Yeni Bi yaşam

29 1 0
                                    

8 aylik hamile olduğuma hala inanamiyorum.
Karakola geri geldik ve ifade verdim başımdan geçen tüm olayları anlattım.Bana bir soru sordular.
"Yurda mı gitmek istersin yoksa ailene mi?"
Ne demeliydim ya babam ters bi tepki verirse ya istemezlerse bebeğimi kararımı verdim yurda gidecektim.
"Yurda gitmek istiyorum.Neden diye sorarsanız ailemin beni bu halde görmesinden utanıyorum" dedim.Ordan beni eskiden kısa bi süre kaldığım bi yurda gittik karnımın belli olduğunu ve sorunlu bi çocuk olduğum için kızlar bana bir şey söylerse olay çıkartıp bebeğime zarar verecek bişey yapmamdan korktu.
Hala salak bu kadın altı üstü 10 gün durup başka bi yurda gidicem.Vallahi katıksız mal.
Oraya yakin 18 yaş altı hamileler yurduna gittim.Güvenliği bile ayrı bi şirindi diğer yurtlar gibi değildi.Samimiydi hepsi.Sanırım hamileler yurdu olduğu içindi.
İçerde Cennet anne Gülsüm anne Demet abla bir de Ruket anne vardı bana belli sayida iç camasiri gecelik verdiler yukarı çıktığımda saçımı ilaçlayacaklarını söylediler. İçerim diye biri banyonun disinda durdu.O iğrenç şeyi saçıma sürmek istemedim sadece saçimi hafif islattim üstüne de ilaç koksun diye bi avuç ilaç sürdüm.Yarım saat sonra yıkayıp evim 4 denen odaya geçtim.Diğer sabah 7 buçukta kalktım aleyna diye bi kizin nikahı vardı bebeğinin babasıyla evlenecekti. Anılarından bahsederken doğumunu anlatti 17 saat sürmüş sancısı ilk defa doğumdan korkmuştum.Ben nası doğuracaktim ben daha 15 yaşımdaydım ve o onyedi yasinda dogururken bu kadar zorlandıysa ben ne yapardım. Kahvaltı yaptım ve psikoloğumla tanışmak için odaya girdiğimde gördüğüm kişi karşısında şok oldum. Utançtan yerin dibine girdim.

"IŞIL ANNE!!!"

Davetsiz MisafirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin