Hoofdstuk 8

28 1 1
                                    

Het etentje was heel stil, de ouders van jason waren blij om mij te zien maar adem keek me zo eng aan de helle tijd.
Trillingen gaan over me rug.
Me tellefoon gaat uit het niets af, 'sorry' zeg ik.
Ik kijk op me tellefoon Annoniem, 'sorry maar ik moet deze opnemen'.
Ik loop van de tafel af en neem dan op.
'Hallo?' 'Hanna hanna waar ben je !' 'Kendal ben jij da'
'Hanna !' 'Kendall adem vertel rustig wat er is'.
Na heel wat zuchten gehoort te hebben. 'Het is dakota-'
Zonder te twijfelen loop ik al weg van het restaurant.
'Ik loop nu naar dat gekkenhuis toe !' Roep ik.
'Wacht hanna-' ik druk me tellefoon uit en begin sneller te lopen.
'Rot hakken' roep ik boos, ik trek ze uit en besluit op blote voeten verder te gaan.

Ik ben bang bang dat er iets is met dakota.
Ik begin zachjes te rennen tot me tellefoon afgaat, ondertussen kijk ik wie het is.
Jason, ik neem op 'hallo?' 'Hanna waar ben je iedereen is bezorgt !'
'Sorry jason maar ik kreeg een tellefoontje dat er iets is met dakota en ik ben nu er naar toe aan het gaan !'
Huigend stop ik, 'zeg waar je bent ik breng je wel'.
'Nehee..' Huigend draai ik me om.
'Jason blijf daar ik..-' dan woordt er opgehangen 'jason... Jason !'.
Ik kijk op en besluit verder te gaan elke seconde telt.

POV jason.
Ik loop de toilet uit en loop dan naar mijn ouders.
'Sorry maar ik moet gaan' zeg ik en geef nicky een kus.
Zonder terug te kijken ren ik naar mijn auto, trillend Open ik me auto en start ik hem.
Ik volg de richting van de stoep.

Na een tijdje rustig te hebben gereden zie ik hanna huigend stil staan.
'Hanna !' Roep ik terwijl ik me raampje opendraai.
Ze kijkt geschrokken op.
'Stap in ik breng je wel', zonder te twijfelen stapt ze de auto in.
'Waarheen ?' Vraag ik, 'het gekkenhuis !' Roept ze heigend.
Zotezien heeft ze gehuilt.

POV hanna
Jason geef wat gas en trillend kijk ik op me tellefoon of ik nog gebeld ben.
'Wat is er met dakota ?' .
Ik kijk jason aan, ik haal me schouders op 'kendall zei wat dingen en ik kan dakota niet kwijt ik weet niet wat er gebeurd is maar ik ben bang jason'.
Ik veeg een traan weg.
Ik leg mijn hand op me been me hand trilt zo erg dat je het gewoon ziet.
Ik leun met me hoofd tegen de raam.
'We zijn er bijna' zegt jason.

Na zo'n tien minuten in de auto hebben gezeten stopt jason de auto, ik duw de deur open en ren de parkeerplaats op zo naar binnen in het gekkenhuis.
Ik zie kendall staan met papieren in zijn handen.
'Kendall..' ik sla me armen om hem heen.
'Ik ben zo blij' hoor ik kendall zegen, verbaasd kijk ik hem aan.
'Waarom !' Roep ik.
'Dakota komt vrij' 'hanna?' Ik draai me om en zie dakota staan met haar jas in der handen.
Ze rent naar me toe en omhelsd me, 'hoe?'
'Me vader hielp me om haar eruit te krijgen' vertelt jason.
Ik glimlach naar hem, 'jason ?' Ik kijk dakota aan.
'Wat doet hij hier?' Vraagt ze, 'hij bracht me hier naar toe'.
Hij loopt naar me toe en legt zijn hand op mijn schouders, kippenvel komt op me armen.
'Willen jullie een rit?' Vraagt hij, dakota kijkt hem raar aan 'gaan jullie maar met jason mee ik moet eerst nog ergens anders heen'.
'Is goed' zeg ik tegen kendall om omhels hem en loop dan samen met jason en dakota naar de auto.

WHOOO ITS MYY BIRTHDAYYY 16 !!! IK BEN BLIJ YEUHH

Je hebt het einde van de gepubliceerde delen bereikt.

⏰ Laatst bijgewerkt: Jan 25, 2017 ⏰

Voeg dit verhaal toe aan je bibliotheek om op de hoogte gebracht te worden van nieuwe delen!

Five years forwardWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu