Anlaşma

-2-

Multimedia-elanın bugün ki kombini

Umarım beğenirsiniz😘

Günler hızla her zamanki gibi geçip gidiyor tabi ara sıra çocuklarla dışarıya çıkıyorum
Yine hazırlandım(multi)şirkete gidiyorum davut beyin şirketi devr etmesine sayılı günler kaldı ama hala namı deyer Ateş Soydemiri göremedik
Duyduğuma göre 1 hafta önce dönmüşdü İsveçreden  5 yıl orda yaşamış of yaa bana ne zaten gec kaldım nihayet 10 dakika sonra şirkete gele bilmişdim davut beyin odasının önüne geldiğimde kapını çalıb içeri girdim
"Güna.."sözümün yarıda kesilmesine sebep içerde başka birisinin olması
"Şey özür dilerim davut bey yalnız olduğunuzu düşünmüşdüm"dedim mahçupca tanımadığım adamsa beni süzmekle meşguldü laf aramızda karizmatik adamdı
"Sorun diyil kızım"davut bey gülümsedi
"Bu oğlum Ateş"neeee??ateşmi?ateş bey bumu?
"Memnun oldum Ateş bey"
"Ateş buda asistanım ve kızım Ela"ateş başını sallamakla yetindi kaba herif
"Ben sizi rahatsız etmiyim siz beni çağırırsınız efendim"
"Tamam kızım çıkabilirsin"gülümsedim ve odadan çıkdım
Kendi odama geçip kahve sipariş etdim
Kahvemi içdim ve işlerimi hall etdim telefonum çalınca telefona baktım
Babam arıyor....
Ah ne zamandır babamla görüşmüyorduk telefonu açdığımda babamın otoriter sesi kulaklarımı doldurdu
"Ela"
"Merhaba baba"
"Bizi unutdun bakıyorum"dedi ciddi sesile gözlerimi devirdim
"Beni özlediğini söyleseydin yanına gelirdim"ama galiba babamı özlemişdim
"Akşam seni yemeye bekliyoruz"
"Tamam baba,Nur hanım nasıl?"nur hanımmm babamın 2 ci karısı annemmi?o uzun mesele benim için
"Anne demek istedin herhalde"gözlerimi devirdim
"Her neyse başka bir şey yoksa işlerim var?"
"Bıkmadınmı asistanlıkdan?"
"Hayır baba işimi seviyorum"
"Pekala.akşam konuşuruz"
Yine beni bir şeylere zorlıcak biraz sonra davut bey beni odasına çağırdı odadan çıkıp koridorda döndüğümde sert bir cisme(!)çarptım aaa Ateş beymiş
"B-ben özür dilerim göremedim"
"Tamam ama artık kolumu bıraksan"demesiyle elimi hemen çektim
"Aff edersiniz"dememle yanımdan rüzgar gibi geçmesi bir oldu davut beyin odasına gittiğimde günlük planın üzerinden geçtik
İşlerimi hall edip eve geçtim ve üzerimi değişip babamın evine gittim daha şimdiden gerilmişdim bu ev....gerçekten çok özlemişim hatıralar bir bir başıma üşüşdü
Kapıyı çalınca yardımcı kapıyı açdı
"Hoşgeldiniz Ela hanım"
"Holbuldum"salona geçtiğimde nur hanım yalnız oturmuştu beni görünce samimiyyetsiz bir gülümsemeyle
"Aaa hoşgeldin elacım"
"Hoşbuldum nur hanım"babamın haberi yok ama nur cadısı kendisi ona hanım dememi istemişti onunla biraz oturudktan sonra izin isteyip odama geçtim  eskii odama odam bir zamanlar hiç çıkmak istemediğim odam 8 yıldır uyumadığım odam 15 yaşımda yurt dışına çıktığımdan sonra bu evde hiç kalmadım odama girince ilk önce penceremi gördüm bu pencerenin karşısında ne çok hayal kurmuşdum
