Chapter 17

2.5K 51 0
                                    

"nanay" nag uunahan na papunta ang mga anak ko.

Lumuhod ako para salubungin sila ng yakap. "namiss kayo ni nanay" habang pinupupo sila ng halik. Tatlong taon na ang mga anak ko, tanging picture lang ni Gabriel ang meron sila. Kilala nila ang tatay nila pero ang alam nila nag tatrabaho ito sa ibang bansa kaya hindi nila nakikita.

Ayaw ko na lumaki ang mga anak ko hindi kilala ang tatay nila, pero paano? Hindi nga alam ng tatay nila na may anak na siya.

Nakaupo na ako katabi ang mga bata, naka ready na din ang hapunan. Si kuya Kevin nakatingin gusto niyang sabihin ko kila ma na nagkita na ulit kami ni Gabriel.

Buti nalang ay alam niyang hindi pa ako handa. Siya pa lang naman ang nakakaalam, ayaw ko sabihin ngayon dahil ayoko na masira ang mood nila nagkakasamasama lang kami pag weekend kasama ang asawa at anak ni Kuya Kiel kaya ayoko na masira ito.

Nang matapos ang haunan, nag tulong kami ni mag ligpit. Tulog na ang mga anak ko nang akyatin ko sa kwarto nila mama, dun nila gusto na matulog ang mga bata para naman daw maka pahinga ako ng maayos.

Nakapag linis na ako ng katawan pero hindi pa din ako makatulog, naisip ko yun sitwasyon ko, paano kung ikasal na si Gabriel dun sa babaeng nasa litrato, paano kung malaman niya na may anak kami tapos hindi niya matanggap. Sunod sunod ang ppag patak ng luha ko sa isipin na baka hindi na talaga makilala mga anak ko ang tatay nila.

Naramdaman ko na may kamay na humawak saakin, si kuya Kenneth. Alam ko naman na napapansin niya kanina sa dinner na may problema ako pero hindi siya nag tatanong.

Gaya ngayon, hindi rin siya nagtatanong bakit ako umiiyak, nakayakap lang siya saakin kaya naman lalo akong naiyak.

Nagpaka tanga ako, nasaktan siya. Nang mag buntis ako hindi na masyado kianusap ni kuya Kevi si Kua ken, ito ang sinisisi niya sa nangyari saakin kahit na ako naman talaga ang may kasalanan.

"gusto mo ishare" tanong ito saakin.

"kuya, Gabriel is Back. Okay llang naman saakin kung makakatrabaho ko siya." Pagsisimula ko. "but then Cheena showed me pictures, may kasama siya babae"

"selos ka" tanong nito ulit.

"masakit, alam mo naman na hindi pa ako masyado maka move on, pero naisip ko paano ko ipapakilala ang mga anak ko. Si mama natanggap niya ako kahit di naman niya ako anak pero paano kung hindi ganun ang mangyari sa girlfriend niya"

Kuya turned his hand into fist "makakatikim siya pag ginawa niya yun, gago siya" alam ko galit si kuya, "take time princess, don't stress your self okay" at hinaplos niya ang buhok ko. I felt relieved alam ko nandiyan pa din sila ano man ang pag daan ko.

Nasa mall kami ngayon ng mga anak ko, mag kikita kaminila ate Gia, hindi ko naman sila pwede dalhin sa bahay nila dahil baka nandun ang tatay ng mga anak ko.

"ate, nag kita—no erase, magkasama kami ngayon I Gabriel sa work" pagkukuwento ko habang pinapanood ang mga bata na naglalaro.

"OMG!" halatang nabigla siya. "anong sabi niya, does the—I mean the twin"

"wala siyang alam, he's asking me kung ano ang mayroon kami ni Martin, kung ito baa ng dahilan kaya ko siya iniwan"

"paki paaala na sapakin siya pag nalaman niya na ang tungkol kila Ela" tinutukoy ang anak kong babae.

"ate, nakita ko din si Cheena, inabot nito yun picture ni Gabriel na may kasamang babae" natingala ako para pigilan ang luha ko.

