Η ΚΑΤΑΡΑ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ (Part 2)

12

Η Ρομίνα ξύπνησε με πονοκέφαλο και τα πήρε μερικά δευτερόλεπτα να ανακαλέσει τι είχε συμβεί. Ο αδελφός της. Πεσμένος στο έδαφος. Το δέρμα του χλωμό και το σώμα του άκαμπτο . Τα μάτια του ανοιχτά, να κοιτάζουν θολά το καινό. Νεκρός.

Τότε, εκτός από τον πονοκέφαλο την χτύπησε και ένας άλλο είδους πόνος. Ο πόνος του χαμού του αδελφού της. Ο πόνος του ότι για πρώτη φορά στην ζωή της τον αποχωριζόταν οριστικά. Και δεν θα τον ξαναέβλεπε ποτέ. Ήταν νεκρός. Δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της και ξέσπασε σε σπαρακτικά κλάματα.

Μόνο όταν ηρέμισε κάπως και οι ώμου της δεν ταρακουνιούνταν πια από λιγμούς συνειδητοποίησε την κατάσταση και το μέρος στα οποία βρισκόταν. Ήταν σε μια σπηλιά, ξαπλωμένη πάνω στον βωμό της θυσίας. Προσπάθησε να σηκώσει το σώμα της αλλά κάτι την κράτησε κάτω. Ήταν δεμένη πάνω στον βωμό με μαγεία. Παραλίγο να καταραστεί την Σεραφίνα αλλά μετά κατάλαβε ότι εκείνη η μαγεία που την κρατούσε κάτω ήταν εντελώς διαφορετική από αυτή της αδελφής της. Ήταν πιο σκοτεινή και δημιουργούσε στην κοπέλα ένα παράξενο συναίσθημα το οποίο δεν μπορούσε να περιγράψει.

Αναρωτήθηκε τι είχε συμβεί. Θυμόταν να βλέπει το πτώμα του αδελφού της και μετά έχασε κάθε επαφή με την πραγματικότητα. Όλα θόλωσαν από την οργή και τα δάκρια. Τότε ήταν που κάποιος της έκανε μάγια και έχασε τις αισθήσεις της. Μετά ξύπνησε κολλημένη στον βωμό.

Έμεινε λίγο ακόμη εκεί, σαν αρνί στο σφαγείο, ανήμπορη να κάνει κάτι. Δεν είχε νιώσει ποτέ τόσο άχρηστη και αβοήθητη. Τόσο μόνη. Η μαγεία της δεν χρησίμευε σε τίποτα. Λίγο αργότερα, άκουσε βήματα να πλησιάζουν την σπηλιά και φωνές.

____________________________________________________________

<<Ο πόλεμος τελείωσε Λόρακ.>> είπε ο Μάρκους καθώς έμπαιναν στην σπηλιά με τον ακόλουθό του. <<Η μάγισσα σε λίγο θα είναι παρελθόν.>>

<<Πως είσαι τόσο σίγουρος;>> ρώτησε ο ακόλουθός του που άκουγε στο όνομα Λόρακ. Ο Μάρκους του χάρηκε ένα σαρδόνιο χαμόγελο.

<<Έχω ένα άτομο σημαντικό γι' αυτήν. Την αδελφή της. Και αφού το ξόρκι φτιάχτηκε με αίμα και φωτιά, με αίμα και φωτιά θα λυθεί. Η μάγισσα δεν θα μπορέσει να μας ξεφύγει. Θα πεθάνει.>> εξήγησε μπαίνοντας στην οπτική γωνία της Ρομίνα, Μόλις η κοπέλα τον είδε άρχισε να χτυπιέται στον βωμό σε μια άκαρπη προσπάθεια να σηκωθεί.

<<Δεν έχει νόημα να προσπαθείς.>> της είπε ο Μάρκους βλέποντας την προσπάθειά της. Η Ρομίνα γύρισε και τον έφτυσε.