Help, I need a badboy! (VOLTOOID: 14-7-2017)

Hoofdstuk 18: splash! En daar gaat Hunter

Vermoeid open ik mijn ogen, waar ik gelijk spijt van heb wanneer de zon fel in mijn ogen schijnt. Ik kleed me net als de rest van de meiden aan en vertrek uit de tent. Ik ga aan de lange ontbijttafel zitten langs Hunter. "Hey." "Goedemorgen. We gaan vandaag kanoën." Vertel ik hem. Hij zucht diep."daar ben ik zo slecht in, toen ik 6 was viel ik bekant uit de kano" Ik begin keihard te lachen. "Hey! Dat is niet grappig!" "Echt wel." Lach ik. "Oke misschien een beetje." Lacht hij mee.
Ik pak een broodje en smeer er chocopasta op. Ik neem er gulzig een hap van. Na ontbeten te hebben, ga ik terug naar de tent en maak mijn rugzak klaar voor het kanoën. Ik stop er een fles water in, 2 koeken en een wegwerpcamera aangezien ik niet het risico wil lopen dat mijn telefoon in het water valt. Ik loop met Hunter tegemoet en geef hem een knuffel.

"Hey, gaan we in dezelfde kano?" Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op als ik me terugtrek uit onze knuffel. "Ik wil wel wat quality time met je, en nee dat bedoel ik niet vies." Rol ik dat laatste met mijn ogen. "Ik zei geeneens wat! Dat jij gelijk vies denkt en hetzelfde verwacht van mij." Lacht hij. Ik kijk hem met toegeknepen ogen aan. "Oeps ik heb iemand boos gemaakt denk ik. Weet je ik ga maar vast." Aarzelt hij. Ik knik lachend en draai me om om Alex en Sasha te zoeken. "Hey daar ben je!" "Hey Brooke, ik hoorde dat je een date met Hunter hebt vanavond? Wat gaan jullie doen?" Vraagt Sasha enthousiast. "Ik heb eigenlijk geen idee, dat heeft hij niet gezegd. Hij zou me om half 10 ophalen bij onze tent, meer weet ik niet." Antwoord ik. "Jammer, maar na de date moet je Alex en mij alles vertellen! Beloofd?" Ik knik. "Waar is Alex? Ik zou met haar gaan kanoën." Vraagt ze. "Geen idee die zocht ik samen met jou. Maar succes met kanoën straks als ik je niet meer zie." "Jij ook." We geven elkaar een knuffel en gaan ieder naar onze kano partner.

15 minuten later.

Ik stap voorzichtig in de kano en wacht tot Hunter er ook in komt. "Kom je nog?" Vraag ik na een tijdje als hij daar maar wat staat. "Ik.. Uhm.. Ben nogal bang voor boten en kano's en alles wat op water rijdt of vaart." Krabt hij ongemakkelijk achter zijn nek. Ik kijk hem verbaasd aan. "DE Hunter is bang voor vaarvoertuigen?" Vraag ik geschrokt. "Nouhouu dat is niet grappig! Help me liever erin te komen." Ik pak lachend zijn hand vast en hij stapt langzaam voet bij voet in de kano. Ik klap in mijn handen als hij zit. "Woehoeee je hebt het gehaald!" Lach ik. Hij lacht nerveus mee. Ik pak zijn hand vast. "Je hoeft niet bang te zijn hoor! Wat vind je er zo eng aan?" "Vorig jaar, op mijn vorige school gingen we ook kanoën. Alleen toen viel ik uit de kano en iedereen lachte me uit. De rest van het jaar noemde ze me Hunter de vis op het droge omdat ik daarna nooit meer mee wou doen bij school zwemmen. Het was vreselijk. En ook een van de redenen waarom ik naar deze school ben gegaan." Vertelt hij zacht. "Maar Hunter, als je nu valt zal ik je helpen en degene die zijn mond probeert open te trekken om te lachen ram ik in elkaar. Beloofd." Glimlach ik. Hij glimlacht terug.

Zodra mijn mentor ons te plattegrond geeft waar ik al niks van snap en hem aan Hunter geef, beginnen we met kanoën. Ik pak een van de peddels vast en Hunter de andere. "Oke welke kant moeten we ongeveer op?" Vraag ik. Hunter haalt zijn schouders op. "Kijk dan op de plattegrond." Zeg ik. "Oh ja! Goed idee!" Ik lach om zijn opmerking. "We moeten rechtdoor, voor jou naar achter dan, en dan bij de splitsing rechts." Legt hij uit. Ik knik nadenkend. "Oke op 3 starten we met peddelen jij mijn kant op en ik naar mijn achterkant van de kano." Hij pakt de peddel weer vast en legt de plattegrond neer. "1.. 2.. En 3." We beginnen met peddelen en laten we zeggen, het begon niet zo goed.

"Hunter, je moet mijn kant op peddelen, zo." En ik doe het hem voor. "Maar dat deed ik!" Roept hij. "Helemaal niet." We beginnen weer verder met peddelen als Hunter het eindelijk snapt. "Uhm, Hunter? Waar is de rest? We waren als 2de van de 12 vertrokken." Vraag ik. "Wij zijn gewoon heel snel." Antwoord hij. "We zijn verdwaald he?" Vraag ik zuchtend. Hij krabt ongemakkelijk achter zijn hoofd, wetend dat ik het antwoord dat hij gaat geven niet leuk zal vinden. "Misschien ja." "We zijn fucking verdwaald op het midden van een meer zonder onze telefoons. Hoe erg kan het worden? Wees blij dat ik eten heb meegebracht." Reageer ik. "Ook voor mij?" Ik kijk hem spottend aan. "Tuurlijk ook voor jou. Ik laat je niet verhongeren zo gemeen ben ik ook weer niet." Hij glimlacht naar me.

En we zijn verdwaald. Hoe komen we hier nou weer vandaan?

Tja, hoe? Lees het in het volgende deel van: Splash! En daar gaat Hunter. Ik hoop dat je het een leuk hoofdstuk vond en als je dat vond hoop ik dat je hierop wilt voten✨ tot volgend hoofdstuk❤️