Okuyun

76 0 0
                                    

👧 "Yeni bölüm ekle" butonuna nihayet basabilmiştim. Uzun zaman olmuştu buraya gelmeyeli. Özlemişim.

Değer görüyor bu yazılanlar benim için. İstemsizce içimde beliriyor bu önem. Neden bilmiyorum ama bazen düşünüyorum sanaldan tanıştığım bir insana nasıl güvenip konuşuyorum, neden bir şeyler yazıyorum, neden bir şeyler yazıyoruz. Neden konuşuyoruz, neden haftada birkaç gün konuşmamıza rağmen aramıza soğukluk girmiyor ve unutmuyoruz birbirimizi. Fazla mı anlam yüklüyorum acaba bu olanlara. O ne düşünüyor bu düşündüklerim hakkında ? Fikirleri neler.

Mektup yazıyorum gibi hissediyorum şu an kendimi. Mektubun biraz daha ilerlemiş hali, teknolojik mektup... İçimdekileri anlatabiliyorsam yeterli benim için. İster mesaj ister mektup isterse de kuşlar...

Birden kendimi senin yerine koyarak bu yazdıklarımı okuyunca ne tepki vereceğini, ne düşüneceğini tahmin etmeye çalıştım da ortaya "saçmalamış gene bu kız" gibi bir şey çıktı nedense. Saçma mı konuştum ben birden kuşlar, elektronik mektup falan derken. Aklıma geldi, dilime vardı ve söyleyiverdim.

Neyse konuyu dağıtmayayım ve başlayayım artık.

Bir varmış, bir yokmuş... Evvel zaman içinde kalbur zaman içinde...

😄 Şaka ya 😄

***

Yürürken ağır ağır konuşmaya başladı kız.
- "Gece dışarı çıkmaya bayılıyom ya. Her taraf karanlık, baykuşların ve yarasaların sesi, sokağı aydınlatan tek şeyin sarımsı sokak lambası olması, kedilerin köpeklerin kuytularına çekilmesi, arabaların vızır vızır geçmediği bir sokak... Bunlar kafamı dinlemem için yeterli oluyor bazen. Bazen de kalabalık bir sokak olsun istiyorum. Yine karanlık ama insan ve kedilerin çok olduğu, az ama büyük ağaçların olduğu bir sokak."
Kısa bir sessizlik oluşmuştu ikilinin arasında.
- "Senle çoğu yönümüz ortak." dedi oğlan. Aheste aheste konuşuyorlardı. Derin bir nefes aldı ve tekrar konuşmaya başladı kız.
- "Otursak aslında. Çok yürüdük. Ama nereye oturcaz."
Oğlan kızı dinliyor ama konuşmuyordu, sadece dinliyordu. İkisi için de huzurlu saatlerdi.
- "Buldum gel." dedi kız oğlanın elinden tutup sürüklercesine. Arka kısmı açık pikap şeklinde, büyük, simsiyah bir arabanın önüne gelmişlerdi. Oğlan şaşkınlıklar içerisinde bir kıza bir arabaya bakıyordu. Kızın ne yapmaya çalıştığını hala anlayamamıştı.
- "Hadi durma binsene. Arabanın pikap yerinde biraz otursak bi şey demezler heralde. Alıp götürmicez, oturcaz sadece." dedi kız sesli bir kahkaha atarak.
Oğlan, kızın bu fikrini yanlış ama çok mantıklı bulmuştu. Kendi de bilmiyordu aslında yanlış ama mantıklı nasıl oluyor, ne gibi anlamlara geliyor. O an kızla beraber oturmak istemişti sadece. Aklından geçen sadece buydu.

👦 Oğlan kızın gözlerinin içini ve gülüşünü izliyordu. Ay ışığının altında kızın gözleri ve bakışları oğlanın nefes alışını ve kalbinin atmasına bir darbe gibi etkiliydi. Kızı izlemeye dalmış bir şekilde onun ne dediklerini anlamıyordu bile, birden kız oğlana gülerek "hadi ama çıkmayacaz mı ?" diyerek elinden tutarak çekiştirdi.

Pikapın kasası açıktı bu yüzden onlar için pikapa çıkmak zor olmayacaktı. Kız pikapın arkasına oturmak için küçük bir hamle yaptı ama ilk seferde çıkamadı oğlanda küçük bir gülümseme attı kıza, aslında çıkamadığı için değil o anki tatlılığı içindi fakat kız sert bir bakış attı. Sonra kendisi de güldü haline. Gülerken o kadar içten ve masum bir kahkaha atıyordu ki o anın değerini ve mutluluğu hiçbir şey veremezdi.

Oğlan kızın yanına geldiğinde belinden tutup kızın pikapın kasasına oturması için yardım edecekti. O an kıza yaklaşınca ay ışığının altında parlayan gözlerine birkaç dakika baktı ve kız da oğlanda dudaklarını ısırıyordu sanki oğlanın gözleri kızın gözlerinden bir an olsun kızın dudaklarına kaysada oğlan kızın gözlerinde, bakışlarında donakalmıştı. Kız da oğlan da hiçbir şey söylemeden birkaç saniye öylece kaldılar kız gülerek " hadi ama yardım etmeyecek misin" diye bakış atarcasına bakınca oğlan "tamam şimdi 3 e kadar sayacam ve sen de oturmaya çalışırken ben de seni belinden kaldıracam" demişti. Kıza bakarak aynı anda ikiside 1,2,3 dediler ve oğlan kızı belinden tutarak pikapın kasasına oturtmuştu. Oğlan da kızın yanına oturmak için zıpladı ve kızın yanına oturdu. Kızın üstündeki o gri kapşonu onu o kadar tatlı gösteriyorduki oğlan bazen ne diyeceğini unutuyordu. Sadece kızı izliyordu...

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 30, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KIZLI OĞLANLIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin