Kelebeğin Umudu"SESLENDİRİLDİ"

17.🎀Gözyaşı...

Zehra

Ben Umut a saf saf bakarken babamda beni azarlıyordu.

"Düzgün anlatsana kızım kalbime inecekti."

Umut ellerimi bırakıp babama cevap verdi.

"Mutluluktan anlatamadı heralde babacığım."

Babacığım mı? Mutluluktan mı? Bu adam kafayı yedi sanırım.

"Umut ne diyosun?"

Sessizce dudaklarımı kıpırdatmadan söylemiştim.

"Ne dedin kızım? Duyamadım."

"Hıı şey yok baba artık geç oldu kalkalım diyordum."

"Saat geç oldu kızım bu gece burada kalın."

"Ne burada mı?"

"Bakın babacım Zehra nasıl mutlu oldu.."

Şuan bu adamı parçalamamak için kendimi zor tutuyordum.

"Hadi kızım size hayırlı geceler ben artık gideyim."

Kardeşim Emre de kalkıp gidince annem ve Umut kalmıştık.

"Hadi kızım odanıza geçin. İsterseniz yer yatağı yapayım senin yatak biraz küçük."

"Ne gerek var annecim siz zahmet etmeyin."

Annemin arkası dönükken dirseğimi Umut un karnına vurmuştum.

"Ahhhh..."

"Ne oldu oğlum."

Umut a ölümcül bakışlar atmıştım. Hele bi söylesin...

"Bir şey yok anne parmağımı çarpttım."

Annemde odasına gidince benim odama geçmiştik.

"Ya zen kafayı mı yedin. Ne saçmalıyorsun??"

"Zehra sus bak sizinkiler duyacak."

Annemler yan odada olmasa ben yapacağımı bilirdim.

"Kızım Umut a pijama getirdim."

Annem kapıya tıklatmıştı.

"Anne sağol iyi geceler.."

"İyi geceler yavrum."

Pijamayı Umut a uzatmıştı. Eli gömleğine gitti.

"Ne yapıyorsun ya sapık mısın? Ben çıkayım öyle giy."

Gözlerimi yumup odadan çıktım. Mutfağa gittim.

"Kızım neden uyumuyorsun?"

"Ahh anne korkuttun beni su içmek için geldim."

"İyi kızım hadi suyunu içte git dinlen."

"Tamam anne."

Suyu alıp odaya geçtim. Gözüm kapalı odaya girmiştim.

"Umut giydin mi?"

Hiç ses vermeyince gözlerimi açtım. Yatağıma yatmış yastığıma da sarılmış uyuyordu.

"Ya sen benim çıldırtmak mı istiyorsun kalk yatağımdan."

Gözlerini hafif araladı.

"Benim çok uykum var başka nerde yatabilirim."

"Kalk yer yatağı yapıcaz sana."

Zorla kaldırmıştım. Sessizce yatak getirmiştik.

"Tamam şimdi sen yerde yatacaksın ben yatağımda."