Moving on💚

Hoodstuk 4

Dani's P.O.V.
*Nog steeds in het huis van Brandon*
Hij loopt dichterbij ik voel mijn hart bonken en bonken. Hij steekt zijn hand uit "Heyy ik ben Brandon." We maken oogcontact en ik voel vlinders in mijn buik. Ik schud zijn hand. "H-haii i-ik ben Daniëlle m-maar noem me g-gewoon D-Dani want ik vind Daniëlle niet z-zo leuk..." stotterde ik. Omg ik heb het nu al verpest met hem.

Brandon begint te lachen,hij vind me vast een weirdo. Hij pakt heel eventjes mijn hand "Dani of Daniëlle ik vind je naam prachtig." Omygosh zei hij dat echt!!! We maken weer oogcontact en ik begin weer te blozen, snel kijk ik naar beneden zodat hij het niet ziet. "Kijk niet naar beneden, ik mis je mooie ogen" en hij maakt weer oogcontact. Ik verdrink gewoon letterlijk in zijn mooie blauwe ogen.

Hij loopt weer 1 stapje naar voren. Maar op dat moment kwam zijn moeder met 3 bordjes cake. "Owh kan ik u ergens mee helpen mevro- i-ik bedoel Christine?" "Nee dankje zit maar op de bank en doe alsof je thuis bent" ze geeft me 2 bordjes 1 voor mij en 1voor Brandon natuurlijk. Verder gebeurt er niks bijzonders, Brandon staart me wel aan maar praat niet. Ik bloos en voel me awkward tegelijkertijd dus ik kijk naar beneden.

Daarna komt de moeder van Brandon , ze zei dat ze naar de supermarkt zou gaan en dat ze 8 uur thuiskomt Brandon en ik knikte en ze ging weg.

"Uhmm ik denk dat ik maar eens ga ik zie je morgen misschien wel..." zeg ik. Ik sta op en loop net de voordeur uit tot Brandon mijn pols vastgreep en me naar hem toe trok. "Ik wil dat je met mij  blijft" zegt hij "Kom we gaan anders gewoon naar het parkje om de hoek." "I-ik weet het niet zeker Brandon, ik ken deze plek niet goed geno-" "Alsjeblieeeeffttt" vraagt hij. Ik kan hier geen nee op zeggen hij is gewoon te aardig, doet hij zo tegen alle meisjes? Of toch niet? "Okeey ik ga met je mee" en opnieuw zie ik zijn betoverende glimlach maar dit keer stralend in de zon, mooier kan gewoon niet.

Samen lopen we naar het parkje en gaan we zitten op een bank. Ik vraag of ik een selfie mag maken en hij vind het goed. "Stuur hem gelijk naar mij geef me je telefoon maar." En hij toetst zijn nummer in. Omg ik heb zijn nummer in 1 dag al hoe goed is dat!!!

Na een paar uurtjes begint het al koud en donker te worden. Ik begin helemaal te trillen, "zullen we naar huis lopen ik zie dat je het koud hebt" vraagt Brandon. "J-ja" bibberde ik. We liepen naar huis en hij staarde mij aan. Toen pakte hij mijn hand,trok mij naar hem toe en hij sloeg een arm om mij heen zodat ik het wat warmer zou krijgen.  Na een minuut of 10 kwamen we bij mij huis aan. "Hopelijk zie ik je morgen weer het was echt leuk met je fijne avond nog" zei hij "Fijne avond Brandon " en ik gaf hem een knuffel. Toen liep hij weg en zwaaide nog een keertje. Daarna draaide ik me weer om en zocht mijn sleutels. Toen draaide iemand mij om en gaf me een kus op mijn wang, eerst schrok ik maar toen zag ik dat het Brandon was. Ik glimlachte "Het was echt leuk!!!" zegt hij en toen liep hij weer weg. Snel deed ik de deur open want ik had het nogsteeds koud. Mijn moeder was nog niet thuis dus ik kookte zelf avondeten en voordat ik ging slapen stuurde ik Brandon nog die selfie.

Me: *stuurde foto* hier is nog die foto 😉
Brandon💖: Je staat er op als een Engeltje😍
Me: 😳
Brandon💖: Ik ga slapen slaaplekker Angel 😇 😴
Me: Slaaplekker Mr.Rowland😉
Me: Doe de groetjes aan Mrs.Rowland😊
Brandon💖: Mrs.Rowland🤔
Me: Your motherr!!!😂😂😂
Brandon💖: Zal ik doen😉
Brandon💖: bye Dani❤️