Pers Sultanı iki adamı ölüme mahkum etmiş.
Sultan’ın atını ne kadar sevdiğini bilen mahkumlardan bir tanesi hayatini bağışlarsa bir yıl içinde ata uçmayı öğretebileceğini söylemiş.
Kendini dünyadaki tek ucan ata binerken hayal eden Sultan bunu kabul etmiş…
Diğer mahkum inanmayan gözlerle arkadaşına bakmış ve “Atların uçamadığını biliyorsun. Nasıl olup da böyle delice bir fikirle çıkabildin ortaya..? Yalnızca kaçınılmazı geciktiriyorsun o kadar.”
” Pek değil ” demiş birinci mahkum.
” Kendime dört özgürlük sansı veriyorum.
Birincisi : Sultan bu yıl ölebilir.
İkincisi : Ben ölebilirim.
Uçuncusu : At ölebilir…
Dördüncüsü… “Belki ata uçmayı öğretebilirim.”.! ”
UMUTLARIMIZIN HIC TUKENMEMESI DILEGIYLE…
