Tot in de eeuwigheid

De nachtmerrie

Mila ligt zachtjes te slapen. Ze droomt over haar mama. De mooie momenten die ze heeft gehad met haar. Hoe ze samen dansten of buiten speelde. Altijd lachten mama. Maar dan verdwijnt haar mama. Mila woelt in het bed. Een man in het zwart verschijnt. Mila herkent zijn gezicht niet. Angst verschijnt op haar blij gezicht. Mila ik maak je kapot zoals je vader dat bij mij deed zegt de man. Nu weet Mila direct wie het is. Nee niet doen. Dit is niet mijn schuld schreeuwt Mila huilend. Dan haalt hij een pistool boven. Nee roept Mila. Knal !!! 

Mila schiet wakker. Ze zit stokstijf recht in haar bed. Het zweet loopt van haar af. Ook Jonas is wakker geworden van Mila haar plotse reactie. Ze heeft tranen in haar ogen. Alles oké ? vraagt hij. Hij gaat me kapot maken Jonas zegt Mila. Dat is niet waar Mila. Dat laat ik echt niet gebeuren zegt Jonas. Mila legt haar hoofd op zijn borst. Heb je daar over gedroomd? vraagt Jonas. Mila knikt. Wat deed hij ? vraagt hij. Hij had een geweer. Ik smeekte maar toch schoot hij. Dat gaat echt niet gebeuren zegt Jonas. Daar ben ik niet zo zeker van zegt Mila. Kom ga slapen je kan het gebruiken zegt Jonas. Mila geeuwt hard en legt haar dan neer.

 De rest van de nacht doet ze geen oog dicht ze zit de hele tijd aan de man te denken. Wat is hij van plan ? denkt Mila. En ze is kwaad. Dit is allemaal de schuld van haar vader. Alles.Ze was een goed leven begonnen op het DAM. Leuke vrienden gemaakt en de liefde van haar leven gevonden. Ze kon haar talent tonen. Ze kon het goed hebben maar door dit alles werd het allemaal weer maar eens kapot gemaakt en dat voor de zoveelste keer

. De volgende morgen word Jonas wakker. Mila was toch uiteindelijk in slaap gevallen. Jonas staat stil op en gaat ontbijt maken terwijl Mila zachtjes verder slaapt. Hij brengt haar ontbijt op bed. Mila is juist wakker. Ze veegt de slaap uit haar ogen. Alles oké ? vraagt Jonas. Hoofdpijn zegt Mila. Jonas loopt naar beneden en pakt een pijnstiller voor Mila. Heb je wat kunnen slapen ? vraagt hij. Nee veel zitten denken , piekeren en als ik mijn ogen sluit altijd dat beeld. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik ben bang zegt ze. Jonas pakt haar vast en kust haar op haar voorhoofd. 

We lossen dit samen op. Jij als de moedige en sterke Mila moet hem toch aankunnen zegt Jonas lachend. Mila lacht. Sterk en moedig was ze vanbuiten maar vanbinnen was ze emotioneel kapot. Ze had een klein hartje dat soms open barste van verdriet. Woede en verdriet was de emotie de overheerste en dat kon ze niet bedwingen. Het maakte Mila vanbinnen kapot maar veel kon ze er niet aan veranderen. Het was een schade die ze haar hele leven meedraagt. 

Huppakee weet een nieuw deel !!! Veel plezier!!! Bedankt om zo massaal te lezen !!! En van nu wordt het spannend dus zeker blijven lezen.