Yaşım 17

"Yeni çocuk?"

Selam ben Ece, Ece Erken. 17 yaşındayım ve pek olmasa da ben de biraz sıkıcıyımdır yani 'kitap, dizi, yatak' sürekli aynı döngü kendimi bazen şu belgesellerde ki hayvan yaşantılarından farksız hissediyorum, neyse konumuza dönelim konumuz; okulların açılması. Her öğrenci gibi ben de biraz sevmiyorum, yani bilmiyorum ısınamıyorum bir türlü aman neyse canım, lise 3 artık okula okumak için değil aşk yaşamak için geliyorlar ama bence saçma kim inanır ki yani aşka aşk olucak ben de kancam mümkünatı yok.

Hazırlık için son aşamalarımı yapıp kendimi kontrol ettim veee hazırım.

Okula doğru yürürken bizim deliyi gördüm o da benim yakın arkadaşım Buse aslında biraz fena kızdır yani önüne gelen erkeğe bakan tiplerden ama kötü de değil hani, o sol tarafıma geçerken sağ tarafıma da görkem geldi birbirimize selam verdikten sonra sınıfa doğru giderken hergün rutin olan şeyi yaptık yine ben önden koşarak geçerken bir tane sınıfın kapısını vurdum 3-4 kere benim arkamdaki şahıslarda ne yaptığımı anlayıp yanıma geldiler, kimin kankaları ya uff, biraz ilerleyip köşeden baktığımız da sınıf başkanının bir tane alt sınıflardan bir çocuğun kulağını çektiğini gördük aslında yardım ederdim de o küçük sıçan geçen bana ihanet edip bizim mahallenin erkeklerinin önünde rezil olmamı sağladı, oh olsun sana yerden bitme.

Sınıfa geçtiğimiz de yine her zaman ki gibi sınıfın yarısı uyuyordu eh tabii ki de benim görevim ne sınıf başkanı olarak sınıfı akıllı, uslu ve sessiz tutmak aslında hiçbirini pek yaptığım söylenemez ama olsun görev görevi dimi ama, hemen pencereleri ve kapıyı kapatıp telefonu çıkarttım son ses ajdar-çikita muz şarkısını açıp kendi kendime 10 ' a kadar sayma işlemini başlattım 1,2,3,4,5,6 vee kazanan yine ve yine Ece evet alkışlıyoruz beni.

"Ee sınıf sizleri de uyandırdığıma göre ben yavaştan yavaştan kaçsam mı ki acaba?"

derken yandan yandan kapıya doğru yürüyordum bile zaten çoğu ayaklanmıştı ben de artık artık Allah ne verdiyse diyip tabana kuvvet yaptım merdivenlerden inerken 5-6 kişi de hala peşimdeydi ben hem gülüp hem koşarken son basamakları iniyordum bakın cümleye dikkat -dum eki var neden? çünkü inemedim indim ama birisinin üstüne ay bi dakika böyle de pek karışık oldu hee her neyse fazla takılmadan devam edelim, ben tam iniyordum merdivenin başında 3 kişi belirince ne yapacağımı kestiremeden kendimi frenlemeye çalıştım ama nafile ben düşerken ortada ki çocukta beni tutmaya çalışıyordu sanırım o karışıklıkta pek farkedemedim de.

Gözlerimi hafif araladığım da bir çift göz gördüm de ben tanımıyorum bunu + gözleri çok güzel + rengi kahverengi ama hangi tonu olduğunu bilmiyorum + biraz daha böyle kalırsam öpebilirim bu çocuğu ki bu ihtimal daha çok, biz kaç dakikadır bakışıyoruz ki + tekrar tanımadığım farkettim - ki şimdi dank etti =

"Yeni çocuk?"

"Sakar kız?"

etraftan bir sesler gelmeye başladı bazıları alkışlıyor bazıları tezahürat yapar gibi Ooo filan yapıyordu sonra hemen nasıl düştüğümüze bakıp kendimi toparlamaya çalıştım ellerimi onun göğüs ve omuzlarına destek alıp tam kalkıyordum ki birden beni kolum dan çekince ne olduğunu anlamadan kaldım şimdi o benim üstümdeydi ve kalbimde bir şey oldu bilmiyorum hızlı atmasının yanın da bir de bir ağrı oluştu sanki nefes alabiliyorum ama sanki yine de dar geliyormuş gibi hissettim.

