Przygoda Tańca

2. Rozmowa z Panią Sową

Była już w szkole. Pierwsze co zrobiła to poszła do swojej szafki, gdzie czekała na nią jej przyjaciółka, Anka.

-Cześć Ola!

-Cześć!

Kiedy już się przywitały Ola opowiedziała Ance poranną rozmowę z rodzicami. Po czym rzekła jej przyjaciółka.

-Nie wiedziałam o tym.

-To teraz już wiesz!-zachichotała.

I tak do końca przerwy rozmawiały o tańcu, aż nie zadzwonił dzwonek na lekcje.

Zaczęła się matematyka na której siedziała w ławce z Anią. Dziewczynka cały czas myślała o rozmowie z rodzicami i czy nadaje się na tancerkę. Zauważyła to Pani Sowa, nauczycielka matematyki.

-O czym tak myślisz Ola? Czy to jest ważniejsze niż lekcja?

-Nie proszę Pani. Przepraszam.

Pani przeszła do prowadzenia swojej lekcji. Zadzwonił dzwonek. Wszystkie dzieci wybiegły, tylko Ola została, ponieważ Pani Sowa chciała z nią porozmawiać. Zaczęła rozmowę pytaniem.

-Czy masz jakieś problemy?- zapytała.

-Nie skądże?-odpowiedziała na pytanie Ola.

-Martwię się, bo pierwszy raz nie uważasz na mojej lekcji.

I wtedy Ola opowiedziała, o tym, o czym myślała. Pani Sowa powiedziała:

-Spełniaj swoje marzenia! Przecież nikt Ci tego nie zabroni i na pewno nadajesz się na tancerkę. Możesz już iść.

Ola po tym, co Pani Sowa jej powiedziała to wyszła z sali z uśmiechem. Anka zaczęła ja dopytywać

- co chciała od niej Pani Sowa?

 Ola opowiedziała jej wszystko. Anka nic nie odpowiedziała. Przez cały dzień Anka nie rozmawiała z nią o tańcu. Spędziły ze sobą prawie cały dzień. Po całym dniu Ola była śpiąca, ale nie chciała mówić o tym Ance. Ucieszyła się, kiedy mama Ani po nią przyjechała. Od razu jak odjechały poszła spać. Śniło jej się, że rodzice zakazali jej tańczyć. Po czym od razu obudziła się z płaczem. Mama usłyszała szlochanie i szybko wbiegła do pokoju.

- Co się stało?- zapytała mama.

Ola cały czas płakała, ale nie chciała powiedzieć mamie dlaczego płacze. Po dłuższej chwili Ola przestała płakać i znowu poszła spać.