Gökyüzünden lapa lapa kar yağar yüreğime.
Bulut parçası mıdır bu?
Yoksa gecenin karanlığını aydınlatan Dolunay mı?
Ya da gecenin tüm karanlığını içine sindiren Güneş mi?
Sokakları korkudan kurtaran sokak lambaları mı?
Hangisi sensin papatya? Çelişkiye düşer oldu yüreğim.
Ama yok be! Ne Güneş, ne Dolunay, ne de sokak lambaları. Hiç birşey senin yüreğime düşürdüğün ışığı bahşedemez bana. Ben seninle aydınlığım, seninle yüreğim sevgiye doyuyor, özleme susuyor. Seninle kendine geliyor ruhum, senin sesinle titriyor bedenim, kalbim. Sen ki! Sesinle beni kendine getiren, aşka layık gören. Sen ki! Gülüşünle hayata bağlayan. Ve sen ki! Sen iyi ki varsın, iyi ki yârsın papatya!
#bizdehepyek
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kayıp Şiirler
PoetryYazarsam şiir, yazmazsam ölüm olur. Söz sahibinde, göz görebilende güzeldir. Saygı ve sevgilerimle.
