CHLOE'S POV
" waaah, takbo!!"
"Bilisan niyo kakainin nila tayo ng buhay!!"
"Waaahh layuan niyo kami!! Maawa na kayo sa amin hindi kami masarap"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"CHLOE ELIZABETH LEE!!"
*boogshhhh*
"Aray naman!! Makasigaw!! Ano ba kasi yun?"-irita kong tanong habang hinihimas yung balakang ko, nahulog lang naman kasi ako sa kinauupuan ko..
"Kanina pa kita tinatawag jan, pero hindi mo ako naririnig!!" -balik na sigaw niya sa akin..bwiset itong babae na ito..
"Ano ba kasi yun? Tska, bakit ba tayo nagsisigawan eh magkatabi lang naman tayo!!"
"Aba!! Ewan ko sayo!!" -sigaw niya pa balik..kainis ito.
"Tsk..ano ba kasi sasabihin mo?"-sabay kuha ko ng chips sa lamesa
"Oh,"
"Oh ano naman yan at ano naman gagawin ko jan?"-sabay kain ko..
"Ay! Bonga ka teh! Iniwan, nasaktan, nabuang!.. Teh PANYO ITO! PANYO! Nakalimot agad!"-haha gusto ko matawa sa muka niya ngaun..haha..
"Tsk..alam ko panyo yan pero ano nga gagawin ko jan?"-takang tanong ko sa kanya..
"Punasan mo na yang sipon mo naka---- eh hehe sabi ko nga joke lang.."-sabay tingin ko ng masama sa kanya
"Naman kasi naiyak ka nanaman jan horror comedy naman pinanunuod natin.pwde ba tigil tigilan mo na yan, hindi na maganda yan sa kalusugan mo..3yrs na nakalipas hindi ka pa din makamove on, nako teh parehab ka na..baka mabuang ka pa lalo.."-sabay kuha niya ng tissue..sabay abot sa akin, sa totoo lang iyak na ako ng iyak dahil naiisip ko nanaman siya.. Oo, 3yrs na simula ng iniwan niya ako, sobrang mahal na mahal ko siya pero wala eh, ganun talaga..kapag oras na oras na..
"Sobrang namimiss ko na siya, sobrang mahal na mahal ko talaga siya.."-sabay yakap niya sa akin.
"Wag ka ng malungkot at umiyak, sige ka magagalit siya sayo. Tska alam ko at alam mo na mahal na mahal ka rin niya at panigurado binabantayan ka niya ngaun, sa totoo nga katabi mo nga siya ngaun eh".. O_o
BINABASA MO ANG
You're my Destiny
Teen Fiction"Bakit hindi pagtapuin ng tadhana, ang mga taong seryoso sa pagibig?" ---waaahh.. 2nd story ko po..sana magustuhan niyo po.. *^▁^*
