Sardımı gökleri kara bulutlar
Görünmez olur artık hudutlar
Alır kafesi eline
Ağlar durur yavrular.
***
Savrulur oraya buraya mazlumlar
Vurur topuğu,atları mahmuzlar
Uçar bir yaprak misali
Hiçbir nefere acımaz alçaklar.
***
Varsa duvar ardında çelik tabya
Tükürür göğsüne demiri,barutu,ateşi hala
Bitmez,usanmaz da ki bu zalim
Çıkıp demez ki kimse,kalmış ortada bir yenge bir hala.
***
O zaman haykırsa göğsünün ta içinden
Parçalasa herkesi,alınamasa kimse elinden
Çekse hançerini
Vursa düşmanı kalbinden
***
İşte o zaman açılır gökler
Durur ağlayan gözler
Ermiştir,ermiştir o zaman
Yırtılır nidalardan,naralardan gökler
***
Huzura,güvene kavuşacaktır
Karnında inci taşıyan kristaller,kurtulacaktır.
Unutmayın bunu hiç
Elbet birgün mazlumların öcünü El-Kahhar alacaktır.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şiirler
PoesíaKendinizi anlatmak istersiniz;anlatamazsınız, susarsınız;dayanamazsınız, Konuşursunuz;kelimeler kifayetsiz kalır. Elinize aldığınız kitabın duygularınıza tercüman olup,adeta sizi size anlatmasına ve ruhunuzu okşamasına izin verin.