Ben üstümde duran yeni çocuğa bakarken o da bana bakıyordu sonra kafasını kaldırıp bir işaret yaptı ben daha ne olduğunu anlamadan herkes dağıldı şimdi sanırım sadece o ve ben vardık,

"Ne yaptığını sanıyorsun sen ya?" 

dedim sesimin sinirli çıkmasını umarak.

"Seni kurtarıyorum."

Dedi ki sesi güzeldi kesin şarkı söyleyebiliyordur.

"Üstümden kalkarmısın artık, sapık olduğunu düşünmeye başlıcam yeni çocuk"

Bir şey demeden elini benim eteğimin ucuna götürdü, ben elini itmeye çalışsam da o ağırlığını hafif vererek düz durmamı sağlıyordu en sonunda kafasını biraz eğerek kulağıma yaklaştı

"Biraz rahat duramazmısın ciddiyim 2 dakika ver kalkıcam zaten eğer kalksaydın muhtemelen eteğin yırtılacaktı benim montumun fermuarı ile senin eteğin takılmış, ha bu arada kıpırdamadan dursan iyi edersin gerçekten de kendimi zor tutuyorum, düzgün dur."

Biraz afallasam da bir şey demedim ama sonra tekrar konuştum, o da zaten hala fermuarı çıkartıyordu az kalmıştı yani benim eteğimin ipi takılmış onu çıkartmaya çalışıyor,

"Ne için kendini zor tutuyorsun?"

bana baktı bir süre sonra tekrar eteğe bakmaya başladı yok bu böyle olmaz diyerek ben de elimi koydun oraya yani en azından ipi koparıp atabilir yani bu kadar uğraşmaya gerek yok elim eline değince o durdu e tabi o durunca ben de durdum bana baktı ben de biraz sessizce

"yani ben de yardım edebilirim"

bir şey demeden kafasını salladı, en sonunda sinirlendim çektim ki tabiki de eteğim çok yırtılmadı ama söküldü olsun yedek serbest kıyafet var nasıl olsa. Çocuğa baktığım da biraz afallamış gibi bakıyordu bana bu benim gülme isteğimi getirse de gülmedim yani biraz kıkırtı çıktı o kadar.

"Kalkarmısın artık, hani bir zahmet"

hemen kalktı, sonra aklıma birşey dank etti bugün büyük gün burada birisinin abisi ıslah evinde bugün başka bir şehire sevk edilecekti ki o arkadaşın hiç devamsızlığı kalmadığı için bugün kesinlikle onu görmesi lazım ki kimseye de söyleyemiyor,  hemen saate baktığım da tam bir dakikamız olduğunu gördüm gözlerimi büyütüp yeni çocuğa baktım bana anlamazca bakıyordu hemen kolundan tutup çekmeye başladım

"ya koş ıslanıcaz yoksa"

Bir şey demeden takip etti biz koşa koşa okul kapısını yanın da ki demirlere gidip yere oturduk ve çıkanları izledik en sonun da Onur çıkıp elimi tutup kendine çekti ve sarıldı

"Teşekkürler hiç unutmam bu iyiliğini"

"herzaman"

dedim, bende koşarak uzaklaştı zaten o da, aslında bu okul da iki kere yangın çıkmış o sebepten yangına karşı hertürlü tedbir var bu okulda.

Herkes ıslak bir şekil de bahçede duruyordu tam bir kargaşaydı.

Müdür onları susturmaya çalışırken bende gülüyorum, yeni çocukta eğleniyor gibiydi, birden elini uzattı

"Ben Aşkın, tanıştığıma memnun oldum"

"Ben de Ece, yeni çocuk memnun oldum"

İçim den bir ses bu çocukla daha çok eğlenicez diyo..

Oyy