Ons Geheim

4, Woorden zeggen veel.

Mike en ik zitten op de fiets, het is weekend. We gaan naar de stad. Beide hebben we nieuwe kleding nodig.
Gisteravond was het heftig voor Mike. Hij heeft mij in vertrouwen iets vertelt.
Ik heb medelijden met hem. We zijn bijna in de stad. Ik kijk Mike aan, hij heeft niet door dat ik hem aan staar, hij heeft een strakke kaaklijn, en de wind gaat soepel door zijn haren.
"We zijn er." Zeg ik en stap van de fiets.

We zetten de fietsen ergens bij de Hema neer.
We gaan ook meteen de Hema in, ik om een mandje en we lopen samen er door heen, ik heb wat schriftjes, pennen, potloden, oortjes, en verjaardagskaarten.
Mike heeft alleen oortjes en twee schriften.
Hij kijkt beetje zenuwachtig om zich heen.
Ik laat hem gaan.
"Zullen we betalen?" Zegt hij.
Ik knik. We staan bij de kassa en hebben de spulletjes net betaalt.
We gaan de NewYorker in, "beter?" Vraag ik.
Mike knikt.
"Mooizo."

Ik ga een kant op en Mike een kant.
Even later komen we weer bij elkaar en hebben beide een stapeltje kleding.
"Passen?"
"Passen!" Bevestigt Mike.
We lopen naar de paskamers, "we gaan wel apart." Zegt Mike. Ik vind alles goed, ik snap waarom hij het wil.
Mike is als eerste klaar, "ik ben klaar." Zegt hij.
"Ik bijna, wacht maar even bij de schoenen." Zeg ik.
Niet veel later ben ik ook klaar.
Ik zie Mike, hij mij niet, ik loop naar hem toe en tik 1 keer op z'n schouder. Mike schrikt zich rot.
Ik geef hem een knuffel.
"Zullen we wat gaan drinken?" Zeg ik.
Mike knikt.
We rekenen af en gaan naar een gezellig restaurantje, het is een gezellig
We besluiten buiten te gaan zitten en ook nog iets lekkers te nemen.
De ober komt er al aan, "kan ik uw bestelling opnemen heren?" Vraagt ze.
"Doe mij maar 1 ham-kaas tosti met een warme chocolademelk." Zeg ik.
"Met slagroom?"
Ik knik.

"Oke, en u meneer?" En kijkt Mike aan.
"Doe maar een broodje gezond." Zegt hij.
"Nog iets te drinken erbij?"
"Thee, als het mag." Zegt hij.
ze knikt, "komt het er zo aan." Zegt ze en loopt weg.
"Duss..." zegt Mike.
"Vind je het niet erg om bij me te zijn?" Vraag ik aan Mike.
"Nee hoor, waarom zou ik?"
"Omdat..." ik wist niks.
"Als we thuis zijn, zou je me dan kunnen uitleggen waarom je je vader niet mag?" Vraag ik,
"Een tosti, met een warme chocolademelk?" Vraagt de serveerster.
"Ja," zeg ik.
"Een broodje gezond met thee?"
"Hier." Zegt Mike en de serveerster zet de borden en kopjes neer en loopt weer weg naar binnen.
"Hou je van tosti Mike?" Vraag ik.
"Niet echt mijn ding." Zegt hij.
"Kan..." zeg ik en neem een hap van de tosti.

Als we klaar zijn en betaald hebben gaan we weer naar huis toe.
Eenmaal thuis gekomen gaan we beneden gamen. "Dusss....Mike, vertel eens waarom je je vader niet mag."
"Het begon toen ik 4 was, mijn ouders gingen scheiden en ik moest met mijn vader mee, mijn zusje bleef bij mama. Ik had bij mijn vader geen vrijheid, ik moest doen wat hij wou.
Als hij mij op die school wou hebben werdt dat geregeld.
Zo ook ik wou graag in het weekend naar mama, dat mocht niet. Mijn vader had altijd wel een smoesje om niet naar haar toe te kunnen. Ik wou graag kunst studeren, maar ik moest psychologie en dat soort shit doen. Ik wordt gewoon gedwongen om dingen op zijn manier te doen." Vertelt hij.
"Wat erg! Je kunt je moeder nu wel opzoeken toch." Zeg ik.

