ผมไม่ใช่ "รุก" แต่ผมเป็น "รับ" [Yaoi 18+] (S.s2)

11~ กลับตัวกลับใจ

1ปีผ่านมา~

ทางโรงเรียนของเจมส์ก็ได้มีกิจกรรมแสดงความดีใจกับพี่ม.6ที่จะได้ไปเรียนต่อมหาลัยที่อื่นพร้อมมอบโครต้าให้แต่ละคน แต่สำหรับเจมส์ต้องแสดงความดีใจกับอ้ายมากกว่า

"เฮ้ยเป็นไงบ้างดีใจมั้ยได้ไปเรียนต่อแล้วเว้ย! แล้วมึงอ่ะอ้ายเป็นไง"

"ก็..ดีใจนะ" (แต่ลึกๆแมร่งโครตเสียใจเลยว่ะ- -)

"อ้าวเจมส์!มานี่ดิมาถ่ายรูปคู่กันกับอ้ายด้วย"

" อ้ายหรอ?"

"ก็ใช่ไงถ่ายรูปกับสามีมึงอ่ะ"

" อ่ะถ่ายๆ"

" 1 2 3 ซั่มมมม"

แชะ! แชะ! แชะ!

" งั้นฉันไปก่อนนะ "

"เดี๋ยวเจมส์!"

"หื้อ"

"ไม่กลับพร้อมกันหรอ?"

-เงียบ- รีบเดินไป

อ้ายรีบวิ่งไปเพื่อขอโทษ

"เจมส์หยุดก่อน ให้เราได้คุยกันหน่อยเหอะ"

"ปล่อยเจมส์! "

" ยกโทษให้เราได้ไหม? เราจะกลับตัวปรับตัวแล้วจะไม่พาแกไปที่นั้น"

-รีบเดินหนี-

"เราขอโทษเจมส์แต่สักวันฉันจะต้องขอแกแต่งงานให้ได้!"

18:13 น.

"ร้องไห้แล้วร้องไห้อีกนี่เพราะอะไรวะ"
(เสียงจากสายโทรศัพท์)

"เอาจริงๆนะกูรักมันมาก" (เสียงจากที่อ้ายพูด)

"งั้นที่มึงพูดไปบอกว่ากลับตัวกลับใจ มึงก็ลองเปลี่ยนตัวเองดูดิวะ" (เสียงโทรศัพท์)

"เอิ่ม..แต่พรุ่งนี้กูก็ต้องไปสอบเข้ามหาลัยแล้วนะเว้ย"

"มึงก็ขอกำลังใจจากมันดิ"   (เสียงจากโทรศัพท์)

"กำลังใจ?"

"เออใช่ๆ แล้วก็บอกว่าเราจะกลับตัว แล้วมึงก็ลองเปลี่ยนนิสัยดู"  (เสียงจากโทรศัพท์)