The Passion

888 17 2
                                    

You with the sad eyes
Don't be discourage, oh I realize
It's hard to take courage
In a world full of people
You can lose sight of it all
The darkness inside you
Can make you feel so small

Ang alam ko lang ay ang pagkanta gamit ang puso, ang pusong nagsasalita at sumasabay sa bawat pagkanta.

Show me a smile then
Don't be unhappy
Can't remember when
I last saw you laughing
This world makes you crazy
And you've taken all you
Can bear
Just call me up
Cause I will always be there

Napapikit at napahawak nang mahigpit ako sa mic. Pinipilit na hindi maiyak sa mga ala-alang hindi nakakalimutan. I just feel every words I sang. Even I can't see people around me, I just want to feel them the emotions I feel.

And I see your true colors
Shining through
I see your true colors
And that's why I LOVE YOU

I feel their happiness and I hear voices and clapings of people who enjoyed watching and listen me singing here on stage.

And I heard their comments which makes me smile. Pagkatapos kong kumanta ay may humawak ng kamay ko.

"K, halika na .......... dahan dahan lang."

Sabi ni Anne bestfriend ko, anak ng Nanny (yaya) ko. Inalalayan niya ako pababa sa hagdanan ng stage.

"Hi Ms. Karylle ang ganda talaga ng boses mo."

Sabi ng sumalubong sa akin pagbaba ko.

"Nakaka-inspire ka rin pong tingnan." Sabi ng isa pang boses.

"Thank you po."

Nakipagkamay sila at nag-smile na lang ako sa kanila. At na upo kami.

"Auhm, ako pala si Teddy the most famous guitarist."

Payabang na sabi nito.

"Halaa..ang hangin naman dito."

Patawang sabi ni Jugs. At nagtawanan naman kami.

"Ako rin pala si Jugs, and I play drums."

Sabi ni jugs, habang nakangiti.

"Wow!!!nosebleed tol! Huwag ganun parang namamaga na nga itong ilong ko sa laki, padudugoin mo pa." Joke na sabi ni Teddy.

"HAHAHAHAHAHAA."

Tawa ni Anne na para bang naka-lunok ng megaphone sa lakas.

"Ms. Karylle, okay lang din ba itong kasama mo? Parang naka-lunok ng Megaphone eh." Patawang tanong ni teddy.

"Oi grabe kayo ha, hindi kaya malakas." Sabi ni Anne.

"Hahaa, ganyan na talaga yan eh, sanay na ako." Sabi ko. Ngunit bigla silang natahimik.

-------------------------------------------------------------

"K may pinaghuhugotan?" Tanong ni anne, at naririnig kong nagpupumilit sila ng kanilang tawa.

"Huh? Di ko alam pinagsasabi nito eh. May nasabi ba ako?"

"Anong sanay ka na?" Tawang sabi ni Jugs.

"Itong mga to eh, bibigyan agad ng kahulugan yung sinabi ko. Kung nakakakita lang sana ako hinampas ko na kayo eh."

"Joke lang naman eh." Sabi ni Anne.

Pagkatapos ng pag-tsitsikahan ay inaantok na ako.

"Anne anong oras na?"

"9:37"

"Uwi na tayo inaantok na ako."

"Sige, guys uwi na kami ha, inaantok na kasi itong si kulot."

"Ay, teka ihahatid nalang namin kayo may sasakyan kami." Sabi ni Jugs.

"Nakakahiya naman." Sabi ko.

"Ay, nahihiya. Friends na tayong lahat. Sige na kami na maghahatid sa inyo."

Kaya ayun hinatid nila kami papunta sa bahay nila Anne.

"Guys, di na kayo papasok?" Tanong ni Anne sa kanila.

"Pwera na lang kung papasokin niyo kami...charr, joke lang uuwi na din kami, gabi na eh." Sabi ni teddy.

"Ah sige, ingat kayo." Sabi ni Anne.

"Sige babye!!!" Sabi ni jugs.

"Anne pasok na tayo." Sabi ko kay Anne di ko na talaga kaya inaantok na ako.

"Sige."

**tok** **tok** **tok**

"Hi Nay!" Sabi ni Anne kay Nanny Rose.

"Hello mga anak, pasok na kayo. Kumain na ba kayo?"

"Tapos na Nanny." Sabi ko.

"Good. Sige punta na kayo sa kwarto niyo, para makapagpahinga na kayo."

"Okay nay." Sabi ni Anne. At nag-kiss kaming dalawa ni Anne kay Nanny Rose. At umakyat na kaming dalawa ni Anne.

"Anne, nakakatuwa sina Jugs and Teddy noh?" Habang nakahiga ako na nakaharap sa kanya.

"Oo nga eh, pwede na nga silang mag-audition sa Funny Juan, tas ang title nila "Jugsibugs and Tedlilongs the show." At tumawa kami ng mahina para di rin kami maka-abala kay Nanny Rose.

"Anne, alam mo gusto ko na talaga magkaroon ng paningin. Gusto ko na makita kayo ni Jugs and Teddy, Nanny Rose at ang mundo." Sabi ko habang umiiyak.

"Ssshh....tahan na K, huwag kang mag-alala makakakita ka rin. Kapag makaka-ipon na tayo ng malaki sa pag-wewaitress ko at sa pagkanta mo, eh di makakakita ka na." At hinug ako ni Anne as a comfort, isa lang kasi kaming pinagtratrabahuan ni Anne.

"Pero maliit lang ang kita natin."

"Sssshhhh....wag mo yang alalahanin K. Kaya natin to at makakapagpagamot ka namin ni nanay, sige na matulog kana kung hindi kikilitiin kita." Sabi ni Anne.

"Sige na nga para maka-pagbeauty rest na din ako." I chuckled.

"Good."

At natulog na ako na may ngiti sa mga labi. Ang swerte ko rin naman kahit ulila nako, kasi anjan si Nanny Rose at si Anne na nagsusuporta at hindi nawawalan ng pag-asa para sa akin.

Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz
😴











Continue mga Ati❤















When I Meet My GayWhere stories live. Discover now