Hepinize mutlu haftasonları ve güzel yeni yıllar. Malum yine uzun süredir ortalıklarda yoktum ama yazmaya üşenme sebebinden dolayı değil, ülkece zor günler atlattığımız için içimden pek gelmemişti.
Bölüm çok uzun oldu ve sizi bir daha bu kadar bekletmemek için yeni bölümü daha bunu yayınlamadan yazmaya başladım
Çok saçma bir yerde bitirdim muhtemelen bazılarınız sinir olabilir. Sizi özledim. Yorumlarınızı özellikle bekliyorum çünkü farklı bir bölüm oldu
XOXOXOXOXO
"Aman Tanrım. Bu. Harikaydı" dedim
Kendimi koltuğuma bıraktım ve Jamie'nin yanıma gelişini izledim
"Başına bela olacaklarından korkmuyor musun?"
"O güzel itibarın neden var sanıyorsun?"
"Yani kendine değil bana güvendin öyle mi?"
"Aslında seni kurtardım. Bir an onları öldüreceksin sandım"
Ciddileşti
"Öldüresiye dövebilirdim"
"Ah ne kadar da sevimli"
"Çok seksiydin Lilybeth. Seninle gurur duyuyorum"
Kahkaha attım
"Gurur verebildiysem ne mutlu ekselansları"
"Şımardın mı sen?"
"Belki. Biraz"
Ona kur yapıyordum ve anlıyordu
"Yine de o motordan hoşlanmadım"
"Biz birbirimizi anlıyoruz Jamie. İnan bana"
Kaşlarını kaldırıp bana baktı. Psikolojik tedavi görürken motordan insan gibi bahsetmemeliydim
"Yani soyut olarak tabi ki. Senelerdir ona biniyorum"
"Demek biniyorsun?"
Çevik bir hareketle üzerine oturdum
"Aynen öyle"
"Hmm. Güzelmiş"
Elleriyle saçlarımı oynadı.
"Saçların çok güzel. Gece kadar karanlık ama bana meleklerin kanatlarını hatırlatıyor"
"Teşekkür ederim"
Başka ne denirdi ki?
"Konuşmak ister misin?"
"Ne hakkında?"
"Büyükannen"
Tadım kaçmıştı ve yüzümden anladı
"Sadece soruyorum Lilybeth. Bu kadar gerilme"
İstemeden gerilen omuzlarımı ovaladı
"Bana kalırsa atlattım. Sadece ters giden bir şeyler oldu hepsi bu"
"Nasıl yani?"
"Sanki biri beni takip ediyor gibi"
Başımı önüme eğdim.
"Lilybeth benden çekinmeni istemiyorum. Takip eden kişi. Kimdi?"
Kuşkulanması hoşuma gitmedi. Bana resmen inanıyordu
"Beni kimse takip etmiyordu Jamie. Çok eskiden kalma bir şey. Bir süre sonra geçti sadece nadiren oldu ama bununla yaşayabiliyorum çünkü öyle biri yok"
