Lanet Yıllar -ASKIYA ALINDI-

#Sigara#

Multimedia'da Diana'nın bu bölümde anlattığı kıyafeti var :D

David'e Ran'ın sevgilim olmadığını söylediğimde David'in yüzünde büyük bir gülümseme gördüm. Ve bana söylediği şey karşısında o kadar şaşırmıştım ki..

"Oh! Şükürler olsun."

Sevinmişti. Şükürler olsun dediğinde kendime engel olamadım ve ona sarıldım. Terli ve kas yığını olan bedenini kollarımın arasına aldığımda midemde bir şeyler uçuşuyordu hayatımda hissettiğim en güzel histi bu. David beni elleriyle geriye çekti ve omuzlarımdan tuttu. Göz göze geldiğimizde yanaklarımın kızardığını hissedebiliyordum. David bana en ciddi bakışlarıyla bakıyordu bense neye uğradığımı şaşırmıştım ne tepki vereceğim hakkında tek bir fikrim yoktu. Davidle yaklaşık 2 dakika bu pozisyonda durduk ve David bana yaklaşmaya başladı. Sonunda dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Başta karşılık veremedim ama kendimi de tutamadım. Uzun bir süre böyle devam ettik ve artık ayrılma zamanı gelmişti. Dudaklarımı hızla onunkinden uzaklaştırdım ve eve gitmek için yola koyuldum. Utancımdan bir kelime bile söylememiştim. Şu an yerin dibine girmek istiyorum. Eve girdiğimde hemen odama koştum. O anı her aklıma getirdiğimde istemsiz bir şekilde gülümsüyorum. Tanrım öpüştük! Kulaklığımı takıp yatağıma girdim.. Yarına kadar uyanmak istemiyorum##

"Tatlım! Hadi kalk."

"Biraz daha anne."

"Hadi dedim!"

Annemin yüzü her zamanki gibi gülüyordu. Bense çok somurtkandım ona hiç çekmemişim.

Dolabıma yöneldim. Altıma kot şortumu geçirdim. Üstüne bir bluz ve üstüne siyah çizgili kareli kırmızı gömleğimi giyip önünü açık bıraktım gerçekten de çok havalı bir seçimdi. Salona ilerledim annemin ısrarlarına kulak asmadan botlarımı giyip evden çıktım.Asansörü beklemek yerine koşarak merdivenlerden indim. David'i görünce hızla apartmandan kendimi dışarı attım. David arabasına yaslanmış bana gülümsüyordu ona doğru ilerledim ve elindeki sigara dikkatimi çekti. Sigara mı içiyor? Ahh! Garipsediğimi anlar gibi elindeki sigara izmaritini yere attı ve ezdi. Binmek için arabaya yöneldiğimde David koşarak önümü kesti ve bana döndü.

"Bugün okulu asmaya var mısın.. Sevgilim?"

Sevgilim kelimesi karşısında afallamıştım.

"Sevgilim mi?"

"Evet. Dünü unuttun mu?"

"Hayır ama..Ama.. Her neyse. Bundan sonra seninle herşeye varım.. Sevgilim."

Ona sevgilim demek gerçekten de iyi hissettiriyordu. David bana kocaman gülümsedi ve binmem için kapıyı açtı. İçeri girdim arkama yaslanıp camdan dışarıyı izlemeye başladım ve merakıma yenilip konuştum..

"Nereye gidiyoruz?"

"Birazdan göreceksin sevgilim."

"Ama bekleyemem ben! Söyle hadi. N'olur!"

"Biraz daha bekle."

David sırıtmaya başladığında yüzümü düşürdüm ve tekrar cama döndüm.

Araba durduğunda hemen aşağı atladım. Nerede olduğumuzu anlamak için etrafımı süzerken David bana sıkıca sarıldı. Elimden tutarak beni eve benzer ama ev olmayan bir yere soktu ve bodrum katına indik. Etrafıma şaşkın gözlerle bakarken David de bana bakıyordu.

"Fotoğrafçı olduğunu bilmiyordum ve tahmin bile edemezdim."

"Biliyorum. Gel benimle." Diyerek kolumdan tuttu. Getirdiği yer benim fotoğraflarımla doluydu.