The Notorious Assassin's Mission (On Going)

Chapter Two

Seth's POV

i'm currently cooking ng may biglang nag doorbell. Tsk, sino naman kaya 'to?
Tinanggal ko ang apron na tanging yun lang ang nakatakip sa katawan ko. I'm now topless when i take it off.

Nagtungo ako sa pinto at binuksan ito. My eyes just widen. Isasara ko sana ulit ang pinto, but too late! Nakapasok na sya! Damn it Cassey!

What is this crazy girl doing here?! Malilintikan talaga sa'kin kung sino man ang nag sabi sa baliw na 'to kung nasaan ang condo ko.

"Woah, what a hot view." Sabi nya habang nakatingin sa katawan ko.

Wala sa sariling napayakap ako sa sarili ko.

"Could you please get out?!" Inis na sabi ko sakanya at tinaboy palabas pero sadyang napaka tigas talaga ng ulo ng isang 'to at kumapit pa talaga sa braso ko.

"Wag ka naman ganyan babe"

"Stop! Don't call me that!"

"Wait, what's that smell?"

Oh sht! Yung niluluto ko! Tinulak ko si Cassey para kumawala sa braso ko.

"Ouch!" Dinig kong daing nya. Pero wala na akong pakialam. Damnit! Yung niluluto ko!

Agad kong inoff ang stove. Nanghinayang ako nang makitang kulay itim na ang adobong pinaghirapan kong lutuin. Tss. Wala na akong stock sa fridge at kailangan ko pa sigurong magpunta ng grocery. Mukhang wala akong kakainin ngayon.

"Seth? OMG what happened?"

Napaface palm nalang ako. Pilit kong pinpakalma ang sarili ko dahil talagang na bebwesit ako ngayon. Baka mapagbuntungan ko ng inis tong si Cassey, but actually lagi naman talaga akong naiinis pag nikikita sya. Presensya palang nya naiirita na ako. Lalo na pag dumidikit na sya sa'kin.

She's just my ex fling damnit! Di ba sya nakakaintindi ng fling?!

"Please Cassey get out, You're just ruining my day." Sabi ko.

"But-"

"OUT!" Itinuro ko ang pinto.

Nagulat sya sa ginawa kong pag sigaw. Seriously? Is she still not used to it? Lagi ko syang tinataboy and yet dikit parin sya ng dikit sa'kin! Nakakairita na!

"Okay" malungkot na sabi nya.

I didn't bother to look at her while she's walking away and heading to the door. Nakahinga ako ng maluwag ng marinig ang pagsara ng pinto.

Napailing nalang ako. She's really unbelievable. She badly needs a psychiatrist.

Di pa man nag iisang minuto tumunog ulit ang doorbell. Darn, akala ko ba wala na yun? Don't tell me bumalik ulit sya?! Ang kulit talaga ng babaeng yun!

Inis akong nagtungo sa pinto at binuksan ulit ito.

"Cassey i told-" napatigil ako. No, it's not cassey.

Isang babaeng nakangiti ang nakatayo ngayon sa harapan ko na may hawak na topper ware na sa tingin ko ay naglalaman ng pagkain. Pero hindi doon naka focus ang atensyon ko kahit na nakakaramdam na ako ng gutom. Sa mukha nya ako nakatingin.

I didn't know Angels do exist.

"Hi" bati nya na nakangiti parin. Damn, her voice even sounds like an Angel.

"Hi." Bati ko pabalik.

"Um, bagong lipat ako dyan sa tapat ng unit mo. New neighbor to be precise. And heto pala oh, i cooked carbonara." Inangat nya ang dala nya. "Can i come in?"