözdü ,nişandı, düğündü derken bir  iki yıl geçer..." demiştim Alev de bana"aşkım ben evlenmek istemiyorum hem biraz daha gençliğimin tadını çıkartacağım"demişti ben de "peki öyle olsun ben seni  eğlenecek kişi değil de evlenecek kişi gönlüme taht kuracak sanmıştım ama sen neymişsin biliyor musun sen değil evlenecek kişi gönlüme taht kuracak kişi bile değilsin sen... sen bir sürtükmüş sün" demiştim Alev ise bana tokadı yapıştırıp gitmişti o günden sonra da zaten bazı kişilerin eğlenilecek kişi olduklarını anlamıştım  evlenecek kişi yüzde bir falan sanıyordum... şimdi ise benim evime gelmiş hemde içip ailemin yanında bana "biz Ediz ile Amerika dan gelince evlenecektik"diyor bende hemen "biz iki sene önce evlenecektik ...sen ben Amerika ya gitmeden önce evlilik teklifimi kabul etseydin eğer belki de şuan bu evde sende olurdun biliyor musun ben sana hiç kızmıyorum çünkü gözümü açtın sen senin gibilerin nasıl biri olduğunu anladım hatta biliyor musun sana çok teşekkür ederim kendini iyi ki de evlilik teklifi ettiğimde nasıl ucuz bir insan olduğunu gösterdiğin için... ŞİMDİ BU EVDEN HEMEN DEFOLUP GİDİYORSUN VE BİR DAHA KARŞIMIZA ÇIKMAYACAKSIN... ANLADIN MI BENİ İpek şu ucuz insanı çıkart bu evden"dedim Alev evden çıkıp gittiğinde Gözde ile göz göze geldik  gözleri kızarmış ağlamış mıydı onun...  acaba ne için ağlamıştı... aman bana ne yok canım ne ağlaması bana öyle gelmiştir...

-GÖZDE EREZ-  

O kız"hani aşkım biz evlenecektik sen Amerika dan geldiğinde..."dediğinde göz yaşlarımı tutamamıştım ağlamıştım Ediz ile göz göze gelince bir süre öyle bakıştık... sonra ilk kendini toparlayan ben oldum hemen gözlerimi onun gözlerinden çektim benim bu evden gitmem lazımdı hem Ediz beni sevmezdi ki  o beni İpek ile aynı görüyor kardeşi olarak görüyor... evdekilere bir şey uydurup çıkmıştım İpeklerin evinden... hava almam gerekliydi şuan deniz kenarına gidecektim ki koluma dokunan kişiyle kaskatı kesilmiştim...arkamı döndüğümde karşıma kırmızı görmüş bir boğa gibi bakan EDİZ  ERGİN çıktı... bana burnundan soluyarak "öğretmen hanım siz markete gideceğinizden emin misiniz acaba ..."dedi bende"size ne mimar bey... siz bana hesap mı soruyorsunuz...siz mimar bey  eğer bana hesap soruyorsanız hiç sormayın..."dedim Ediz alayla  "evet hesap soruyorum öğretmen hanım hem neden yoksa  hesap soracak başka birimi var"dedi bende bağırarak"EVET VAR... HEM SEN KİMSİN Kİ BENİMLE BÖYLE KONUŞUYORSUN..."dedim Ediz sinirini kontrol etmeye çalışarak"DOĞRU BEN KİMİM Kİ SİZİNLE BÖYLE KONUŞUYORUM...KUSURA BAKMAYIN HANIM EFENDİ HADDİMİ AŞTIM ÖZÜR DİLERİM"deyip geçti gitti arkasından bende yere çöküp ağlamaya başladım...

