✔Stay Strong

44

Point of view Nina

"Nina." Ik glimlach zwakjes. Hij is zo mooi. 

"Hey," zeg ik zacht. Niall glimlacht en pakt mijn hand vast. 

"I love you so much," fluistert hij met de tranen in zijn ogen. Ik glimlach alleen maar en voel nu zelf ook de tranen over mijn wangen lopen. Niall staat op en drukt een kus op mijn voorhoofd. 

"I love you to," fluister ik. Niall glimlacht. De deur gaat open. Liam komt binnen gerend en geeft mij meteen een knuffel. 

"Zachtjes," piep ik van de pijn. Liam laat mij los. De tranen staan in zijn ogen. 

"Ik heb je zo erg gemist," zegt hij. Dokter Julie komt de kamer binnen met de grootste glimlach op haar gezicht. 

"Wat fijn dat je wakker bent, Nina." Ze checkt wat dingen en kijkt mij dan serieus aan. 

"We gaan over tien minuten scans maken en wat testjes doen om te kijken of alles in orde is." Ik knik kort. 

"Niall, jij moet terug naar je eigen kamer. Je bent hier al veel te lang," zegt Julie streng. Niall grinnikt alleen maar. 

"Hoe gaat het met je?" vraag ik nog aan Niall. 

"Goed. Beter dan eerst, maar ik mag nog niet weg." Ik knik alleen maar. Niall geeft mij nog een kus en Liam een kus op mijn voorhoofd. Samen lopen ze de kamer uit en dokter Julie loopt achter ze a. 

"Ik ben zo terug!" zegt ze dan nog en trekt de deur achter zich dicht. Ik zucht en staar naar het plafond. Welke dag is vandaag? Welke maand? Ik druk op de rode knop naast mijn bed en meteen komt dokter Julie de kamer weer binnen met een bezorgd gezicht.  

"Welke dag is het vandaag?" vraag ik meteen. Ze zucht van opluchting en glimlacht dan. 

"Vandaag is het 15 maart 2017." 

"Ben ik echt zo lang weggeweest?" vraag ik zacht. Julie knikt. Ik zucht. 

"Heb ik veel gemist?" Julie lacht even en gaat dan op de rand van mijn bed zitten. Ze verteld over alles wat ik de afgelopen maanden heb gemist. 

****

Na de testen en scans zit iedereen in mijn kamer. Nou ja, mijn ouders, mijn zussen, Liam en Niall. Als Harry en Louis hier ook zouden zijn, zou het volgens Julie echt te druk worden. 

"Maar is Cheryl nou zwanger of niet?" vraag ik aan Liam. Hij glimlacht en knikt dan. Hij laat zijn mobiel zien met een foto van de echo. 

"Ik word tante!" zeg ik blij. Al is het van een bitch, maar Liam en Cheryl zijn blijkbaar gelukkig, dus misschien moet ik haar maar een kans geven. Liam glimlacht blij. Je kan gewoon zien dat hij echt gelukkig is. Ik ben echt oprecht blij voor hem en Cheryl. 

"Hoeveel maanden is ze zwanger?" 

"Drie maanden. Nog zes te gaan," glimlacht Liam. Ik glimlach ook. Alles gaat nu de goede kant op. Vanaf nu zal alles beter worden.  Er wordt kort op de deur geklopt en dan komt dokter Julie de kamer binnen. 

"Ik heb goed en slecht nieuws," zegt ze meteen.