Hoofdstuk 27: "Mi amor."

230 10 1
                                    

Sasha's pov.

Clark houdt de autodeur open en ik stap lachend in. "Ik kan zelf ook wel een deur openen hoor. Maar toch bedankt." lach ik. Lachend slaat hij de deur dicht en loopt om de auto heen en opent de deur naar de chauffeursstoel.

Hij sluit de deur, steekt de sleutel in het slot en start de auto. "Hoe wist je dat ik van pioenrozen hield?" vraag ik nieuwsgierig ruikend aan de bloemen. "Ik heb wat research gedaan bij je vriendinnen. Hopelijk vindt je dat niet erg." legt hij uit. "Tuurlijk niet, ik vind het leuk dat je zo erg je best doet. Wat niet hoeft hoor! Je bent perfect zoals je bent. En oh wee als je ooit veranderd, omdat je denkt dat andere mensen je niet mogen. Dan martel ik je net zolang tot je weer terug normaal doet." zeg ik streng. Hij schudt grijnzend zijn hoofd. "Wat ben je toch ook subtiel. Maar daarom vind je ook zo leuk." knipoogt hij. Waar ik op mijn beurt op reageer door met mijn ogen te rollen.

Lachend rijden we verder tot we bij een midgetgolfbaan aankomen. "Dit is was anders dan een cliché film ofzo. Ik mag het wel en hier kan je verslaan tenminste." Ik kijk hem uitdagend aan. "Blijf vooral dromen, mi amor." "Zo je kan Spaans he? Muy bueno of gewoon wat simpele woorden." vraag ik geamuseerd. "Hangt er van af niet alleen simpele woorden, en bij sommige situaties kan ik hele zinnen bevoorbeeld wat ik wil eten enz. Mijn vader is Spaans en ik dus half." legt hij uit. "Interessant." Hij pakt grijnzend mijn hand vast en we lopen naar de balie. "We hebben gereserveerd onder de naam Ortiz." vertelt hij de receptioniste die opkijkt van haar computer. "Uiteraard." knipoogt ze. Clark slaat zijn arm om mijn heup heen em trekt me naar zich toe. "De baan is gereed, hier is een tas met verschillende golfclubs. Veel plezier." zegt ze nu chagrijnig. Clark zwaait de golftas over zijn schouder terwijl zijn arm rond mijn heup behoudt.

-Een kwartier later-

Ik leg mijn handen aan het bovenste gedeelte van de golfclub als ik ineens twee handen over die van mij zie liggen en ik kijk achter me waar ik Clark zie staan. "Wat ben je aan het doen?", vraag ik verbaasd. "Die jongens verderop staan allemaal naar je te kijken dus ging ik voor je staan. Ik ben misschien een beetje jaloers, maar dat maakt me niets uit." verdedigt hij zichzelf. Ik glimlach, "Je bent juist beschermend. Dat mag ik wel. Maar niet te over jaloers worden dat ik niet meer vrienden mag zijn met Brad of Hunter of welke jongen dan ook." "Tuurlijk niet, mi amor." glimlacht hij. Hij kijkt even achterom en gaat dan langs me staan. "Oke je kan nu slaan, ze kijken nu niet." fluistert Clark. Ik sla lachend met mijn golfclub tegen de golfbal aan.

-45 minuten later-
"Ik zat je net zo lekker in te maken, is het tijd om te gaan. Jammer zeg! Maar het is inderdaad laat ja. Ik wist niet dat het zo lang rijden was.", zeg ik zodra we weer in de auto zitten. "Ja een half uurtje, misschien wat meer. We gaan nog naar 1 laatste locatie en daarna zet ik je thuis af. Goed, mi amor?", vraagt hij, waarop ik knik.

Hij parkeert de auto bij een park. We lopen het park binnen dat verlicht is door de zwarte hoge klassieke lantarenpalen en de grote halve maan die op ons neervalt. Clark pakt voorzichtig mijn hand vast. Ik kijk hem aan en geef hem een glimlach. Hij ziet er meteen al opgelucht uit. "Ik doe je niks hoor! Dit is een date, je mag echt wel mijn hand vasthouden." lach ik. Hij bloost een beetje en krabt ongemakkelijk aan zijn nek.

Aangekomen bij een bankje gaan we langs elkaar zitten. Clark slaat zijn arm om me heen en kijkt me grijnzend aan. "Dan mag dit toch ook?" Ik schud lachend mijn hoofd. "Je bent me er een hoor." "Een wat? Een knappe, superslimme, grappige en geweldige man? Want ja dat ben ik inderdaad." grijnst hij. "Ik bedoelde meer een lieve, onzekere, grappige en leuke jongen. Man weet ik nog net zo niet." zeg ik bedenkelijk. Hij kijkt quasi beledigd en legt zijn hand op zijn hart. "Ik ben diep beledigd.", hij pinkt een denkbeeldige traan weg. We beginnen te lachen en ik kruip dieper onder zijn arm. "Heb je het koud?", ik haal mijn schouders op, "het valt wel mee hoor." glimlach ik. Hij doet zijn jasje uit en slaat het over mijn schouders heen. "Dat had niet gehoeven en je weet het. Maar toch bedankt.", glimlach ik en hij geeft me een glimlach terug. "Alles voor jou. Mi amor.", en hij kust mijn hand. Blozend sla ik zijn arm terug over mijn schouders heen.

"Sasha?", ik kijk op naar zijn gezicht "Ja?" "Wat bedoelde je daarstraks met 'onzeker'." vraagt hij. "Gewoon. Je bent zo voorzichtig met me, alsof je bang bent dat ik je niet leuk vind. Wat wel zo is, ik vind je hartstikke leuk en dat zal ik altijd vinden anders zou ik toch niet met je op een date gaan?" zeg ik glimlachend. "Ik.. Ik was gewoon heel erg nerveus. Ik dacht dat je misschien een grap met me uithaalde. Sorry." zegt hij met zijn hoofd gebogen en ogen gesloten. "Wat? Je hoeft geen sorry te zeggen omdat je onzeker bent. Daar kan je niks aan doen! Je bent geweldig oke?", ik neem zijn gezicht tussen mijn handen zodat ik hem aan kan kijken. "Mag ik iets doen?", hij kijkt me raar aan. "Sluit je ogen weer. Rustig ik zal niet hard wegrennen of zo." verzeker ik hem.

Aarzelend sluit hij zijn ogen. Zodra ik dichtbij genoeg ben, druk ik mijn lippen tegen de zijne. Hij schrikt even maar zoent me daarna terug. Ik glimlach tegen zijn lippen aan als we na een tijdje zijn gestopt.



"Te amo, mi amor." fluistert hij en drukt zijn lippen weer tegen die van mij aan.





Hoiii, en? Wat vonden jullie van Clasha's date? Ik hoop dat dit hoofdstuk een beetje leuk was! Mocht je spellingsfouten zien; laat het me alsjeblieft weten (gelieve niet te gemeen😉) zodat ik dit boek kan verbeteren.
Tot volgend hoofdstuk✨

Help, I need a badboy! (VOLTOOID: 14-7-2017)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu