Tot in de eeuwigheid

Zoektocht

Nadat de bel van het laatste lesuur gaat loopt iedereen direct naar de poort. Iedereen is klaar om Mila te gaan zoeken. Ze kan dit niet alleen aan en we moeten haar helpen was Charlie haar plan. Mila's favoriete plekjes daar zouden ze eerst gaan zoeken. Bij haar thuis was niks meer te bekennen buiten de rommel die Mila had achter gelaten. Het park daar kwam Mila veel. Ze kijkt daar naar de sterren of gaat er picknicken met Jonas. Het was een plaats van rust. Op naar het park zegt Alex als ze alle 4 op hun fiets springen en door de drukke straten naar het afgelegen parkje reden een daar stopten. Elk 1 kant zegt Charlie. Alle 4 lopen ze het park rond maar geen spoor van Mila. Jonas is al teleurgesteld. Wat als ze echt weg is en vergoed? Of wat als er iets gebeurd ? Allemaal vragen spookten door zijn hoofd. Zelfs haar gsm nam ze niet op wat Jonas wel erg veel zorgen baarde. 

Oké volgende zegt Charlie. Waar komt Mila nog ? vraagt Jimmy. Jonas wist niks meer en ook Charlie niet. Oké dan rijden we Antwerpen rond en dan zien we wel. Alle 4 springen ze weer op hun fiets. Ze vertrekken bij Mila's huis en zo richting het centrum van Antwerpen. Ze fietsen langs drukke wegen en kleine steegjes. Onder bruggen langs de Schelde en zelfs langs het skatepark maar Mila was nergens te bekennen. Wat moeten we nu doen ? vraagt Charlie. Er zit maar 1 ding op zegt Jimmy.

 De politie. Mila kent die agent toch goed misschien wist hij wel waar zij zat. En ook de rest had er vertrouwen in. Samen rijden ze naar het politiebureau. Meteen worden ze ontvangen door agent Tom de agent die Mila kent. En wat kan ik voor jullie doen ? vraagt hij. Mila. Mila Santiago zegt Charlie. Agent Tom knikt. Ze is verdwenen. Ze is vertrokken en we weten niet waarheen. Dat deed ze wel vaker zegt agent Tom. Agent Tom kende Mila's hele verleden en had Mila vaak op het politiebureau binnen gehad. Hij wilde Mila helpen. En ook nu was hij bezorgd. Het was niet de eerste keer dat ze wegliep maar toch zorgde het voor de nodige onrust. Oké jullie mogen hier wachten. Ik en mijn collega gaan rondrijden op de plekken dat we vermoedelijk denken waar ze zit. De 4 vrienden zetten hun neer als de agenten vertrokken. 

De agenten rijden overal in Antwerpen. Eerst het ouderlijke huis van de ouders van Mila maar niemand. De plek waar Mila altijd met haar mama heen ging maar ook niks. De haven enzovoort. Maar de laatste plaats was het laatste sprankeltje hoop dat ze nog hadden. Anders had Mila ook gewoon de trein hebben kunnen nemen en dat ze allang uit Antwerpen was. Maar Agent Tom loopt naar de poort en zag haar daar staan. Het graf van haar mama altijd de plaats waar Mila even kon praten met haar mama. Stilletjes loopt hij ernaar toe. Hij pakt haar schouder vast. Mila schrikt even maar komt tot rust als ze ziet wie het is. Mila kom je mee. Je vrienden zitten te wachten en ze zijn ongerust. Je moet niet vluchten wij gaan je beschermen dat beloof ik zegt agent Tom. Mila stapt de auto in. Als ze stoppen aan het bureau. Komt er spanning door haar lijf. Wat moet ze tegen haar vrienden zeggen. Ze loopt naar binnen en ze is nog niet goed binnen of ze word al plat geknepen. Mila doe dit mij nooit meer aan zegt Charlie. Mila lacht maar diep vanbinnen werd de angst alleen maar groter. 

Het gaat vanaf nu minder lukken om een paar keer in de week te posten maar ik ga het proberen voor jullie. Geniet er van want het verhaal loopt stilaan op zijn einde.