ผมไม่ใช่ "รุก" แต่ผมเป็น "รับ" [Yaoi 18+] (S.s2)

10~แม่ที่แสนดี (มาแจ้งเกี่ยวกับนิยาย)

เช้าของอีกวันหนึ่ง~~~

เป็นเวลาที่แม่ให้ผมถามตัวเองว่าพร้อมหรือยังที่จะออกห่างจากเขา ซึ่งผมก็ตอบไปตามที่ปากพูดโดยที่ผมไม่ได้คิดอะไรก่อนเลย

"ลูกแน่ใจใช่มั้ย"

"ครับ แม่"

ติ้งต้อง

"อ้าวสวัสดีครับมีอะไรหรือปล่าวครับ"

"อ้ายอยู่ไหมคะคุณพ่อ"

"อ๋ออยู่ครับ เชิญนั่งข้างในบ้านนะครับ"

"ที่ฉันจะมาคุยกับพวกคุณตอนนี้คือ เกี่ยวกับอ้ายกับเจมส์ ซึ่งมีการทะเลาะกันโดยสาเหตุว่าอ้ายมีผู้หญิงใหม่จริงมั้ย"

"ไม่จริง!ครับคุณน้า!"

อ้ายลุกขึ้นอย่างดังพร้อมเถึยงว่าตนไม่ได้ทำ~

"ไอ้เจมส์!นั่งลงเสียมารยาทหมดมึงอ่ะ"

"เพราะฉะนั้นฉันคิดว่าให้2คนนั้นตัดความสัมพันธุ์กันแล้วไม่ให้ยุ่งอะไรกันอีกเลย"

"ไม่ครับ!คุณน้าผมไม่ยอมในเมื่อผู้หญิงคนนั้นมาทำความรู้จักกับผมก่อน!"

"ไอ้เจมส์!ยังไงแกก็ต้องทำ! ในเมื่อคุณน้าเขาเคยมีบุญคุณกับแก!"

"ก็ได้ครับแต่ก่อนที่ผมกับเจมส์จะต้องไม่ได้เห็นหน้ากันจริงๆล่ะก็ก่อนไปผมขอบอกอะไรก่อนได้ไหมครับ"

"อยากจะพูดอะไรก็พูดมาฉันมีธุรสำคัญ"

"เจมส์ถึงเราจะไม่ได้เห็นหน้ากันอีกต่อไปแต่ในอนาคตฉันจะต้องหาแกให้เจอเหมือนกับที่ฉันสัญญากับแกไว้"

"ฉันจะรอ...."

"คุณแม่ครับวันนี้คุณแม่จะออกไปไหนล่ะครับ"

"ก็ประชุมเกี่ยวกับบริษัทของเราไง เป็นไงบ้างที่เลิกกันแล้ว"

"ก็นิดหน่อยครับ"

"งั้นแม่ไปก่อนนะ"

"ครับแม่"

"เจอกัน"

"โอเครครับแม่เจอกัน"

"เจมส์!"

"ใครอ่ะ"

"พี่ไง"

"อ้ายมาทำไม เราเลิกกันแล้วทุกอย่างจบแล้ว!"

"แต่พี่ไม่จบในเมื่อสิ่งที่คุณน้าพูดมามันไม่ใช่ความจริง"

"อ้าย!"

"เจมส์นี่เจมส์ไม่รู้หรอว่าพี่รักเจมส์ขนาดไหนยังไงอย่าเลิกกันเลยนะ"

-สบัดมือ-

-แล้วเดินไป-

"เจมส์!อย่าพึ่งไป พี่รักเจมส์เข้าใจมั้ยได้ยินไหม "

อ้ายร้องไห้หนักมากร้องไห้อยู่คนเดียวเลยพูดว่า

"เพราะผู้ญิงคนนั้น!"

จนอ้ายรู้สึกว่ารักมากไปเกินกว่าจะควบคุม ~~~ ฉันจะสัมพัธนายตลอดไป~~ และจะไม่เลิกกันจากข่าวลือ~~

ปล. ตอนจบอยู่ที่ตอน 39  (รักอาจไม่สมหวัง)