Lyrics Of Heart

Chapter 6 | YBWMS 5 |

Chapter 6 |
YBWMS 5 |

You’re so near yet so far.

Sana lang Stephen gising ka para man lang malaman mo ang nararamdaman ko.

Wrong timing naman kasi ang tulog mo e, kung  agalo nagkaroon na ako ng lakas na loob na umamin sa’yo saka ka naman matutulog. Niloloko mo ba ako? Napatingin ako sa mukha ni Stephen na taimtim na natutulog sa balikat ko.

Stephen, hindi ba p’wedeng kahit isang beses lang? Kahit masabi ko man lang ang nararamdaman ko sa’yo kahit na pakanta lang. Kahit na hindi mo ma-gets. Ayaw yata talaga tayong pagtagpuin ng tadhana e.

Nasa tabi lang kita Stephen pero bakit ang pakiramdam ko ang layo layo ko pa rin sa’yo? Pakiramdam ko may linya sa pagitan nating dalawa. Ang lapit lapit mo lang sa’kin pero bakit hindi pa rin ako ang pinili mo? Bakit hindi ko pa rin magawang magtapat?

Damn, why am I doing this? This is insane!

Ginising ko  na si Stephen at halatang ngayon n’ya lang napansin na nakatulog s’ya. Tatayo  agalon ako at didiretso sa sasakyan n’ya nang hawakan n’ya ang kamay ko. Tumigil ako at lumingon sa kanya.

Nagulat ako ng may bigla s’yang pinunas sa gilid ng mata ko. “Umiiyak ka ba?”

Sheez, ba’t di ko namalayan ‘yun?

“H-huh? H-hindi ‘no. Napuwing lang ako, tara—“

Hindi ko na natuloy ang sinasabi ko dahil sa pagyakap n’ya sa’kin. Ang higpit at ang sarap sa pakiramdam. Para bang gumaan ang pakiramdam ko.

His hug is so damn comfortable for me.

“Tara na,” sabi n’ya bago siya humiwalay sa yakap. Tumango na lang ako at sumakay na kami.

“Babalik pa ba tayo sa school?” tanong ko sa kanya.

Tumingin s’ya sa relo n’ya  agalo sabay sagot sa’kin. “Tapos na ang klase, umuwi na lang tayo.” Tumngo na lang ako. “Isa pa, wala naman silang ginagawa n’yan dahil prom na bukas.”

Napatakip ako sa bibig ko. Oo nga pala, prom pala bukas. Ayaw kong sumali kasi ano namang gagawin ko d’on? Magsasayaw ng walang ka-partner? Edi nagmukha akong baliw. Saka isa pa uuwi ako ng bahay bukas para sa birthday nang pinsan ko. ‘Yun nga lang kapag nalaman ni mama-ng may prom kami sa araw na ‘yun siguradong pauuwiin n’ya ako ulit para lang maka-attend ng prom.

Hay nakakainis naman, bahala na nga mamaya.

“Lutang ka na naman,” natatawa n’yang sabi sa’kin. E? “Sabi ko, pupunta ka  agal prom?”

“Ewan ko,” matipid kong sagot sa kanya saka nagkibit balikat.

“Sige hihintayin kita.” Bakit n’ya ko hihintayin e hindi nga ako pupunta ‘di ba?

“Ba’t mo ko hihintayin? Ewan ko nga ‘di ba?”

“Alam mo ba ‘yung kantang ewan?” – kumanta s’ya bigla— “Bakit  agalo’yan? Binata’y ‘di alam na ang ewan ay parang oo na ring inaasam.”

“Mahal kita, mahal kita, hindi ito bola sumagot ka man lang sana ‘wag lang ewan,” tinuloy ko ang kanta n’ya. And for a minute napatitig s’ya sa’kin, hindi ko maintindihan ang titig n’ya. Basta ang alam ko lang ay tugmang tugma ang mga lyrics ng kantang ‘yun sa kanya.

Dalawa lang naman ang p’wede n’yang isipan. Ang gusto ko lang talagang ituloy ang kanta at i-prove na alam ko iyon, o ang itinuloy ko ang kanta kasi ‘yung mga lyrics na ‘yun ang gusto ko talagang sabihin sa kanya.

Ang tanga n’ya lang siguro pag hindi n’ya pa nakuha ‘yun.

“O, alam mo naman pala e, tignan mo kinanta mo pa.” Oo, ang tanga n’ya talaga. Sobra.

Napangiti na lang ako ng bahagya. Hininto n’ya na ang sasakyan, nasa dorm  agalon kami hindi ko man lang namalayan. Bumaba na ako nagpasalamat sa kanya pagkatapos ay dumiretso na ako  sa dorm ko sabay higa sa kama.

“Hay naku Stephen, ikaw na talaga ang pinakatangang tao sa buong mundo.”

Ang manhid mo, Stephen. Ang tanga mo.

Then suddenly an idea popped on my mind. Sana gumana ‘to. Sana. Wala ka na ngang girlfriend pero bakit ang hindi mo parin makuha na gusto kita? Gano’n ka ba talaga kamanhid at hindi mo man lang ma-sense na gusto kita?



You’re on the phone with your girlfriend, she’s upset
She’s going off about something that you said
She doesn’t get your humor like I do

Mabilis na nahagilap ng mata ko si Stephen na nakatayong nakakunot ang noo  habang may hawak na cellphone, mukhang may kausap. Ayan ka na naman Stephen sa kausap mo e.  Kailan mo ba ako mapapansin?

I’m in the room, it’s a typical Tuesday night
I’m listening to the kind of music she doesn’t like
And she’ll never know your story like I do

No, this is not my typical Tuesday night cause this is the day I have this courage to confess to you.

But she wears short skirts, I wear t-shirts
She’s cheer captain, and I’m on the bleachers
Dreaming about the day when you’ll wake up and find
That what you’re lookin for has been here the whole time
Ano pa nga bang pang-laban ko sa mga babaeng umaaligid sa’yo na magaganda, sexy at ang puputi. Hay ewan, bakit ko pa nga ba ginagawa ito e siguradong wala naman akong mapapala, bahala na nga.


If you could see that I’m the one who understands you
Been here all along so why can’t you see?
You belong with me
You belong with me

Ang manhid mo talaga ano Stephen at hindi mo man lang napansin na ako ‘yung taong laging nand’yan para sa’yo. Hindi mo man lang napansin na ako lang ‘yung taong nakakaintindi sa’yo.

Walkin the streets with you and your all worn out jeans,
I can’t help thinking this is how it ought to be
Laughing on the park bench thinkin to myself
Hey isn’t this easy?

And you’ve got that smile that could light up this whole town
I haven’t seen it in awhile, since she brought you down
You say you fine I know you better than that
Hey, Whatcha doing with a girl like that?

Ang saya saya ko lang kapag kasama kita. Ngiti mo lang sa’kin halos matunaw na ako. Pero tuwing naalala kong may girlfriend ka parang gusto kong ilayo ang sarili ko dahil mali, pero ngayong wala na…

Sana lang.

She wears high heels, I wear sneakers
She’s cheer captain and I’m on the bleachers
Dreaming about the day when you’ll wake up and find
That what you’re looking for has been here the whole time

If you could see that I’m the one who understands you
Been here all along so why can’t you see?
You belong with me

Standin by, I’m waiting at your back door
All this time how could you not know baby?
You belong with me
You belong with me

Napatingin s’ya sa’kin kasabay nang pagtigil ng mga taong sumasayaw sa paligid ko.

“Oh I remember you driving to my house in the middle of the night
I’m the one who makes you laugh when you know you’re about to cry
I know your favorite songs and you tell me about your dreams
I think I know where you belong. I think I know it’s with me.

Can’t you see that I’m the one who understands you?
Been here all along so why can’t you see?
You belong with me

Standing by, I’m waiting at your back door
All this time how could you not know baby
You belong with me
You belong with me

You belong with me
Have you ever thought just maybe
You belong with me
You belong with me.”

“I love your voice, Althira.” Napatigil ako dahil hindi ko namamalayang nasa harap ko  agalon s’ya.

“What do you mean?”  Hindi ko maintindihan ang mga sinasabi n’ya. Atsaka bakit boses ko lang ang mahal n’ya?

Bakit hindi na lang ako?

Pumitik s’ya kasabay nang pagtigil ng lahat at pag-iba ng kantang tumutugtog. And I  was frozen from my standing point.

Ang kinanta ko sa kanya noong nasa park kami ang tumutugtog.

And damn shit, everyone’s eye on me. But everything stop and I can merely see other’s image because my eyes were just set on his face and eyes intently staring at me.

How all this damn thing happened? And where in the earth did she get my—

Oh no, no, don’t tell me he’s just faking his sleep that time?

“I like you, Althira.”  I heard everyone’s gaps. Shit, who will not? Niloloko ba ako ng lalaking ito? Pero kasi kahit anong gawin kong pag-iwas pakiramdam ko sampung libong paru-paro ang naglalaro sa t’yan ko.

“P-pero, ‘di ba kaka-break n’yo lang ni P-pia?” nauutal kong tanong sa kanya. He stepped closer and held my heads before I heard him chuckled.

“You’re so dense.” E? Paano naman ako naging slow n’on ‘di ba nga kaka-break lang naman talaga nila ni Pia? “Akala ko naget’s mo na n’ong sinabi ni Pia-ng alagaan mo ko.”

Alagaan mo ko? Anong ibig sabihin ng lalaking ‘to? Wala  agal s’ya sa katinuan at naghahallucinate na s’ya?

“Pia is my half sister and our relationship is just fake.” Fake? Ibig sabihin— “Ginawa lang naming ‘yun para malaman ko kung… kung gusto mo rin ba ako.”

Samu’t saring hiyawan ang mga narinig ko samantalang ako, nanatili akong tahimik. Wala akong masabi. Wala akongmahagilap na salita. Ang alam ko lang ngayon e nagdidiwang ang puso ko na animo’y lalabas na sa katawan ko.

The song I sung ended at pati ang mga huli kong sinabi ay kasama sa record. “I can’t help myself loving you, Stephen. I love you.”

And it all ended with a kiss— no, not in the lips, but in the forehead. Cause a kiss on the forehead is way more mature and better than a kiss in lips. Cause a kiss on the forehead is more likely a true love.

“I damn belong to you, and I can’t damn help myself loving you Althira, I love you too.”