Daha sonra yatağımm uyumaktan doymadığım yatağım çalışma masamam küçük kütüphanem giysi dolabım ve oyuncaklarım bi de banya ne çok özlemişim acaba hangisini odamımı?eski günlerimimi?ahh bilmiyorum odada biraz daha oyalandıkdan sonra odadan çıktım ve karşımdaki odanın kapısı bile beni başka dünyaya götürdü geçmişe yapamazdım o odaya giremezdim
Gözlerim dolmuştu o odaya ne zamandır girmiyordum?gerçi kilitli ama anahtar bende ama yapamazdım giremezdim kii  düşüncelerimlee birlikde yürümeye başladığımda koridorun sağ tarafında ki piyanomu gördüm piyanoo annemin piyanosu annem piyano öğretmeniymiş ve her zaman kızım olunca benim piyanomda bana şarkılar çalıcak dermiş çaldımda o yanımda olmasa bile...ama bir gün onunla birlikte piyano çalıcağımıza inanıyorum....ama bu evden gittikden sonra hiç bir zaman piyano çalmadım babamın bana özel ders verdirmesi belkide bana yaptığı en büyük iyiliği  acaba şimdi başara bilirmiydim?ah hayırr şimdi bunun zamanı diyil
Kapının sesiyle aşağıya indim babam gelmişti kapıyı ben açdım
Babam biran beni görünce afalladı bu haline gülerek
"Hoşgeldin baba"dedim ve özlemle babama sarıldım babalar ve kızlar arasında olan sevgiyi hepimiz biliyoruz dimi? Babam beni pek sevmesede gerçi bilmiyorum belkide seviyordur ama ben onu dünyada ki her kesden çok seviyorum
"Hoşbuldum"dedi ve içeri geçti biraz oturup yemeğe geçtik yemekleri eski yardımcımız nursene abla yapmıştı ve harikaydııı yemekten sonra kahve içerken babam konuşdu
"Ela sana verdiğim süre bitmek üzere"başladık işte kaşlarımı çatarak
"Biliyorum"diyerek mırıldandım
"İyi.şirketde seni konuşuyorlar artık dayanamıyorum her kes Demir beyin varisi nerede diye arkamdan konuşuyor doğum gününü sabırsızlıkla bekliyorum"ama ben yok
"Davut nasıl?"
"Davut bey şirketin yıldönümünde şirketi oğluna devr edecek"
Babam şaşkınlıkla
"Ateşemi?"
"Evet de sen nerden tanıyorsun?"kaşlarımı kaldırarak sordum
"Zamanı gelince öyrenirsin"acaba neyi diye sordum kendime ama üzerinde pekde durmadım biraz oturdukden sonra evime doğru yol aldım
Ama eve gelince kapıda 3 adet arkadaş beklemiyordum şaşkınlıkla
"Siz ne zamandır burdasınız?"
"Sonunda teşrif buyura bildiniz efendim"dedi sitemle sude
"Nerdeydin sen?"diyerek abi gibi sordu mete. Abi ne zamandır bu kelimeyi kullanmıyordum?
"Yine nerelere daldı gitti bu"dedi bu sefer Can
Gözlerimi devirerek "babamdaydım"dedim üçüde kaşlarını kaldırarak sorar gözlerle bana baktılar
Eve geçtiğimizde her şeyi onlara anlatdım Sude Kılıç  Ahmet kılıçın kızı tek varis kendilerinin holdingi var Can korkmaz küçük kardeşi var ismi kaan onlarında holdingi var ve Mete yılmaz kendinden büyük abisi var Mehmet yılmaz abisiyle birlikde şirketi yönetiyor
Çocuklar gitdikden sonra işlerimi hall edip bende kendimi uykuya teslim etdim
***

Merhabaaa
Yazım hataları için özür dilerim lütfen düşüncelerinizi benimle paylaşın sizi çok seviyorumm gelicek bölüm görüşürüz