Ve kadın sustu, içine atıyordu
Kalbi kırılmış, rengi solmuştu
Ağlaya ağlaya gözleride kızarmıştı
Tek isteği bağırıp çağırmaktı.
Adam çok uzaklara gitmişti
Dayanamıyordu
"Belki birgün bu şehirde karşılaşırız"
dedi. "İşte o zaman gitmediğime pişman olurum."
Korkuyordu, ondandı gidişi, kaçışı.
İkisi de bin pişmandı birbirlerini tanıdıklarına,
Bir yandan da"Seni tanıdığım güne bin şükür"diyorlardı.
Kalpler kırıktı ama özlem duygusu tüm vücutlarını sarmıştı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalbimin Son Sözleri
Puisiİçmişim yine bir sabaha doğru, Satırlar özlemiş seni. Kağıda bakıyorum, kaleme... Diyorum ki kalbime işlemişsin ne satırı...
