LOST

Third Chapter

Third Chapter: Luke

Naramdaman kong tumulo ang mga luha ko kaya yumuko ako para di niya mahalata yun.

"Hey...are you okay kittykate?"tanong niya habang sinisilip mukha ko.

"Y-yah."matipid kong sabi at pilit iniiwasan ang mga tingin niya.

"Hindi ka okay...I know you kate!"seryoso niyang sabi. I know! he knows everything to me. EVERYTHING!

"N-no... I-im not!"pilit kong umayos sa pagsasalita para di niya mahalata. But I was wrong! He knows everything nga diba?

"Kate! Wag makulit! I know your not! bakit ka umiiyak ha? may problema ba? Hindi mo ba nagustihan yung gift ko sayo?"seryoso nitong tanong. Natawa ako ng kunti sa sinabi niya, but instead na tignan ko siya. Tinakpan ko nalang mukha ko dahil babaha na ang luha ko! Oa ko na ah!

"Kittykate..."he said softly. And hug me kaya napasubsub ako sa dibdib niya. Ang oa ko na talaga!

"Napakasensitive naman ng kittykate ko..."bulong nito sakin.

"Bakit ba ka-kasi...pagod ka na bang intindihin ako?"

"of course NOT! Bakit naman ako mapapagod sa kakaintindi sayo? And...bakit naman ako magsasawang intindihin ka? Kahit ilang sapak pa yan hindi ako magsasawa! At Kahit kaylan hindi ko inisip na pagsawaan ka! Ikaw talaga napaganega mo!"gumaan pakiramdam ko sa sinabi niya kaya napatawa ako dun sa word na 'nega' san niya nakuha yun?

"Hmp! Eh... ano ba ibig mong sabihin non?"

"San?"tinignan niya ako sa mata.

"Yung sinabi mo kanina..."pout kong sabi.

"Marami akong sinabi kaya san ron?"patawa nitong sabi.

"yung ano..."

"Ano?"ngumisi ito ng malapad. Oh my gosh! Nahihiya akong sabihin!

"Umm... aa...y-you say a while ago that you think your feelings doesn't feel like that.."malungkot kong sabi saka binaba  ang ulo dahil parang anytime tutulo ulit ang luha ko. Hindi ko alam anong mararamdaman ko magagalit ba ako oh kakabahan sa sasabihin niya.

Swear! Ang OA ko na talaga...!

----

Luke's point of view

Hindi ko alam kong matatawa ako oh maiinis sa pagkaover acting niya...ang alam ko lang gusto ko siyang yakapin ng mahigpit.

"Sssh..."niyakap ko siya saka sinubsub saking dibdib dahilan ng paghagulhul niya ng iyak.

"Wag ka ngang umiyak..."I chuckle. Kaya tinulak niya ako at lumayo sakin ng mga ilang distansya.

"Whats wrong?"tanong ko na maypagtataka. Kinunotan lang ako ng noo nito.

"Whats funny!!"galit na tono niyang sabi. Kaya napangisi ako saka siya lalapitan ngunit umaatras siya sa tuwing lalapit ako.

"Hey..."I know suddenly she will at the edge of the wall kaya humahakbang parin ako palapit sa kanya.

"S-stop that!"

"Stop what?"ngumisi ako ng wala na siyang pweding maatrasan pa.. nasa wall na siya kaya wala na siyang takas haha! lumapit ako sa kanya.

"Fuck you luke!"galit niyang sabi. Tumitig ako sa mga mata niya.

"Now?"I smirk while my right eyebrow raise. Tumingin siya sa ibang direksyon para siguro iwasan ang mga titig kong nakakatunaw... para na akong mangangain ng tao nito eh.. at ang uunahin kong kagatin ay ang babaeng to.. haha.. di joke lang! Hinawakan ko ang pisngi niya at iniharap sakin.

"Stop that..."aniya na nakakunot ang noo. Inilapit ko ang noo ko sa noo niya dahilan ng pagkagulat niya. Napangisi ako habang tinignan ang bibig niya.

"I love you kate..."nakita kong nagulat siya pero agad rin naman itong nawala saka naglabas ng bugtong hininga.

"I know..."malungkot nitong sabi saka binaba ang ulo.

"No...you don't know..."bulong ko kaya napaangat ang ulo niya at nagkatitigan kaming dalawa.

