Hayat

3.Bölüm -Nerdeyim ben?!

    Gözlerimi açtığımda simsiyah bir odada buldum kendimi..Ilk başta ne olduğunu anlayamadım..Sonra bayilmadan önce yaşananlar geldi aklima..
Buz kesilmistim..Beni oldurecekmiydi o sadist adam..
Hayır hayır bu olmamalıydı..Bir sekilde kurtulmaliydim buradan..Ama nasil..
Hemen kapının yanına gittim ve yavaşça açmaya çalıştım..Ama kapı kilitliydi..O anki sinirle kapıya vurmaya başladım..
Kimse yokmu diye bağıriyordum..Kapı birden açıldı ve içeriye bir adam girdi..Onu tanımıştım..Bu adam o sadistti..Üzerime doğru gelmeye başladı ben ise korkmuş bir halde geriye doğru gidiyordum ta ki sirtim duvara yapisincaya kadar.Uzerime gelmeye devam ediyordu.Gözümden bir yaş bağımsızlığını ilan ederek gözümden düştü.O mavi gözler beni suzuyordu tekrardan.Ama bu sefer daha başka bakıyorlardı.Sanki ne olduğunu anlamaya çalışır gibi..
-Kimsin?diye sordu bana.
- Guzey..Guzey Yağmur KORKMAZ.-dedim titrek ve ağlamaklı sesimle.
-Demek Guzey ismin.O Halde bundan sonra buradan hiç cikamayacaksin Guzey..-dedi adam ürkütücü kalın sesiyle.
-Ne demek şimdi bu? Diye sordum usulca.
Dudağının kenarı kivrilmisti.Ve:
-isminin anlamını biliyormusun Güzey?-diye sordu.
Evet tabikide biliyordum.Ama birşey demedim.Diyemedim.
-Güzey Kuzeye ait demektir.Sende artık bana aitsin.Okadar çok şey gormene  rağmen seni öylece salamam.- dedi.
Mafya ve sadist olduğunu bir anligina unuttuğum için çok pişman olacağım birşey yaptım.
Ona:
-Sen kimsin de senin oluyorum şerefsiz.-diye bağırıp tokat attım.
Attığım tokat baya güçlü olmuş olmali ki yüzü yana savruldu.
Yaptığım şeyin yeni farkına varmıştım ve korkudan titremeye başlamıştım.
Tam özür dileyecek iken ellerini saclarima uzattı usulca.Heyecanlanmadim desem yalan olurdu.
Nefesi bile turmustumki acı ve tiz bir çığlık attım, çünkü eline saçlarımı dolamisti..Beni sürüklemeye başlamıştı.Korkuyordum bu sadistten hemde çok.Beni sürükleyerek bodrum kata getirdi ve igrenircesine taştan olan zemine fırlattı.Çok canım yanmıştı.Ama yapabileceğim birşey yoktu.Dilimi yutmuş gibi hiçbirşey söyleyemiyordum.
-Biraz burada kal da aklın başına gelsin küçük kiz.Seninle uğraşmaya vaktim yok itaat etmeyi öğrenene kadar buradasın.-dedi ve beni karanlık ve pis kokan boş kucuk odada bırakıp  kapıyı da üzerime kilitleyip gitti.
Gözümün önüne yine kaza yaptığımız gün geldi ve hickirarak ağlamaya başladım.
Kısa  sure sonra nefesimin kesilmeye başladığını hissetttim.
Bende kucuklugumden kaynaklanan bir travma nedeniyle ortaya çıkan klostrofobi vardı.Ve kapalı ortamlarda nefes alamiyordum.
Hickiriklarla aglamam br süre sonra derin iç cekiclerime bıraktı yerini.Gözlerim yine karariyordu.Bunları hak etmemiştim ben.

Bu sefer bilincim kapanmadan önce tek istediğim şey birdaha gözlerimi acmamakti.

----------Kuzey Mert Yılmaz-------

     Çok sinirlendim o küçük kiz bana itaat etmesi gerekiyordu..
Usulca yaklaştım ona ve brden saçlarından tutarak suruklemeye
Başladım..Guzeyi hemen bodrum kat a götürdüm ve o anlık sinirle yere firlattim.Gözünden yaşlar gelmeye başlamıştı.
Hemen elektrikleri kapatıp kapıyı kilitledim.Yan odaya gittim ve guzey in çığlıklarını dinlemeye başladım..Hickiriklarla ağlıyordu.Ilk defa birinin acı çekmesi bana zevk vermiyordu.
Birden ses kesildi.Ne olduğunu anlamadım.Sonradan kötü e olduğunu anladım ve hemen gidip kapıyı açtım.Yerde kıpırdamadan yatıyordu.
Hemen nefes alıp almadığı kontrol ettim.Kesik kesik nefes aliyordu.Kucağıma alıp o pis yerden çıkardım onu.
Yatak odası götürdüm ve uyandırmaya çalıştım uyanmiyordu.Niyeyse çok telaslanmistim.Belkide anneme benzedigindendir.Bilemiyorum.

Sakinleştirmek için usulca yanına gidip sarilmistim ona.
Annem bana böyle yapardı.Belki dersiniz bir mafya ne anlar bunlardan  diye.Ailesini kaybetmiş bir insan nekadar sadist te olsa acımasız da olsa asla duygusuz değildir.Ama duygularını gizleyebilir.Tam da  benim yapacağım gibi.Bu kizi karanligimin içine cekmemeliydim.
Evet, ona hapis hayatı yasatacaktim.Ama en azından güvende olurdu.
Nefesinin duzenli bir şekilde olduğunu hissettigimde yanından kalkmak istedim.Ama hiç içimden gelmiyordu.O gül kokan saclariyla ayrılmak istemiyordum.Ama bunu yapmak zorundaydım.
Yavaşça melegimin yanından kalktım ve ona son ne baktım.
Bunları hak etmiyordu bu küçük kiz..Ses çıkarmadan odasından çıktım ve çalışma odama gittim.
Guzey in dosyası gelmişti bile.
Biraz araştırma yaptirmistim onun hakkında.

Adı:Güzey Yağmur KORKMAZ
Yaş:18
Ailesi:Trafik kazası nedeniyle ölmüş..
...........vs.bilgiler vardı ilk sayfada..
Sayfayi cevirdigimde ise gözlerime inanamadım..
Bu kız Erhan KORKMAZ in kızıydı..
Ailemin katilinin kizi.Intikam almam gereken kiz.
O sinirle her tarafı dağıtmaya basladim.Elimle hızla aynaya vurdum.Yavaş yavaş kanın  akmaya başlamasıyla içimde tarifsiz bit mutluluk oluştu.Sadist olduğum gibi de mazoşisttim.kendime zarar vermekten zevk alıyordum.Kahkaha atmaya başladığımda , kapının yanındaki Guzeyi gördüm.Korkak Büyük  gözleriyle bana bakıyordu.

Devam edecek...