Tükenmeyen mürekkep gibisin kalemin ucunda
Yazdıkça yazasım gelir seni mısralara
Gördükçe göresi gelir gözlerimin
İnsan her gün yaşamaz kalbimin sahibi
Nefes alınca öledebiliyor insan
Seni görmeyince mesela
Üstü açık mezarıma çekiliyorum, çünkü zaten yaşayamıyorum kokunsuz
Denizin kıyıya vurduğu geceleri mektuplar alır benden sana
Ulaşıyor mu bilmem ama
Gülüşün bana ulaşamıyor yalnız
Mahrum kalıyorum haberin ola
Eğer bu sana ulaşırsa bil ki
Ben yine mezarıma çekilirim bu gece
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimin Son Sözleri
Şiirİçmişim yine bir sabaha doğru, Satırlar özlemiş seni. Kağıda bakıyorum, kaleme... Diyorum ki kalbime işlemişsin ne satırı...
