ผมไม่ใช่ "รุก" แต่ผมเป็น "รับ" [Yaoi 18+] (S.s2)

20~ฉลองวันเกิด👏🎉🎉

ฮัลโหลผู้อ่านทั้งหลาย. เชื่อว่าหลายๆครอบครัวคงอยากเห็นลูกมีอนาคตที่ดีใช่มั้ยล่ะแต่สำหรับเจมส์ครอบครัวเขาไม่ยอมรับในสิ่งที่เจมส์เป็นเลย เจมส์จะอธิบายยังไงดี ให็เขาเข้าใจความรักของทั้ง2คนนี้ จะไปได้ดีหรือ หรือควรหนีเจมส์ไปเรียนที่ต่างประเทศ เป็นเวลา3ปีต้นๆ

"แฮปปี้เบิดร์เดย์ทูยู สุขสันต์วันเกิดครับคุณย่า"

แป้ะ แป้ะ แป้ะ

เสียงฉลองงานวันเกิด ของคุณย่ายอนจู เป็นงานเลี้ยงที่ใหญ่โตพร้อมกับกล่าวคำอวยพรหลายๆสิ่งที่คุณพ่อ โตริ จะอวยพรให้คุณย่า ในอายุ 67ปี

"สวัสดีครับทุกคน ตอนนี้เราอยู่ในเนื่องงานวันเกิดของคุณย่ายอนจูนะครับผมก็เลยอยากกล่าวคำอวยพรกับคุณย่าและแจ้งงานหลายๆสิ่งที่ทุกคนควรทราบนะครับ งั้นเชิญคุณแม่ ยอนจู ให้คำอวยพรกับทุกๆคนครับ"

คุณย่ายอนจูเขาเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กๆท่านใจดีกับผมมากๆท่านเข้าใจผมทุกอย่างและท่านจะพูดอะไรก็จะมีเหตุผลทุกๆครั้ง

"ค่ะสวัสดีค่ะ ฉันคือยอนจูนะคะที่จะมาให้คำอวยพรกับทุกๆคนในวันนี้ ก็ขอให้ทุกๆคนมีสุขภาพร่างกายที่แข็งแรงทุกคนนะคะ ขอให้ประสบความสำเร็จทุกๆด้าน"

ไม่ทันใดตอนที่คุณย่าพูดจบก็ได้ยินเสียงกระซิบของผู้หญิงกลุ่มนึงที่กระซิบเรื่องความรักของผมซะแล้ว

"นี่ๆแกรู้จักน้องเจมส์คนนี้ป้ะหน้าตาหล่อนะแต่เสือกเป็นเกย์ว่ะ"

"เออๆกูก็ว่างั้นลูกเจ้าของบริษัท ทีวายยูแท้ๆ"

"นี่!ถ้าจะพูดอะไรน่ะหัดเกรงใจงานซะบ้างนะไม่ใช่มาพูดข้อเสียของงาน"

ทันใดนั้นก็มีผู้ชายคนนึงพูดต่อว่ากลุ่มผู้หญิงคนนั้นให้หยุด กลุ่มหญิงคนนั้นเลยได้หยุดวิจาร์ณความรักของผมสักที. หลังจบงานสันเกิดของคุณย่ายอนจูแล้วคุณพ่อก็มีเรื่องส่วนตัวผมที่ต้องมาคุยกับคุณย่า

"คุณแม่ครับนั่งก่อนครับผมมีเรื่องจะคุยเกี่ยวกับเจมส์น่ะครับ"

"อ่ะๆดีๆเหมือนกันนานๆกว่าจะได้เจอหลานชายคนโปรดของฉันซะที"

"เอิ่มคุณแม่ครับที่ผมจะมาพูดเกี่ยวกับปัญหาส่วนตัวของเจมส์น่ะครับอาจจะไม่ใช่เรื่องที่คุณแม่อาจจะดีใจนะครับ"

"อ้าว?แล้วมันเรื่องอะไรกันล่ะห้ะ"

"ก็คือ เจมส์เขาไม่ได้ชอบผู้หญิงน่ะครับแม่ผมก็เลยคิดว่าจะเอาตัวเจมส์ไปเรียนต่อที่อังกฤษเป็นเวลา3ปีคุณแม่จะตกลงไหมครับ"

"อ้าวทำไมต้องย้ายตัวเจมส์ด้วยล่ะ เจมส์ออกจะเป็นเด็กดีตั้งแต่ฉันเลี้ยเจมส์มาเนี่ยนะเป็นเด็กดีมากๆ แล้วไม่ตามใจไอ้เรื่องความรักนิดๆไม่ได้หรอ ห้ะ!?"

"ไม่ใช่ไรหรอกครับคุณแม่ คือบริษัททีวายยูของเราเนี่ยนะครับเป็นบริษัทที่ค่อนข้างจะโด่งดังมากๆ แล้วถ้าทุกคนรู้เรื่องส่วนตัวของเจมส์มันจะเป็นเรื่องใหญ่และเรื่องน่าอับอายมากๆเลยนะครับ"

"ประสาทแล้ว โตริ แกจินตนาการไปเองไงถึงแกที่จะไม่กล้าทำเรื่องแบบนี้ แกรู้ไหมทุกคนน่ะเขาก็ต้องการสิ่งที่เขาปราถนากันทุกคน แล้วแกล่ะทำไมต้องขัดขวางความปราถนาของโตริด้วย แต่ถ้าเรื่องการไปเรียนต่อเนี่ยฉันอนุญาติแต่ถ้าเรื่องความรักของทั้ง2เนี่ยฉันไม่ตกลงนะ"

"เอิ่ม..ก็ได้ครับ งั้นผมจะส่งตัวเจมส์เนี่ยไปเรียนต่อที่อังกฤษจนกว่าเจมส์จะจบปริญญาโทมานะครับ"

"ก็ดีแล้วแหละ"

ผมต้องขอบคุณคุณย่าจริงๆนะครับที่ทำให้ผมได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆกับคุณย่าและคุณย่ายังเปิดเส้นทางความรักของผมให้ไปต่อได้ด้วย