Sherlock, ja rodzę

Podróż

* Sherlock położył kamerę na desce rozdzielczej w aucie a sam usiadł na tylnym siedzeniu, obok fotelika córki*

Sherlock:
Możemy się jeszcze wycofać, wcale nie musimy tego robić.

John:
Musimy. Po pierwsze dlatego, że Rose powinna jak najszybciej zobaczyć dziadków, a po drugie obiecałem twoim rodzicom, że przyjedziemy. A po trzecie jeśli tego nie zrobimy oni przyjadą na święta.

Sherlocka:

To jest całkiem racjonalny powód.

John:

*włączył radio*

W takim razie zapinaj pasy i jedziemy.

Sherlock:

Jeszcze jedno "Last Christmas" a obiecuję, że uduszę się własnym szalikiem.

John:

W końcu się święta.

Sherlock:

Szalikiem John, szalikiem.

John:

*jest zły jednak wyłącza radio licząc, że dzięki temu Sherlock lepiej zniesie podróż*

***

Sherlock:

Mógłbyś przyśpieszyć? W takim tempie u rodziców będziemy po Nowym Roku.

John:

Jak zapewne doskonale widzisz, są korki, nie przeskoczę tych wszystkich aut przed nami.

Sherlock:

A mówiłem, żeby nie jechać przez Oxford Street. O tej porze są tutaj największe korki.

John:

*zmęczony ciągłym narzekaniem męża*

Mówiłeś też, że powinniśmy zawrócić.

Sherlock:

Przynajmniej nie stalibyśmy w korku.

John:

Sherlock, nie każ mi się powtarzać.

Sherlock:

Skręć teraz w lewo, przejdziemy bokiem.

John:

Gdzie?

Sherlock:

*ze złością*

W tamtą uliczkę, którą właśnie minąłeś. Właściwie to czemu ty prowadzisz? Ja robię to lepiej.

John:

Jesteś zbyt nieprzewidywalny za kierownicą, a jedziemy z dzieckiem.