Dani's P.O.V.
*6 uur 's ochtends*
"DANIËLLE WAKKER WORDEN,JE GAAT SAMEN MET MIJ VERHUIZEN NAAR AMERIKA HOE LEUK IS DAT!!!"
"Waaaaattttttt" zeg ik."MAM BETER IS DIT EEN GRAP" "Ach Daniëlle niet boos worden je gaat het echt leuk hebben en je krijgt een ruimere kamer." zegt mijn moeder.
Ongelooflijk, ik ga naar Amerika verhuizen hoe moet ik dat morgen uitleggen aan mijn beste vriendin??? "Ugh" zucht ik maar...
*Na school*
"Uhm K-Kate i...i...ik heb slecht nieuws" stotter ik. "Vertel maar Dani je weet dat je alles kan zeggen tegen mij". "O-o-okey h-hier komt het. Uhm morgen ga ik verhuizen naar Amerika" ik voelde mijn hart bonken en dikke tranen rolde over mijn wangen.
Kate's P.O.V.
Ik kan het niet geloven. Ik raak mijn beste vriendin kwijt. Ik kon me niet meer inhouden en barstte uit vol tranen.
Mijn beste vriendin. Die ik al sinds mijn geboorte ken. Zelfde datum zelfde jaar. Onze baby bedjes naastelkaar in het ziekenhuis. Onze ouders die elkaar daar leerde kennen. We zaten in dezelfde klassen zowel kleuterklas als basisschool en 1e jaars middelbare school.
Toen kwam de moeder van Dani en zei dat Dani moest inpakken.
"Kate als je wilt mag je hier blijven logeren en breng ik je morgen ochtend naar school zodat je nog afscheid kan nemen van Daniëlle." "Uhm bedankt mevrouw Preston maar ik ga denk ik naar huis."
"Dag Dani ik ga je missen" snikkend loop ik naar Dani die ook huilt en geven we elkaar een dikke knuffel. Daarna loop ik naar huis 1 deur naast het huis van Dani.
JE LEEST
Moving on💚
Short StoryDit is echt niet leuk meer. Tenminste dat zei ik voordat ik verhuisde naar Amerika en Nederland achter me liet. Nu leef ik het goede leventje. Alleen weet ik niet zeker of dat ook zo blijft...
