Acı mühim değil, umut yoruyor insanı...
Bir gidişi asla tek başına yapmaz insan; biri iter biri gider...
Büyümeyi hiç istemedim!!! Büyüdükçe insanlar daha az gülüyor çünkü. Çocuk okmanın en güzel yanı istediyin zaman ağlayabilmekti. Büyüdükçe insanlar gizli gizli ağlıyor çünkü...
Bir gün yağmura yakalanırsan, benden kaçdığın gibi yağmurdanda kaç. Çünkü bulutların arkasında kaybolan aşkı icin ağlayan benim...
Aslında yaprak sıkılmışdı ağaçdan.
....bahaneydi sonbahar.
Hayat öyle oyunlar oynuyor ki; nereye tutunsam düşüyorum. Tam da palyaçonun dediyi gibi : ' ağlayamadığımdam gülüyorum '
Ey hayat...
o kadar yorgunum ki, susupda aglayasım, ölüpde dinlenesim var...
umarım beyenirsiniz. oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. hergün paylaşmaga calısıyorum... :)
