The Red Queen

Chapter 18

Pinagmasdan ko ang bawat isa na kasama ko sa mismong loob ng arena. Pare-parehas kaming nakasuot ng maskara para matago ang pagkatao namin pero isang pamilyar na pigura ang nakakuha sa atensyon ko.

Hindi lang dahil sa pigura n'ya kaya napansin ko s'ya, kanina pa kasi s'ya nakatitig sa'kin ng masama. Ramdam ko ang matatalim na tingin n'ya sa'kin pero hindi ko na lang ito pinagtuunan ng pansin, kahit na may bahid ng pagkamuhi sa kanyang mga mata.

Wala naman akong magagawa kung gusto n'yang tumingin sa'kin. Mata naman n'ya iyon at hindi sa'kin. Bahala s'yang magsawa.

"Ehem!" Pekeng ubo ng MC kaya napunta sakan'ya ang atensyon ng lahat.

Ngumiti s'ya sa lahat ng taong naririto. At alam kong may-ibig sabihin ang ngiting 'yon. Nagsimula ng sumigaw ang lahat. Sigaw na mas malakas pa kaysa sa sigaw na narinig ko kanina. Ang halos lahat ng tao ay tumayo.

Napatingin ako sa harap ko. Tinaasan ko ng kilay sila Zeus na walang emosyong nakatitig sa'kin. Nakaupo sila sa dapat na upuan nila. Bilang pinakamalakas na grupo, nakaupo sila sa ginta kung saan nakalagay ang nararapat na upuan sakanila. Sa kaliwa naman ay ang grupong "Dark Gang". Sila Keith, nasa gitna nila ang leader ng grupo nila na ngayon ko lang nakita. Balita ko pumasok na daw s'ya pero ni hindi ko nga s'ya nakita non kaya hindi ko alam ang itsura n'ya. Pangalawa sa pinakamalalakas na grupo. Pangatlo naman ang grupong "Reaper" na nasa kanan. At ang kaharap ng "The Legendaries" ay ang dalawang grupo na "Thirteen" at "Danger". Sila ang limang grupo na nakapalibot sa buong arena.

Pero sa pwesto nila Zeus, wala pa ang dapat na umupo sa ginta ng lahat. Wala pa ang hari nila. Ano pa bang aasahan? Natural may special na entrance para sa hari nila.

Ang daming alam. Eh si Bipolar lang naman 'yan. Wala namang special sakan'ya. Well, para sa'kin lang naman 'yon at hindi para dito sa mga taong nakasandal at umaasa sakan'ya bilang hari.

Isang ngiti ang ibinigay sa'kin ni Zeus. Actually, mukha s'yang ngisi at hindi ngiti.

Tumayo sila Zeus at napakunot-noo ako. Tumingin sila sa entrance kung saan din ako pumasok kaya tumingin narin ako.

At doon, unti-unti kong naaninag ang anino n'ya haggang sa tuluyan ko s'yang makita. Halos mabingi ako sa biglaan paglakas lalo ng sigaw. Sa pagdating n'ya sa loob, ramdam ko ang pag-init ng buong arena.

Diretso lang s'yang naglakad papunta sa upuan n'ya. Walang bahid ng emosyon sa mga mata n'ya. At sa unang pagkakataon, hindi ko s'ya magawang makilala. Ibang-iba ang ikinikilos n'ya ngayon sa nakasanayan kong s'ya.

Pinagmasdan ko s'ya. Mula ulo hanggang paa. Katulad namin, nakasuot rin s'ya ng maskara pero kapansin-pansin ang pinagkaiba ng maskara n'ya sa maskara ng iba. It is more elegant, more beautiful, and it damn suits him well. The way he dressed himself, the way he walk, the way he stare, he's full of confidence and oozing of sex appeal.

But still, his aura. His aura catches my attention and also his tattoo at his chest. A crown.

Damn it. He looks so perfect in my eyes. In any angle, he looks so fvcking handsome plus his oozing sex appeal. Now I know, why Trina likes him so much. Or rather, obsessed.

He sit up and the crowd automatically became silent. And all of them bowed. A sincere bow. Even his gangmates, the other groups and most of all the crowd.

By that time, I realised how much they respect him. I wonder, how did he got all of their respect? The way I see it, it's not just respect. There is also a 'trust' involve.

They respect him, trust him, believe him. This guy, he got everything today. Now I know, how great Shin is as a leader.

He's not just Shin, Rina. He's everything. He's a king. For their eyes, Shin is great.