Chapter five

38 1 0
                                    

>>>>>>>><<<<<<<<

Hannah's PoV

tsk!

haist....kawawa nman siya..talagang hindi niya matanggap ang nangyari sa kanila ni Mark..

napa deep sigh ako sa naisip..

pagdating ko kanina....dali dali na kong pumasok sa loob nang makita ko ang kotse ni Samantha na nakapark sa labas..

balak ko sana siyang surpresahin nang madatnan kong tahimik lang siyang lumuluha nang hindi niya namamalayan habang nakapikit..

nakaramdam naman siya ng awa para sa kaibigan..kung tutuusin ngayon niya lang nakitang ganun kalungkot si Samantha..hindi siya sanay..

para sa kanya pinanganak siyang masayahin....hindi niya kasi dinibdib kumbGa ang problema..tulad nung higschool kami gatambak na nga kami sa mga assignment at project sa school sabay pa ang pagaaway ng mga magulang

niya pero nagagawa pa rin niyang ngumiti..

minsan nga tinanong ko siya..napakibit balikat lang to tsaka sinabing "hayaan mong problema ang mamroblema sayo...hindi yung ikaw ang mamroblema..makikita mo maayos din yan.."

-_-

ewan ko lang kung san niya nakuha yun..pero yun ang pinaniniwalaan niya..at mas tumibay ang paniniwala niyang yun  ng makilala niya si Mark..

sabi pa nga niya may karamay na siya sa problema niya..

ewn lang.. hindi ko mapigilang mapailing sa tuwing naiisip ko yun..

pero iba ngayon..kahit hindi siya magsalita mababakas pa rin sa mukha nito ang lungkot..

kasalananan ng Mark na yun..Kung tutuusin nung una ko pa lang siyang nakita..may naramdaman na kong kakaiba sa kanya..

parang may nililihim....pero hindi ko naman  sinabi ke Samantha yun dahil ayaw kong magAway kami..

kaya naman mag isa ko siyang inembistigahan....sinusubaybayan ko siya palagi kahit san siya magpunta,kahit pa walang pasok..

nung una pansin ko ng hndi siya mahilig makipagkaibigan sa mga lalaki,hindi rin siiya mahilig maglaro ng basketball,hindi rin mahilig magbabad sa araw....

kaya naisip ko siguro Bakla siya..kaya naman agad ko siyang kinompronta nun.

sinabi ko lahat sa kanya ang nalalaman ko pero wala man lang siyang reaksyon na kahit anong takot,gulat..

nageexpect ako na magmamakaawa siyang wag ko sabihihn ito kay Samantha..pero sa inis ko tinawanan lang ako ng gago..

an daming kong     ginawang way para mapaamin ko siya..pero...............

ako mismo ang nahulog sa sarili kong patibong..T_T

------------------------------

A/N (past forward po pwedi hehehe)

Samanatha's PoV

"ui,sis..!what do you think?" tanong ko kay Hannah sabay taas ng dress  na hawak ko..

"not bad.." sagot niya.. habang abala naman siyang tumitingin ng iba pang dress..

"bagay sayo sis.." puno pa niya..pero nakatingin naman sa halter dress na un..

napangiti ako sa kanya..at muling kinilatis ang dress..

hmmmmmmm..yeah not bad... sabi ko sa sarili ko.

My RevengeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon