Love Is a Beautiful? (Harry Styles Fan Fiction)

O GÖSTERİYE KATILACAĞIM !

İKONCANLARIMA MERHABA :D YAZILILARINIZ FALAN BİTTİ HERHALDE TATİL YAPIYORSUNUZ. BENİM BİR TÜRLÜ YAZMAYA FIRSATIM OLMADI ÜZGÜNÜM.ÇOK UZUN DEĞİL AMA  OKUMAKTAN ZEVK ALIN :D SİZİ SEVİYORUM!

-loveyoumusic.x

Sabah çok erken kalktım.Saat sekiz gibi provam vardı.Rutin işlerimi hallettim.Dün geceden olan konuşmalarımız aklıma geldi.Harry... Bir yanım evet derken diğer yanım kızım salak mısın sen? diyordu.Ne yapacağımı bilmiyordum.Telefonumun çaldığını gördüğümde elime alıp ekrana baktım.Robin arıyordu.

"Alo Jess çabuk gel .Partnerin geldi.Sizin için ayrı bir prova alacağız." Ama saat yedi!

"Pekala geliyorum.Of."

"Seni bekliyoruz."

Hemen masanın üstüne bir not bıraktım.

"Jazzy,Tryese ve Wesley .Provaya gidiyorum.Kahvaltıya gelemem.Belki akşam yemeğine de gelemem.Bilmiyorum :). Neyse sizi seviyorum. xx"

Direk provaya yetişmek için taksiye atladım.Bir dakika bu Tryese ile konuştuğumuz şöfördü.

"O deli arkadaşınız da burda mı ? "İçimden haykırarak bir gülme isteği oluşmadı değil hani.Kıkırdarken cevap verdim

"Hmm .O evde kaldı.Bugün cezalı."

"Ohh.Buna sevinebilirim sanırım."

''Sevinmeye başlayabilirsiniz .'' dedim ağzım kulaklarımdayken.Acaba partnerim nasıl biriydi? Yakışıklı ? Olabilir.Sexy? Sanmam.Komik? Kesinlikle evet.

''Geldik küçük hanım.'' dedi şoför.

''Ah teşekkür ederim .'' deyip parayı uzattım şöföre.Sahneye gitmeden önce kapıda derin bir nefes aldım.Romantik sahneler gerçekleştireceğim çocukla tanışacağım.Heyecanlı olmam normal tamam mı ? Yavaşça elimi kapıya uzattım ve yavaş adımlarla prova yapacağımız sahneye gittim.Burası erçekten büyüktü.Kapıyı yavaşça açtığımda-bugün çok yavaşım .Hareketlen Jess! - karşımda sahneden çıkmak üzere olan sinirli ama bir o kadar da yakışıklı bir çocuk gördüm.Beni görünce bakışları yumuşadı.

''Kararını bir daha düşün Nick .'' dedi Robin sahnede elindeki senaryoyu sallarken.

''Ah hadi ama.Pekala kalıyorum.'' dedi yanımdaki çocuk.Adı Nick olmalıydı.Kararını düşün derken ? Ne dönüyordu burda? Tek salak ben miyim ? Hadi canım ordan.

***

Pekala yapabilirim sanırım.Hiç mi yapamam ? Evet yapamam.Heyecandan ölmek üzereyim ve romantik sahne var .Kimle biliyor musunuz ? Tahmin ettiniz mi ? İsmi ''N'' ile başlıyor.Kapıdaki çocuk.Hah işte o ! Nick!

Kararlı adımlarla sahneye adımımı attım.Gözlerimi kıstım biraz.Çünkü ilk başlarda sahne ışığına alışmam lazım.Soumaya birden ''Durun '' dedi.Sorar bakışlarımı ona yönelttiğimde:

'' Burada senaryoyu bir kenara atın.Tamamen doğaçlama istiyorum.İkinizde zamanında aşk acısı yaşamışsınızdır -Burayı kesiyorum çünkü aklıma Harry geldi.O iyi bir malzeme olabilirdi gerçekten.Çektiğim bu acının bir gün işime yarayacağını hiç düşünmemiştim.-. Onlardan birini düşünün.Bana aşkı anlatın.Duygusalı seçiyorum.Tüylerim diken diken olmalı.Göreyim sizi! ''

Ah pekala yapabilirim .

***

Harry Anlatıyor

Bu haftaki işlerimize göz atıyorduk.Parmağımı oldukça uzun listede dolaştırdım.Lüten olsun .Lütfen Lütfen!Hah buldum! Londra ! Annemi ve Gemma'yı çok özledim.Sonunda onlarla görüşebileceğim.Tam iki aydır göremiyorum onları.Bu hafta sonu hemde .

''Sizi özledim.'' diye mırıldandım kendi kendime.

''Ben de seni özledim Harreh!! '' diye üstüme atladı Louis.

''Louis dur ! düşeceğim! '' diye söylendim gülmemeye çalışarak.Size bahsettim mi bunlardan? Zayn ,grubun havalı çocuğu.Havasının bende de olmasını isterdim.Ama ben yapamıyorum.Niall,OBUR.Liam,bedeni genç ama ruhu otuzlarında olan üyemiz.Louis,grubun neşe kaynağı.

'' Ben Londra'yı özledim.'' dedi Liam.Hepimiz üzgündük çoğu zaman .Hatta bu başlarda daha da fazlaydı.Ailesiz olmak+Uyarısız olmak=mutsuzluk.Evet hepiniz daha ne istiyorsun ? diyeceksiniz ama bu böyle.

''Bu haftasonu Liam.Eğleneceğiz.Hem de bir tiyatro gösterisine katılıyoruz.'' dedi Zayn.Sigarasının külünü silkelerken.

"Şu an ne istiyorum biliyor musunuz?"dedi Louis.Sorar bakışlarımızı ona yönelttiğimizde :

"Grup Kucaklaşması! " hepimiz önce Louis'in söylediğine tebessüm ettik.Sonrasın bir günü daha grup kucaklaşmasıyla geride bıraktık."

***

Jess Anlatıyor 

"Şimdi yarın gösterin var ?" Dedi Wesley zeytini ağızına atarken.

"Evet!" dedim küçük bir çığlık atarak.

"Heyecanlı mısın?"

"Ah , bilmiyorum Tryese.Bu gün alışverişe çıkalım mı ? Jasmin'in dersleri var .Derken Tryese'e o yavru köpek bakışlarımdan birini attım.

''Ahh yapma Jess.Pekala.Tamam.Geliyorum.''

''Seni seviyorum ! '' derken hışımla merdivenlerden odama yöneldim.Hazırlandıktan sonra aşağıya inerken Tryese merdivenlerde oturmuş beni bekliyordu.

''Hadi küçük hanım ! Arabaya ! '' dedi gülmemeye çalışarak.

''Afedersin Tryese.'' dedim üç yaşındaki çocukları andırarak.

***

''Sence hangisi?'' dedi Tryese elinde tuttuğu iki Jean'i göstererek.

''Imm.Şu .'' sade olalını gösterdim.

''Tamam diğerini alıyorum.'' dedi ciddi bir şekilde (!)

''Tryese! Bikere ben iyi giyiniyorum.''

''İnan bana benim tarzımla giyinsen olacakları tahmin edemezsin.Havalı olursun ! '' 

'' İstemiyorum .Sağol.'' dedim şakadan koluna vurup.

Şimdi bence hiç uzatmaya gerek yok.Sizi de sıkmadan bu günü özetleyeyim.Size önerim şu: Tarzı sizden farklı biriyle asla alışverişe çıkmayın.İyice kafanızı karıştırıyor.Bu kadar düşününce karnı acıkıyor tabii insanın.Mcdonalds'a hücum ettik bizde hemen.Siparişlerimizi vermiştik ve masada bekliyorduk.Ben telefonumla ilgilenirken Tryese gelirken aldığımız gazeteyi okuyordu.

''Olamaz.'' dedi Tryese endişeli bir biçimde.

''Ne oldu ?'' Cidden ne oldu ? Tryese'i tanıyorsunuz .O kolay kolay ciddi olmaz.

''One Dırection.Hafta sonu olan tiyatroya davetli.''

DAVETLİ! Kim onları davet etti Tanrı aşkına ?! 

Donup kaldım.Sadece kaldım.Çünkü ne yapacağımı bilmiyordum.Hangisinden vazgeçebilirdim? Hiç başlamamış olan kariyerimden mi ? Yoksa mutluluğumdan mı ?Gözlerimi kırptığımda bir damla yaş aktı gözümden.Yerimden hızla kalktım ve koşmaya başlamıştım.Gözümdeki bulanıklığın geçtiği anda dar bir sokaktaydım.Duvarın yardımıyla yavaşça yere oturdum.Belki de vazgeçmeliydim?Zaten onu nerden tanıdım ki?! En çok sinir olduğum yanı neresi biliyor musunuz? Ben böyle salya sümük ağlarken onun gönül eğlendirmesi.En çok batan tarafı bu insana.Sessizliği dinliyorum şu an.Müziğimi Tryese'in elindeki paketlerle bana doğru geldiğini anladığımda kestim.Halimi gördü Tryese.Yere çöktüğünü hissettim.Yavaşça çenemden tuttu ve ona bakmamı sağladı.

''Hadi ama yapma .Güçlü kızıma ne oldu?''

''Yanlış kişiye baktın.'' dememle yüzünde bir tebessüm belirdi.Bu halde bile espiri yapmama gülüyor olmalıydı herhalde.

''Korkuyorum Tryese.Hayatımı tekrar ters düz etmesinden korkuyorum.Ama kariyerim.Başlamadan bitmesi korkutucu.Lanet olsun çok korkağım.''

Tryese'in Korkma diyerek başladığı sözü işitince o gösteriye katılacağıma yemin ettim.