Μαύρο Πούπουλο

Κεφάλαιο 8ο: Κλεψύδρα

Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2000

Αγαπημένο μου ημερολόγιο,

Με ξύπνησε η ενόχληση στην πλάτη μου εξαιτίας του πολύωρου ύπνου. Η γυναίκα με την λευκή ενδυμασία που με είχε φροντίσει τις προηγούμενες δύο ημέρες, στεκόταν δίπλα στο νεοφερμένο ασθενή και διάβαζε την καρτέλα με τα στοιχεία του.

"Ελπίζω να νιώθετε καλύτερα αυτό το πρωινό. Η κατάσταση σας έχει επανέλθει στο φυσιολογικό. Είστε ελεύθερη να φύγετε, τα χαρτιά για την έξοδο σας έχουν ήδη υπογραφεί" είπε χωρίς να πάρει το βλέμμα της από αυτό που διάβαζε με μεγάλη προσοχή.

Το σωληνάκι του ορού που είχε μετατραπεί σε προέκταση του χεριού μου δεν τρυπούσε πια το λευκό δέρμα μου. Στο σημείο που περνούσε στο εσωτερικό του σώματος μου και συναντούσε το αίμα είχε μείνει σκούρο πράσινο σημάδι.

Ήταν ελαφρά μουδιασμένο και πονούσε όταν κουνούσα την άρθρωση του αγκώνα. Δεν με απασχόλησε για πολύ. Άφησα δύο χτύπους πάνω στην πόρτα του μπάνιου για να βεβαιωθώ πως κανείς δεν χρησιμοποιούσε την τουαλέτα.

Η μυρωδιά του αντισηπτικού στο μικρό δωμάτιο με έπνιξε καθώς μπήκα μέσα. Άλλαξα από τα ρούχα του νοσοκομείου σε εκείνα που είχε αφήσει η Αθηνά στην άκρη του κρεβατιού μου.

Ευτυχώς το σώμα μου έμοιαζε στο δικό της και το ελαφρύ πουλόβερ και το τζιν που μου έδωσε ήταν στα μέτρα μου. Τα φρέσκα ρούχα και μόνο, πρόσφεραν μια αίσθηση ανανέωσης. 

Έστρωσα τα μαλλιά μου βιαστικά στη θέση τους και άφησα την πόρτα του θαλάμου να κλείσει μόνη της. Βιαζόμουν να φτάσω σπίτι μου και να βυθιστώ στην μπανιέρα για να ξεπλύνω τον αέρα του νοσοκομείου από πάνω μου.

Τσέκαρα την ώρα στο κινητό μου και ήταν περασμένες δέκα. Οι αυτόματες πόρτες άνοιξαν και επιτέλους το κλίμα άλλαξε. 

Αφού έλεγξα το δρόμο για αυτοκίνητα, πέρασα απέναντι με προορισμό την στάση του λεωφορείου. Έριξα τα κέρματα μέσα στο μηχάνημα και πήρα το εισιτήριο μου.

Βολεύτηκα στα καθίσματα εκεί δίπλα. Μία ηλικιωμένη κυρία πλησίασε με τσάντες στα χέρια της και παραχώρησα την θέση μου σε εκείνη. Μου χαμογέλασε. Ένιωσα ευχαρίστηση που την ανακούφισα με την πράξη μου.

Στάθηκα σε ένα στύλο κοντά στη στάση. Σύνδεσα τα ακουστικά στο κινητό μου και μουσική άρχιζε να παίζει αυτόματα. Ταυτόχρονα κοιτούσα στο δρόμο για το λεωφορείο.