Flight to America...

912 22 9
                                    

hi readers!  sorry kung nabitin kayo dun sa PROLOGUE... actually, sinasadya po yun kasi nga po PROLOGUE pa eh at inaantok na rin  ako nang isulat ko yun xD

so, sa mga nabitin, eto na po... dahil gusto ko namn kayong paiyakin this time around...

_________________________________________________________________________

~~~~~~Daniel's POV

SATURDAY na... flight namin patungong America. Bakit parang excited ako? Di ba dapat malungkot ako? bagong lugar na naman...wala na si Julia, wala na ang mahal ko... bakit ganito ang pakiramdam ko? parang hinihila ako ng sarili patungong America? ganun na ba ako ka-desperadong mag move-on? sana hindi!   sana hindi mapalitan ng sino man si Julia sa puso ko...

Ano ba to'? kung anu-ano na namang kadramahan ang naisip ko! mabuting pang maligo na ako at naka ma-late pa kami sa flight...MAHIRAP na..

eto ako ngayon... naliligo sa banyo, 

wala na ang dating sigla di gaya nung buhay ka pa...Julia miss na miss na kita...ba't di pa kita nakakalimutan? sorry kung hindi ko natupad ang pangako ko sa'yo nung araw na pumanaw ka. hindi ka parin nawawala dito sa puso ko... ba't di ka mawala-wala?

at nagsimula na namang tumulo ang balde-baldeng luha ko... at kinanta ko ang theme song namin ni Julia ko...  "Endless Love" napaka-endless naman yata... kasi eto pa ako at umiiyak..

-My love... there's ONLY YOU in my life... (pagsisimula ko sa kanta)

-The only thing that's right!       (umiiyak na naman ako :'()

-My fist love... your every breath that i take, your every step i make... (nagulat ako ng biglang may kumanta... boses ni Julia! lumingon ako at nakita ko sya...nakaputi, may pakpak...ANGEL na pala sya... at mas ikinagulat ko ay ang pagkausap nya sa'kin..) 

"O, ba't ka huminto?" tanong nya sa'kin...

"Julia, miss na miss na kita!" at niyakap ko sya ng pagkahigpit-higpit....

"hind mo pa sinasagot ang tanong ko... ba't ka huminto?" dagdag pa nya...

"sa kanta?...e-eh k-kasi nakita kita at gusto ko lang na yakapin ka..." sagot ko naman habang na-uutal pa... miss na miss ko na sya

"hindi lang sa pagkanta pero, sa buhay mo..." mahina pero, firm nyang sabi...

"what do you expect? iniwan mo ako...hindi mo rin pina-alam man lang sa'kin ang condition mo!"

"i told you i was sorry... ayaw kong mag-alala ka! and besides, u said itutuloy mo ang buhay mo pag' wala na ako...pero anong ginagawa mo? u are wasting ur time in crying! hindi ka kumakain! wala kang ginagawa sa paaralan! ano'ng nangyayari sa'yo? u know that everything happens 4 a reason...buhay ka pa dahil may ibang laan para sa'yo... may ibang daan na dapat mong tahakin... kaya DJ, 4 the second tme... i will ask you again... promise me you will pursue your life, your dreams... sa America." sabi nya at inti-unti na syang umaangat patungong langit at ako namn,

sumigaw ng; "Julia, Julia... plaese don't leave me don't go!!!"

at naramdaman ko na may tumapik sa mga balikat ko...

"DJ... DJ!!!!" sumisigaw ang boses at sa tingin ko si mom yun.  at nagising na ako

"bakit ka ba sumisigaw?"  nag-aalalang tanong ni mama...

"mama... nagpakita sya sa panaginip ko...pinagalitan nya ako dahil sa nangyayaring pagbabago sa'kin simula nung nawala sya.." sagot ko kay mama.

"anak, d ba sabi ko namn sa'yo na kahit sya, hindi sa matutuwa sa ginagawa mo! pero, ayan... di ka nakinig kaya siguro binisita ka nya sa panaginip mo...

"halika na... maligo kana at magbihis... susunduin daw tayo ng kapatid mong si Diego sa airport..." utos ni mama sa'kin at naligo na ako...

we we're traveling sa car... nang tumunog ang FM radio at ang mmusic "And i love you so"

at nagsimula na namang tumulo ang luha ko kaya inilipat ni mama sa ibang station...

"i'm so sorry anak... pero, i think eto na yung time kung saan dapat ka nang mag- move on..." sabi ni mama sa'kin

"alam ko po..." matipid kong sagot para iwasan ang pag-broaden nang topic.

nang dumating kami sa airport...

"Si JUlia!" bigla kong sigaw at tumakbo ako... leaving behind my mom ang the luggages... bigla kung niyakap ang babaeng naka-white t-shirt at blond and curly yung buhok...

"Hindi ako si Julia! ano bang sinasabi mo? MANIAC!" nagulat ako sa sinabi nito at sa paglingon nya, dun ko na-realize na hindi pala talaga...

"i'm sorry hija... my son has been like this simula ng namatay ang girlfriend nya... paumanhin talaga..." humingi ng paumanhin sa mom dun' sa babae...

"anak, anung nangyari? ba't nagkaganun? habang tumatagal hindi mo natatanggap na wala na si Julia... anu ba ang nagyayari sa'yo anak?"  tanong ni mama na may pag-aalala sa kanyang boses...

"pero, si JUlia po talaga ang nakita ko nung lumingon ang babae...di ko naman po alam na hindi pala...i'm sorry po ma...." sabi ko...

"ok lang yun anak...  wag mo nalang ulitin kasi nakakahiya... u have to bear in mind na wala na si Julia..." sabi nya at tumango nalang ako at sumakay na kami sa plane...

habang nasa plane kami, nakatitig lang ako sa may window at mukha ni Julia ang nakikita ko... grabe na talga! nami-miss ko sya sobra... d ba obvious? hahayzz at pumikit nalang ako....

hindi ko namalayan yung oras at ginising ako ni mama... nandito na kami sa America!!!....

___________________________________________________________________

bitin muna.... ABANGAN sa mga susunod na chapters ang encounters dahil may ma-me-meet si DJ na babaeng kamukhang-kamukha ng deceased girlfriend nyang s Julia pero, straight ang buhok nito at total opposite sa mga katangian nito... taka note! magkapangalan pa ang dalawa pero, iba ang surname... amo kaya ang mangyayari....???

VOTE, LIKE AND COMMENT po.... :))))

"Julia is Her Name"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon