Lanet Yıllar -ASKIYA ALINDI-

#Zamanlama Hatası#

Multide David :3 iyi okumalar :d

Arkamı yavaşça dönerken yüzümü buruşturdum ve fısıldadım.. "Ne dedin?" "David.. David dedim. Adım David." Tanışmak istiyordu, bunun şaşkınlığıyla cevap verememiştim.

"Peki senin adın ne küçük hanım?"

"Öncelikle bana küçük hanım demeyi kes. Aramızda 5 yaş olabilir ama bana küçük hanım demeni istemiyorum!"

"Heey! Yavaş ol küçük bayan. 5 yaş az mı ?"

"Ahh.. Boşversene." Tekrar kapıya yöneldim arkamdan attığı kahkahalar kulağımı tırmalıyordu bir de kahkaha atıyor ! Eve geldiğimde hemen kendimi yatağa attım onu düşünmeden edemiyordum.

Sabah annemin sesi evde yankılanıyordu.. "Tatlım! Hadi kalk okul seni bekliyor!" Lanet okul. Oflayarak kalkıp dolabıma doğru yürüdüm. Siyah taytımı altıma geçirdim üstüne bordo bir kazak ve popomu örtecek şekilde olan gömleğimi giydim *Tabi ki gömleğimin önü açıktı* Çantamı da alıp kapıya ilerledim asansöre bindim tam kapılar kapanırken birisi parmaklarını araya sokuşturup asansörü durdurdu. İçeri girdi nefes nefeseydi ve bana bakıyordu,hissedebiliyordum. "Günaydın küçük hanım!"

"Diana, adım Diana."

"Sonunda isminizi bana söyleme zahmetinde bulundunuz hanımefendi."

"Söylememe müsade etmediniz bile bayım."

"Çok özür dilerim madam!"

Madam kelimesini duyar duymaz kıkırdamaya başladım ve oda bana karşılık veriyordu. İkimiz de gayet mutluyduk. Asansör durunca gülümseyerek konuştu "Buyrun Madam." "Teşekkür ederim bayım."

"Baksana.. Şey.. Seni okuluna bırakmamı ister misin? Yani istemezsen anlarım ama bence binmelisin.. Ah lanet olsun. Bin şu arabaya!" Mahçup gözlerini bana diktiğinde ayaklarım benden izinsiz arabaya doğru ilerlemeye başlamıştı bile! Arabaya binip kemerimi bağladım arabası gerçekten harika kokuyordu.

Gidiyorduk ama nereye? Ona okulumun adını bile söylememiştim.

"Hangi okula gittiğimi bilmiyorsun bile nereye götürmeyi düşünüyorsun?"

"Bende bunu bekliyordum. Nereye gidiyoruz?"

"St. Helena" Hızla okulun önüne geldiğimizde tam inecektim ki beni kolumdan tutup kendine döndürdü ve konuştu "Elini aç."

"Neden?"

"Aç işte fazla konuşma."

elimi açtığımda avucuma bir numara yazdı. Şaşkınlıkla yüzüne bakarken gülümsedi. Tanrım çok güzel gülümsüyordu. İkimizde arabadan indik arabaya yaslanıp kollarını bağladı. Gözleriyle okulu işaret ederken gülümsedim ve söylendim.. "Ah anladım. Gidiyorum!" Bahçeye adımımı atmamla Ran'ın bana doğru koştuğunu gördüm.Ne olduğunu anlamaya çalışırken Ran dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Ah zamanı mıydı şimdi! Göz ucuyla David'e baktığımda arabasına çoktan binmişti hızla arabayı kaldırdı gereğinden çok çok fazla daha bir hızla!