"kakalbuhin ko talaga yun maarte na yun" nangigigil na sabi nito. "hindi ko alam kung aano nagustuhan ni Gio dun"

"well wala naman kaso sakin, ako ang nang iwan, hindi nga malinaw sa kanya kkung bakit kaya maiintindihan ko kng ayaw na niya" paliwanag ko, "ang akin lang sana matanggap nya, at ng girlfriend niya ang mga bata" masakit naman talaga pero ako nama ang may kasalanan. Kapakanan lang ng anak ko ang iniisip ko.

"nanay na nanay na ahh" pag bibiro nito saakin.

Nag ikot ikot kami sa mall matapos mag laro ng mga bata. Namili din kami ng ilang gamit nila bago sila pinakain. Pagabi na nang mag hiwahiwalay kami. Inaantay ko lang si Kuya Kenneth na sunduin kami, hndi ako kampante na ako ang mag drive pag kasama ko ang mga anak ko dahil natatkot ako, isa pa wala naman kaming kasamang yaya.

Nakatanggap ako ng text na magkakaroon daw kami ng team building bago simulan ang project, gagawin yun sa batanggas, nag paala naman ako kila mama at pumayag sila.

Napaka supportive nila, naalala ko nun bumalik ako sa pag aaral, pinipilit nila na lumabas ako kasama ang mga kaklase ko, mag party daw ako gaya ng ginagawa ng mga kaedad ko.

Okay naman sana pero, hindi ko feel isa pa paraang ang hirap naman kung nanay ka na tas pparty ka pa till morning. Kaya ang ginagawa nila mama sa batangas sila paraa hindi daw ako maguilty na late ako uuwi tapos nasabahay ang mga anak ko.

Buong linggo na hindi kami nag kita ni Gabreil sa opisina, actually iniiwsan ko talaga siya.

Hanggang dumatng ang araw ng team building. Sa isang mini bus na kami sumakay ang hassle naman kung mag kakanya kanya pa kami ng sasakyan.

Katabi ko si Matin, hasa kabilang ailse naman si Gabriel, malapit lang idn sa upuan ko. Nag pa tugtuog ang driver, natawa naman ako ang bagets Justine Bieber.

'Cause if you like the way you look that much
Oh, baby, you should go and love yourself
And if you think that I'm still holdin' on to somethin'
You should go and love yourself

Pagsabay ko sa kanta,hindi ko man kamibaso yun kanta, naririnig ko ang yun kay Aiza, dun s aka officemate ko.

Naramdaman ko na siniko ako ni Martin "seriously, you have to sing it loud"

"what kumakanta ang naman ako" nakita ko na nakatingin siya sa gawi ni Gabrie kaya naan sinundan koi to ng tingin. Nagulat ako ng magtama ang mga mata namin. Yeah great Karaa narinig niya ang pagkanta mo, sabi ko nalang sa sarili ko.

Para maiwasan ang pagkailang, naisip ko na matulog nalang, humilig ako sa balikat ni Martin, alam ko naman na harmless siya kung hindi mapapatay siya nila kuya at ng best friend ko.

Nagising nalang ako sap ag tapik ni akin ni Martin "hoooy gising na, malapit na tayo saka" pinunasan nito ang balika tapos tumingin na parang nandidiri "tulo laway ka ineng" sabii nito saakin.

"gago hindi ako tulo laway" sagot ko dito. Wala naman talagang laway na tumulo eh. "baka nakakalimutan mo ikaw ang tulo laway, naalala mo nun mag nilalamay kami na ntrabaho naka tulog ka sa table ko, tapos pag gising mo napasigaw ka dahil sa laway mo" natatawa pa din ako pag naalala ko yun,

May patong patong kami na cient sa love rules, dahil sa tawag ng pag mamahal nakitambay sa opisina naming si Martin, dahil pagod sa trabaho, nakatulog siya, napasigaw nalang siya dahil sa nakita niya na tumulo nap ala ang laway niya, pinal linis tuloy siya nii Gelyn nag table pina alcohola pa para daw mamatay ang germs.

Nag taatatwanan kami pa park pa naman ang bum bago kmai bumaba, naramdaman ko naman na nabangga ni Gabriel yun braso ko, parang sinasadya.

"dito pa naglandian" sabi pa nito bago nag lakad pa baba. Napataas man ang kilay ko hindi na ako kumibo.

The One That Got AwayTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon