Help, I need a badboy! (VOLTOOID: 14-7-2017)

Hoofdstuk 7: Mary Christmas.

2 weken later, de date van Brooke en Blake wordt in hoofdstuk 8 beschreven in flashbacks.

Het is eindelijk kerst,  lief dagboek. Gister heb ik al kerst gevierd met mijn ouders en zus. Vandaag, 2de kerstdag, ga ik het met mijn vrienden vieren. Ik heb van mijn ouders een laptop gekregen en van mijn zus 2 concertkaartjes voor Little Mix. Dat doet me denken aan Mary, ze hield net zo veel van Little Mix als ik de laatste keer dat ik haar zag. 3 jaar geleden, een week voordat school weer begon. Ze verhuisde naar Engeland en sindsdien heb ik haar 1 keer gezien. In de zomervakantie 2 jaar geleden. Maar ja terug naar vandaag. Kerst, met mijn vrienden. We hadden lootjes getrokken en ik heb Alex. Tijd om inkopen te gaan doen. Ik heb al een outfit gekocht, nu hoef ik alleen nog de cadeaus.

Een half uur later in het winkelcentrum.

Eens kijken wat zal ik voor Alex kopen? Uiteindelijk heb ik een ketting gekocht met daaraan een A en een choker met een sneeuwvlokje eraan. Ik loop terug naar mijn auto en rij snel weer naar huis.
Daar aangekomen, begroet ik mijn vader en haast me naar mijn slaapkamer om me om te kleden. Ik heb een typisch kerstjurkje aan met een kerstmuts. Mijn haren krul ik en qua make up doe ik alleen mascara op, ik ben niet zo van de make up. Snel pak ik de cadeautjes in en pak mijn slaapspullen in. We gaan naar Hunter's huis en we mogen blijven slapen. Ik loop de trap af en ga op de sofa zitten in de woonkamer. "En heb je zin in het slaapfeestje?" Vraagt mijn vader. Ik kijk hem aan met een blik van meen-je-die-serieus? "Pap, zeg dat nooit meer oke? Het is kinderachtig." Mijn vader kijkt beledigend. We beginnen uiteindelijk te lachen. Ik kijk naar de klok boven de open haart. "Ik moet gaan, tot morgen." Ik geef mijn vader een kus op zijn wang en pak mijn spullen. "Dag liefje."  "Bye." En ik sluit de deur achter me.

Een kwartier later.

"Okey, okey. Het is Hunter's beurt. Geef je cadeaus maar aan degene die jij had." Zegt Sasha enthousiast. Hunter staat op om zijn cadeaus te pakken en iedereen doet zijn ogen dicht. Ik hoor voetstappen dichterbij komen en dan stoppen ze. "Open je ogen maar, smurfenlover." En ik begin keihard te lachen. Blake opent zijn ogen en zijn wangen zijn rood gekleurd. "Sorry Blake, maar die naam was echt hilarisch." Zeg ik, nog half lachend. Hunter lacht met me mee en knipoogt naar me. Ik kijk meteen weer weg, terug naar Blake die zijn cadeaus aan het uitpakken is. "Een bioscoop abonnement, toepasselijk, thanks. En smurfen de film 2 op dvd. Thanks man." Lacht hij. "oke en nu ik." Blake staat op en pakt zijn cadeaus. Alweer hoor ik voetstappen mijn kant opkomen. Ineens voel ik twee zachte lippen tegen de mijne aan. Zo snel als ze erop zaten, zo snel waren ze eraf. "Open je ogen maar." Fluistert Blake. Ik open langzaam mijn ogen.

"Alsjeblieft." Glimlacht hij en hij gaat weer zitten. ik open de cadeaus. "Sneeuwpop oorbellen. Chocoladereep, jammie. En een choker. Dank je." Glimlach ik. Hij glimlacht terug. "Oke en nu ik." Iedereen sluit zijn ogen en ik pak mijn cadeaus. Ik zet ze op Alex haar schoot. "Open je ogen maar." Iedereen opent zijn ogen. Ze maakt de cadeaus open en ze geeft me blij een knuffel. "Dank je. Je bent geweldig." Glimlacht ze. "Geen probleem."

Enkele minuten later. 

Als iedereen zijn cadeaus heeft geopend. De bel gaat en Hunter staat meteen op, alsof hij iemand verwacht. Even later komt hij terug, maar niet alleen. Met Mary. Ik sta verrast en blij op van de bank en geef haar een knuffel. Tranen van geluk stromen over mijn wangen heen. "OMG Mary. Ik heb je zo gemist. Hoe gaat het met je? Heb je al een vriendje? En hoe is het met Jacob, hij is zo schattig. Is hij ook in Nederland? OMG ik heb je zo gemist. Je moet me alles vertellen." Zeg ik tussen mijn tranen door. Ze lacht en knuffelt me nog steviger. Als we zijn gaan zitten stel ik haar de vraag die ik me al de hele tijd afvraag. "Hoe ben je hier gekomen?" Vraag ik. "Met een vliegtuig, een vliegticket en een bus." Legt ze uit. Ik rol lachend met mijn ogen. "Even serieus, mocht je alleen vliegen van je ouders? Waarom zijn ze niet meegekomen?" Vraag ik haar. "Hunter heeft het geregeld. Mijn ouders konden geen vliegticket betalen voor hunzelf maar Hunter wel voor mij. Als kerstcadeau voor jou. Maar nu een vraag aan jou. Heb jij iets met hem, waardoor hij dat heeft gedaan?" Vraagt ze met haar wenkbrauwen wiebelend. "Nee, we hebben niks." Zeggen Hunter en ik tegelijk.

"Ik wou je gewoon bedanken, aangezien je gelijk vrienden met mij was geworden toen ik pas op school was." Legt Hunter aan mij uit. "Dat is zo romantisch!" Roept Sasha uit. Ik draai om en kijk haar boos aan. Ik draai weer terug naar Hunter. "Dank je, echt waar. Dit betekent zo veel voor me." Ik geef hem een knuffel. "Geen probleem." Glimlacht hij.

Deel 1 van het kersthoofdstuk.
Qua tijdsgebrek kon ik het niet in een hoofdstuk doen en nog met kerst publiceren. Dus alsjeblieft hier is deel 1.
Hopelijk had je een fijne kerst en vond je het eerste deel leuk!

Ps. Vergeet niet te voten als je het leuk vond!