Kırılmış bir kalbi var
Henüz çocuk yaştadır
Lakin elleri kolları kocaman
Sert ve yıkılmaz görünmesi gerek
Olamasa da öyle davranmalı
Ama insanlar yine uzaklaşıyorlar,
Ürküyorlar.
Çocuk yaştaki kalbi bir daha kırılıyor sonra.
Siyahın tonlarına sığınıyor
Oysa içi gökkuşağından halliceCanını yakan şeyler çocuk yaşından ağır
Çok ağır ,taşıyamıyor
O kadar acıyla basamakları nasıl çıksın?
Gücü yok çocuk kalbinin
Takati kalmamış.Çocuk yaşı uçurtmanın peşinden koşmak istiyor.
Sonra büyük bir hevesle akşamüstü evine koşmak,
Ellerini yıkamadan sofraya oturmak,
Annesinden azar yemek istiyor.
Artık vazo kırıp annesinin karşısında azar bekleyen çocuğun masumiyetini istiyor.Soğuğun kıyılarında kalbi buz tutmuş,
Isınsın istiyor.
Ama yağmur artık gözyaşlarının gizini saklıyor.
Kalbi çocuk yaşta , koluna saat yaparken ki acıyı özlüyor.
Çünkü bu kadar acıyla basamakları çıkamıyor.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimin Son Sözleri
Poesiaİçmişim yine bir sabaha doğru, Satırlar özlemiş seni. Kağıda bakıyorum, kaleme... Diyorum ki kalbime işlemişsin ne satırı...