Kayıp bir şehir gibiyim şimdilerde. Yollarım bana çıkmıyor, sokaklarım bana, beni anlatmıyor. Büyük bir depremin olduğunu hatırlar gibiyim yürürken bu zifiri caddelerde. Üzerime yıkılan hayallerim ve o enkazın altında kalan umutlarım canlanıyor gözümde. Faili meçhul cinayetler işleniyor parklarımın köşelerinde. Sokak lambalarım ise hissiz. Aydınlatmıyor hiçbir geceyi. Güneş'i dahi sindirmiş sisli karanlığım. Zehir yağdıran bulutların ötesine geçemiyorum.
Öyle çaresizim ki! Umudum dediğim gemi, sığındığım bütün limanlarımı yakıp yıkmış. Ama gitmemiş olsaydı, kendimi dahi terk etmeye hazırdım. Kızgınlığımı dile getirmek isteyen dağlarım ateş püskürüyor, seviyor diyen papatyalara. Sevgimi büyüttüğüm bahçelerimde ise erozyon var artık. Nefretim bir çığ gibi büyüyerek önüne geçeni sürüklüyor diplere.
Şimdi ben uçurumun kenarında bir cesedim. Failim belli.
Yalnızca senin gözlerin aydınlatır kalbimdeki cinayeti.
Var olan tüm sevgimle.
#bizdehepyek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Şiirler
PoesieYazarsam şiir, yazmazsam ölüm olur. Söz sahibinde, göz görebilende güzeldir. Saygı ve sevgilerimle.