Mike begint te huilen.
Ik trek hem in een knuffel.
"Mike? Wat is er?" Vraag ik.
Mike haalt een papiertje uit z'n portemonnee en geeft het aan me.

Lieve mama en Sanne.

Julie zijn er niet meer,
Ik kan jullie niet meer zien, voelen of horen.
Ik mocht nooit naar jullie toe van vader.
Ik haat hem. Ik wil niet op zijn manier leven.
Ik wil mijn eigen leven leven, ik hoop dat hij ooit een vriendin vind, dat hij door haar verandert.
Ik ben homo, niemand weet het. Ik wil ook dat niemand het weet. Zeker vader niet.
Ik wil jou Sanne, en mama ik wil je knuffelen.
Ik ben jullie kwijt, door papa.
Jullie hebben een auto-ongeluk gehad, toen jullie in het ziekenhuis lagen, mocht ik niet naar jullie toe, vader wou niet naar de begrafenis, en ik ben verkracht door een onbekende. Ik ben bang mam, bang voor vader, de toekomst.
Mam, Sanne, jullie zijn/waren mijn alles. Ik zal altijd aan je denken.
Voor altijd in mijn hart.

WoW, erg heftig.
"Damn, ik snap dat dit erg gevoelig ligt." Zeg ik en heef Mike een zoen.
"Vind je het erg dat je homo bent? Ben je niet gelukkig met mij als broer/vriend?"
"Ik vind het kut dat ik homo ben, ik durf mezelf niet te uitten, ik ben nu totaal niet mezelf. En ik ben fucking blij dat je in mijn leven bent gekomen. Maxxie." Zegt hij.
Ik glimlach.
"Maar Max, ik ben niet blij met mijn geaardheid omdat ik mezelf niet kan zijn, ik wil echt graag een vriend. Maar ik haat mijn vader. Gelukkig zijn ze vaak op zakenreis, jou moeder en mijn pa. Maar ik weet niet hoe hij gaat reageren." Zegt Mike.

"Komt goed, lust je spaghetti?"
Mike knikt.
"Mooi, ik ga naar de keuken, jij mag mee, je mag ook hier blijven. Moet je zelf even zien." Zeg ik en loop richting de keuken.
Ik pak het pak, en begin. Niet veel later -zoals verwacht- voel ik in eens 2 sterke armen om me heen. Mike.
"Max."
"Hmn?"
"Ik ben zo fucking blij met jou. Jij bent mijn alles. Ik kan altijd naar je toe, je weet hoe ik mij voel, je bent de beste." Zegt Mike
"dat is zo lief! Jij bent echt fuckin knap....je hebt een goede sixpack...waar ik van kan dromen." Zeg ik.
Mike kust me in mijn nek, als hij z'n mond van mijn nek houd, "Omg, sorry Max..." zegt hij.
"Mike...wat is er?"
"Je hebt een zuigzoen..." zegt Mike verlegen.
Ik begin te lachen. "Maakt niet uit. Ik schaam me d'r nie voor." Zeg ik.

Als het eten klaar is gaan we aan tafel, we hebben de tv erbij aan.

"Hallo met Max."
"Ja, hoezo?"
"Nee kan niet."
"Mag Mike mee?"
"Oke tot dan."

"Wie was dat Max?"
"Lucas. Zin in een feestje?" Vraag ik.
"Tuurlijk."
"Mooi. Ik app Lucas dat we zo opgehaald kunnen worden." Zeg ik.
Ik app Lucas en vraag hoe laat hij bij ons is.
Hij is rond 8 uur bij ons.
"Rond acht uur, we hebben nog 3 kwartier." Zeg ik.
"Is goed, ik ga even douchen." Zegt Mike en loopt naar boven.

"Mag ik erin komen?" Vraag ik aan de deur.
"Jahoor."
"Ik moet ook douchen, ben je bijna klaar?" Zeg ik terwijl ik halverwege de badkamer sta.
"Ja," zegt Mike.
Ik heb mijn kleding al uit, ik bedek mijn geslachtsdeel, Mike komt uit de badkamer.
Hij wist niet dat ik al in de ruimte stond.
Meteen bedekt hij z'n geslachtsdeel en wordt helemaal rood.
Ik loop naar hem toe,
"Je bent prachtig." Zeg ik en stap onder de douche.