Saat kaç oldu bilmiyorum ama karşıma Efekan çıktı beni kaldırmak için yere eğilip hem beni kaldırmaya çalışıyordu hem de "kuzi ne bu halin ne oldu sana kim ne yaptı benim kuzenime  anlat bakalım"dedi bende ağlayarak  "o  kim ki bana hesap soruyor..."dedim Efekan da "kim hesap soruyor sana kızım şunu adam akıllı anlat ya  da ben bir başkasından öğrenip seni de o adamın da canını yakarım şimdi şunu anlat adam akıllı..."dedi ben de mecburen anlatmak zorunda kaldım çünkü Efekan benim üzülmeme dayanamazdı  eğer halledebilirse hallederdi... ben onun kuzenden çok kardeşi gibiydim...ben düşünürken Efekan da bana burnundan soluyarak "ANLATSANA KIZIM ŞUNU..."dedi bende ağlayarak "Efekan ben çok kötü bir şey yaptım...sevdiğim adama sen kimsin ki bana hesap soruyorsun dedim bir de sen kimsin ki benimle böyle konuşuyorsun dedim...O da bana ne dedi biliyor musun bana bağırarak doğru ben  kimim ki  sizinle böyle konuşuyorum kusura bakmayın özür dilerim hanım efendi  deyip çekip gitti arkasına bile bakmadan..."dedim Efekan da "iyi b*k yemişsin gerizekalı lan hem seviyorsun adamı hem de sen kimsin mi diyorsun adam haklı  bu nasıl iş anasını satayım adam bilmese bari senin onun sevdiğini... bilmiyor değil mi  söylemedin  onu sevdiğini..."dedi bende " hayır bilmiyor"dedim Efekan da "hayret ben oysa ki söylemişsindir sanmıştım"dedi bende bağırarak"EFEKAN..." dedim Efekan da "iyi be tamam... şimdi eve gidiyoruz güzel bir duş al sonra uyu sabah ne yapacağımızı düşünürüz"dedi bende cılız bir sesle"tamam..."dedim sonra  eve doğru yürümeye başlamıştık... şuan sitenin içinde ve asansöre binip yedinci kata bastık... bir süre sonra geldiğimizi belirten ses çıktı asansörden çıkıp eve girdik Efekan oturma odasına gitti bende  odam gidip duşumu aldım ve çıktım  üstümü giyinecek iken zil çaldı  hem üstümü giyip hemde "Efekan kapıya bakar mısın"dedim içeriden ses gelmedi  hızlı bir şekilde üstümü giyip  odamdan çıkıp  oturma odasına baktığım da Efekan ın uyuduğunu gördüm üzerini örttüm o sırada tekrar zil çaldı kapıya bakmak için gittim kapının   yanında durup "kim o" dedim kapıdaki kişi de"benim Gözde Ediz kapıyı açar mısın konuşmamız lazım..." dedi bende kapıyı açtım Ediz beni kenara  itip    oturma odasına geçti bende arkasından...hiiih eyvah içeride Efekan var ve ben Ediz i birazcık olsun tanıyorsam yanlış anlayacak hem düşünüp hem yürürken Ediz birden durup kanepede uyuyan kişiye yani Efekan a baktı ardından "hesap vermen kişi bu adam mıydı..."dedi bende onu duymamış gibi soğuk bir ses tonu ile "seni dinliyorum ne için geldiydin buraya kadar "dedim Ediz yüzüme  bir süre şaşkın şaşkın baktı...ve sonra"annenler bu akşam eve gelmeyecek bizden gittikten hemen sonra Manisa ya gitmek için yola çıktılar iş için  haberin olsun korkma ve merak etme... hoş gerçi sen şuan  ne korkarsın.. ne de  anneni  babanı düşünürsün sadece kendini ve şu zibidiyi düşünürsün"dedi ben de yine aynı soğuk bir ses tonuyla"sana kalmadı benim ne korkup korkmamam ne de kimi düşünüp düşünmem...teşekkür ederim haber verdiğin için eğer söyleyeceklerin bittiyse evimden çıkabilirsin mümkünse bir daha gelme buraya... görmek istemiyorum seni..."dedim Ediz de "gelmem merak etme bende  senin o has yüzünü görmeye hayran değilim..."deyip kapıyı sert bir şekilde örttü Ediz kapıyı örttükten hemen sonra bende hıçkırıklar içinde ağlamaya başladım...  

-EDİZ ERGİN-

kapıyı çarpıp çıktıktan sonra hemen evimize girdim ve odama doğru ilerledim odama girdiğimde hem düşünüp hemde etraftaki her şeyi dağıtıyordum ... Sanki ben senin yüzünü görmeye hayranım bir de elin zibidisini evine getirmiş HERİF BİR DE UYUYOR  ULANNN... komidinin üstünde ne var ne yoksa hepsini yere attım bu sesleri duyan İpek hemen geldi "abi ne yapıyorsun ya sen bu odanın hali ne böyle..."dedi bende "SENDE BAĞIR LAN ANASIN SATAYIM NASIL OLSA ARKADAŞISIN GÖZDE BAĞIRDI SENDE BAĞIR NE OLACAK Kİ...ZATEN BENİM GELMEM HATAYDI..."dedim ulan ben şimdi bütün her şeyi öttüm mü duvara bir yumruk geçirdim İpek hem şaşkın hem de korkak  bir şekilde bakıyordu hemen odamdan çıkıp gitti sonra kapı sesi duyuldu...hah bir bu eksikti zaten b*k beyinli Ediz kardeşine bağırdın ulan bu davranış Karadenizli birine yakışır mı ulan... hemen evden çıktım İpeği  aramaya başladım ilk önce Gözdelerin kapısına vurdum...bir süre sonra karşıma Gözde ve İpek çıktı Gözde ye görmezlikten gelerek İpeğin kolundan tuttum o arada elimde bir el hissettim tutan kişiyi görünce sinir kat sayım arttı tutan kişi Gözdeydi...

ARKADAŞLAR YORUM YAPABİLİRSİNİZ  İYİ YA DA KÖTÜ FARK ETMEZ İNSAN İSTEMEDİĞİ SÜRECE O İNSANA BİR ŞEY YAPTIRAMAM CANINIZ SAĞ OLSUN