SERENDIPITY

KABANATA 16

Title: please give me one more chance

Precy: Hoi....

Seren: ay kabayo...

Precy: kanina ka pa aligaga jan.. problema mo?

Seren: wala... tingin mo pwede kaya ako mag undertime...

Precy: bakit ba?

SEREN: basta emergency...

Precy: me diarhhea ka ba? sus me cr naman dito..

Seren: lekat hindi ganun.. basta...

Precy: hay naku friend ang gulo mo kausap kausapin mo na lang yung supervisor tignan mo kung papayagan ka mag undertime.. 

Hindi talaga ako mapakali kasi naman eh... lam ko darating siya hindi pa ako handa.. hindi pa ako handang harapin yung mga nagyare sa nakaraan..

Pagkatapos ng lunch break. nag paalam na ako sa supervisor namin nagdahilan na lang ako buti naman pinayagan ako kaya bago mag 5pm papalabas na ako ng bldg.

Guard: ang aga nyo po umuwi ngayon mam ah?

Seren: me emergency lang po manong.. sige po..

dali dali na akong tumakbo palabas. kaso lang... bago pa ako makarating sa sakayan..

Conor: ehemmm....Hi:)

anak ng pootek naman oh... hindi pa rin nakaligtas...

Seren:ah....

Connor: pauwe ka na?

Seren: ah.. e-err.. may bibilin lang ako. sige huh...

Connor: teka lang.. samahan na kita.

Seren: hindi na jan lang naman sa malapit mauna na ako. kailangan ko pa kasi bumalik sa office..

iniiwasan ko talaga siya kaya naman naglakad na ako nang mas mabilis pa.

Conor: HANGGANG KELAN KA BA IIWAS?...

sa pagsigaw niya napahinto ako sa paglalakad ko. tapos siya nahinto na rin sa pagsunod sa akin. nauuna lang ako siya naman nasa likod ko.

Seren: bakit mo ba? bakit mo ba ginagawa ito?

Connor: dahil.. dahil gusto ko...

dahan dahan akong humarap sa kanya.. tapos...

Seren: Connor Tumigil ka na hindi na tayo mga bata para sa ganitong bagay.

Connor: ano bang sinasabi mo? gusto ko yung ginagawa ko. hindi ako nakikipaglaro. kasi.. kasi LILIGAWAN ULIT KITA...

SEREN: bakit??...(para kasing isang malaking pasabog yung narinig ko... kaya yun lang ang nasabi ko.)

Connor: Dahil MAHAL KITA...

................................................

..................................................................

......................................................................................

Ilang beses din kaming di makahuma pra kasing isang panaginip lang ang lahat. tinitignan niya ako sa aking mga mata sinubukan kong arukin kung totoo man yung sinasabi niya sa huli ako rin ang naunang nag iwas ng tingin...

Seren: uuwi na ako...

Connor: bakit ba ayaw mong maniwala?

Seren: Paano ako maniniwala kung iba yung nangyari sa noon at iba ang ngayon?

Connor: subukan mong gawin ngayon yung ginawa mo Noon kungdi kita PATULAN.

Seren:wew!!!o_0?? tama na. Uuwi na ako lets stop this conversation its non sense.. Im tired

Connor: You know what Ur problem is.. Hindi ka marunong makinig...

Seren: Fine.. Ikaw na ang magaling.. pero kung ikaw ang nasa posisyon ko noon kaya mo pa bang MANIWALA??

pagkatapos kong sabihin ang mga salitang yun dali dali na akong pumara ng taxi at sumakay..its just that.. parang ang hirap maniwala sa mga sinasabi niya eh. paano mo paniniwalaan ang isang bagay na hindi naman kayang panindigan. iba ang sinasabi sa ginagawa.

Isa pa..

Ayoko ng masaktan. ayoko ng maniwala sa mga bagay na malayo naman sa katotohanan...:'(

------------------------

Andrei: so???

Connor: wala....

Andrei: ang hina mo naman.

Connor: anong magagawa ko.. sinusubukan ko naman kaso talagang ayaw na niyang maniwala.

ANdrei: mahal mo ba?

Connor: Sobra pare..

Andrei: e di gawin mo ang lahat...

Connor: ibang klase parang di na ikaw yan ah..

Andrei: syempre naman..

"Boo."

napalingon kami sa tumawag si...

Oh boy!!! yung friend ni Seren... kaya naman pala eh...

Andrei: Boo...

Friend ni Seren:(sorry nalimutan ko po ung name ng characters ko..): Boo...

Connor: kaya naman pala eh..

Andrei: eh kasi naman nasayo na pinakawalan mo pa.

Connor: Ikaw naman pare sinisisi mo pa ako lam mo naman yung mga pangyayare nuon...

FLASHBACK

Nuong gabing yun sa party.. si Shaina yung long time girlfriend ko. high school pa lang kami nuon then suddenly nung mag college kami she pursue her career sa ibang bansa shes a model sabi niya dalawang taon lang daw at babalik na siya.

Nung una madalas pa siyang tumatawag or mag skype sa akin pero ng magkapangalan na siya sa modelling world dumalang na nag dumalang yung communication namin hanggang sa nababalitaan ko na lang yung mga nangyayari sa kanya sa mga magazine or sa news.

Hindi ko lam kung kami pa nung mga panahon na yun kaya nga hindi ako nag ggf dahil alam kong may commitment pa rin kami ang hindi ko inaasahan yung pagdating ni SERENDIPITY sa buhay ko. masyado akong na stock sa idea yung sa amin dalawa ni Shaina.

Nung gabi ng party litong lito ako kung ung nakaraan na kaya akong IWANAN o ung ngayon na Hindi ako INIWAN pero INIWAN ko para sa NAKARAAN...???

---------------------------

Mader: ang aga mo naman umuwi ngayon anak...

Seren: sumakit po kasi ang ulo ko. papahinga lang po ako mader...

Mader: teka lang kumain ka na ba? tsaka.. nilalagnat ka ba? bat namumula yang mga mata mo?

Seren: wala po ito konting sipon lang.. sige po..

Umakyat na ako sa kwarto ko wala na akong lakas para makipagtalo parang ang gulo gulo bigla ng mundo ko kung kelan akala mong ayos ka na. biglang may darating para guluhin ang mundo mong inakala mong tahimik na...

unknown calling...

ayoko sanang sagutin kaso lang baka sa office at importante..

Seren: hello...

Connor: hi...

.............................................

natahimik na naman ako at may pakiramdam ako na kilala ko yung nasa kabilang linya hindi ako maaring magkamali hindi ko naman kasi nakalimutan yung boses niya sa hinaba haba man ng panahon.

***

EINS NOTE: wala gutom na ako lugaw talaga ang update.. maya na lang po yung sa CLTCL. ok try ko lang po magpahinga pagod talaga from work tapos  gutom pa kain lang po ako

see u later