"ไปๆ"
"อ้ายขอบคุณนะที่ช่วยฉัน"
"ถ้าฉันไม่ดูแลนายนายก็จะอันตรายนะรู้มั้ย"
"รู้แล่วน่า อย่าซักมากสิ"
"ว่าแต่นายแอบมีอะไรกับหมอนั่นแล้วหรอ?"
"...." ยืนแคะเล็บไป
"ถ้าอย่างนั้นทำไมนายไม่ทำแบบเจ้านั่นบ้างล่ะ"
" นี่!พูดอะไรบ้าๆเนี่ย"
"โอ๋ๆขอโทษครับอย่างอนนะแล้วรีบเอาเสื้อผ้ามาอยู่ด้วยกันนะ"
"อือๆ"
"ถ้าอย่างนั้นนายก็รีบไปย้ายสิเพื่อความสุขของเรา2คน"
"แล้วจะให้ฉันไปยังไงรถก็ไม่มีอะไรก็ไม่มีไม่มีอะไรซักอย่าง"
"อ๋อเหรอ งั้นที่ยิ้มกันเนี่ยเพื่ออยากได้แค่ตัวแกใช่ม้ะห้ะ"
"ทำไมหึงหรอ"
"ก็หึงอยู่นิดๆ"
"ถ้าหึงก็บอกมาเถอะ"
"ใช่ฉันหึงนาย!ฉันรักนาย!"
"แค่นั้นแหละ จำไว้นะว่าเรายังเป็นแค่พี่น้องกัน"
"ทำไมล่ะ"
"ก็ยังไม่ถึงที่สุดไงล่ะ"
"หมายความว่าไง"
"ฉันยังรักนายยังไม่ถึงสิ้นสุด"
"อื้ม"
N คอนโดโรแมนต์
"ฉันมาขอเสื้อผ้าฉันคืน"
"เอาไปสิ"
"ฉันไปล่ะนะ"
"เดี๋ยว!"
"อะไรมีอะไรหรือปล่าว"
"นายจะไปจริงๆใช่มั้ย แล้วเรื่องงานล่ะ"
"ฉันยกเลิกงานแล้วล่ะเพราะฉันหางานได้แล้วฉันไปล่ะนะ"
แอ็ด
เสียงปิดประตูความร่ำลาของเจมส์"เป็นไงบ้างเจมส์..."
"ป่าวไม่ได้เป็นอะไรแค่เหนื่อยหลังจากวิ่งลงบันได"
"นายคงเหนื่อยมากสินะ มานี่เดี๋ยวฉันถือให้"
"อืมขอบคุณนะ"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า.."
"แล้วเมื่อไรพ่อกับแม่จะมารับเนี้ย"
"ท่านคงต้องใช้เวลาประมาณ 15นาทีน่ะ"
"นานขนาดนั้นเลย"
"ก็ใช่ไง แต่ฉันว่านะกว่าเขาจะมาเนี่ยไปหาไรกินกันก่อนตอนนี้หิวแล้ว"
----------
ฝากนิยายเรื่องใหม่ด้วยน้าาา:นายใสซื่อกับ มาเฟียที่รัก. จะพยายามแต่งให้ดูดีที่สุดเลย😊
YOU ARE READING
ผมไม่ใช่ "รุก" แต่ผมเป็น "รับ" [Yaoi 18+] (S.s2)
Romanceเขาเป็นถึงลูกเจ้าของบริษัท ผมก็แค่ลูกนายกรัฐมนตรีเท่านั้นแหละ ------------------------------ เรื่องย่อ!! -เจมส์ลูกเจ้าของบริษัทที่มีเงินมากกว่า 75ล้านบาทส่วนอ้ายลูกนายกรัฐมนตรีที่มีเงินมากกว่า 100ล้านบาท ความสัมพันธุ์ของทั้งสองแรกๆจัดว่าจัดว่าดีเยี...