"I feel something for you kate! And its not as a bestfriend, but more than on that...i love you kitty kate.."hindi ko na hinintay pang magsalita siya at hinalikan ko na siya. Sa una hindi siya nagresponse dahil siguro nagulat sa ginawa ko hindi nagtagal nagresponse na siya so, that means she love me too...

"Luke..."she said softly. Napatigil kami at nagkatitigan sa isa't isa.

"I love you too..."tumulo ang luha nito.

"Sshh..."pinahiran ko ang luha sa kanyang pisngi at niyakap ito."Last tears okay?"bulong ko.

Nang matapos kami sa mga kadramahanan namin nagpaalam na ako kay kate para umuwi. Pagdating ko aming bahay binuksan ko ng dahan dahan ang pinto at tama nga ako... bumungad agad si mommy na nakakunot ang noo. Alam ko na to... psh!

"Bat gabi kana! Alam mo bang delikado sa daan ngayon lalo na baka--"nilagay ko ang earphone ko saka nagpamusic ng malakas.. alam kona sasabihin ni mommy syempre linya niya yun lagi eh! Saka alam kong walang manners tong ginagawa ko pero alam naman ni mommy na ganito talaga ako. At alam rin naman niya na memoryado ko na ang sasabihin niya kaya di na niya kaylangan magalit pa sakin. She knows na paggabi na akong nakakauwi I have a accpetable reason I know my mother  gusto niya lang raw maging ina samin kahit papano nagaalala siya samin...psh! How pathetic! Binuksan ko ang pinto ng aking kwarto at bumungad ang isang madilim kong silid. Kinapa ko yung switch saka pinindot.

Sigh.

Umupo ako sa gilid ng aking kama saka ko ginulo buhok ko. Something caught my attention kaya napatayo ako at lumapit sa bagay na yun.

"Ito yun..."I deep breath. Saka tumulo luha ko ng di ko namalayan. Maybumukas ng pinto kaya dali dali kong tinago yun at pinahiran ang luha ko.

"Kuya..."

"Oh? Bakit bunso?"nakngiti kong tanong.

"Would you please help me to answer my assignment? It so difficult kasi.."malungkot niton sabi. Ginulo ko ang ulo niya saka ngumiti.

"Sure... anong subject yan?"

"Really? You will help me? In Any subject kuya?"masaya nitong sabi.

"Nah... any? No!... except filipino my dear..."nakangisi kong sabi.

"Aish.. ganun? Filipino pa naman to!"she pouted at parang iiyak sa sinabi ko.

"H-hey...d-dont--"ayan! Its late! Umiyak na siya damn it!

"Okay... I'll do it..."masaya kong sabi. Saka nagliwanag ang mga mata niya. Its bad idea luke!"um...molly kaylan mo to ipapasa?"nagbabakasakali akong hindi bukas...

"Ah! Wala kaming filipino bukas kaya next day pa.. thank you kuya.. sige alis naku magbibake pa ako ng cupcakes..." umalis siyang nakangisi saka sinara ang pinto. Hayss! Lagot ako nito! Anong pumasok sa utak ko at naglakas loob akong gawin to? Naman oh! Mahina pa naman ako dito psh!

"Pano nato?"sabi ko sa sarili ko habang kagat ang ballpen..

"Ugh! Nakakainis!"napasabunot ako sa buhok ko sa sobrang inis na hindi ko man lang nasagot ni isa dito sa assignment ni molly... damn it! Hindi ko na alam gagawin ko dito! Sasabihin ko nalang kaya kay molly na bobo ako sa filipino? Hindi. Iiyak yun ayaw kong nakikitang umiiyak ang kapatid ko. Hmm? Magbabayad nalang kaya ako sa mga nerds? Oo. Yun nga! Pero.. para na akong nagchicheat nun! Hindi rin. Hayss... mm...

Tik tok tik tok tik tok..

Sinasabayan ko ang paggalaw ng kamay ng orasan sa mga titig ko may isang bagay talagang paraan eh...  hmm...? Nanliit yung mata ko saka pinagmasdan ang hellokitty na design sa wall clock ko. Hindi naman ako naglagay niyan eh...si mommy kasi ang kulit! Gusto niya raw ilagay sa kwarto ko hindi ko naman alam kong bakit psh!  Bumalik ako sa pagiisip ng malalim.

Sigh.

Hmm...?

Ting!

Aha! Alam ko na! Alam ko na kung bakit hello kitty ang wall clock ko!

----------

A/N: ooppsyy... to be continue :)