✔Stay Strong

50

Met de hele familie van mijn kant zitten we bij Liam en Cheryl thuis. Niall zijn familie wist nog niet dat ik zwanger dus dat scheelt op zich om wat te vertellen, al weet ik bijna zeker dat Maura het evengoed weet.

"Hoe gaat het met jullie baby?" vraagt mijn moeder. Die vraag had ik kunnen verwachten. 

"Die is twee dagen terug overleden," zegt Niall. Ik knijp zachtjes in zijn hand. Niemand zegt iets. 

"Hoe?" vraagt Liam dan zacht. 

"Door een afwijking in het vruchtje," mompel ik. Ik sta op en loop naar buiten. Ik kan er gewoon niet meer bij zitten. Nog even en ik zou in huilen uitbarsten. 

"Sorry voor jullie kindje." Liam trekt mij in een knuffel en ik zucht diep. 

"Het komt wel weer goed. Jullie kindjes zijn gezond en wel." Liam knikt. 

"Het spijt me dat ik zo lullig deed. Ik kan me niet voorstellen hoe jij en Niall je nu voelen," zucht Liam. 

"Dat moet je ook zeker niet doen en het is al goed. Ik snap het wel." Liam glimlacht. 

"Zullen we weer naar binnen? Het wordt koud?" Ik lach en knik dan. Liam lacht ook en zo lopen we samen naar binnen. Niall zit met Jason op schoot. Ik ga naast hem zitten en pak het handje van Jason vast. Hij kijkt mij aan en glimlacht. Ik glimlach terug. 

***

Thuis liggen Niall en ik allebei in bed, met pizza. 

"Ik wil een hond," zegt Niall dan. 

"Een hond?" vraag ik verbaasd. Niall knikt. 

"Gewoon ene lief klein hondje of een huis voor ons zelf en een hond." Grinnikend schud ik mijn hoofd. 

"Waar komt dat opeens allemaal vandaan?" vraag ik lachend. 

"Gewoon. Ik dacht er over na." Niall drukt een kus op mijn voorhoofd en loopt de slaapkamer uit. Verbaasd kijk ik hem na. Is hij boos? Ik ga rechtop zitten en wacht tot hij weer terug komt. Na vijf minuten komt hij de kamer weer binnen lopen met allemaal chips en drinken in zijn handen. Ik grinnik. 

"Ik had honger," zegt Niall simpel. Hij laat alles op bed vallen en komt dan weer naast mij zitten. Ik kruip tegen hem aan en trek een zak chips open. 

"Misschien is een hond wel een goed idee. Een huis kopen lijkt mij nog te vroeg." Hij zou eens moeten weten....

"Maar we kunnen natuurlijk kijken of er iets is," zegt Niall en pakt de laptop er al bij. Ik knik en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. 

Niall zet de laptop neer boven op de chips. Alles zit nu op het dekbedovertrek. 

"Niall, kijk nou," zucht ik. Hij tilt de laptop op en kijkt mij onschuldig aan.

"Sorry," mompelt hij. Ik sta zuchtend op en loop naar de kast waar ik een nieuw dekbed overtrek. 

"Jij hoeft het niet te doen hoor," zegt Niall. 

"Jij zal het niet gaan doen," zeg ik bot en gooi de zakken chips in de prullenbak. Ik haal voorzichtig het dekbedovertrek eraf zodat zoveel mogelijk kruimels en chips resten er in blijven liggen. Ik doe een nieuw dekbedovertrek over het dekbed en loop dan naar buiten waar ik dekbedovertrek uitklop en dan in de wasmand gooi. Ik loop terug naar boven en zie Niall nog op bed zitten. 

"Is er iets?" vraagt hij dan. 

"Nee, niks," zucht ik en ga naast hem zitten. Hij drukt een kus op mijn haar en richt zich dan weer op de televisie. Stom voetbal. 

"Is er niet iets anders op tv?" vraag ik. 

"Geen idee." Niall blijft alleen maar naar de tv kijken. Ik zucht en loop de naar de woonkamer. Ik pak mijn telefoon en stuur een berichtje naar Perrie.

Hey Pezz! Kan je afspreken?? Ik moet je wat vertellen? x Nina

Heey Ninaaa! Natuurlijk! Ik ben thuis! Kom maar langs! x Pezzziee

Tot zooxx

"Ik ben naar Perrie!" roep ik en trek mijn schoenen aan. Ik trek mijn jas aan en jog dan naar het huis van Perrie. Gelukkig woont ze niet zover. 

"Hey girl!" zegt ze blij en geeft mij een stevige knuffel. 

"Hey pez!" zeg ik blij. We lopen naar binnen. Ik hang mijn jas op aan de kapstok en ga dan op de bank zitten. Perrie komt de woonkamer binnen met twee koppen thee en koekjes. 

"Wat wilde je vertellen?" vraagt Perrie dan. Ik zucht even. Ik moet dit echt aan iemand kwijt. 

"Ik ben niet meer verliefd meer op Niall." Zo, dat is er uit.